Το βραβείο Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού είναι ένα από τα βραβεία που απονέμει κάθε χρόνο η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών. Για να είναι υποψήφιο ένα τραγούδι πρέπει να είναι πρωτότυπο, να έχει γραφεί δηλαδή ειδικά για τις ανάγκες της ταινίας που ακούγεται. Δεν βραβεύονται τραγούδια που ήταν ήδη γνωστά πριν την προβολή της ταινίας ή ενσωματώνουν στοιχεία από παλιότερες συνθέσεις.
“Τα παιδιά του Πειραιά” γράφτηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι, με την βοήθεια του Γ. Ζαμπέτα. Στην αυθεντική ελληνική τους έκδοση οι στίχοι του τραγουδιού γράφτηκαν και αυτοί από τον Μάνο Χατζιδάκι μέσα σε ένα αυτοκίνητο που τον πήγαινε στο στούντιο να ηχογραφήσει τα τραγούδια για την ταινία και παρουσιάστηκαν για την ταινία Ποτέ την Κυριακή από την Μελίνα Μερκούρη. Οι στίχοι στα ελληνικά (όσο και η γερμανική, ιταλική και γαλλική μετάφρασή τους) αναφέρονται στον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα της ταινίας, την Ίλια. Η Ίλια είναι μια ευτυχισμένη γυναίκα που απολαμβάνει τις χαρές της ζωής, των κατοίκων και της πόλης που ζει, του Πειραιά. Κερδίζει τα λεφτά της σαν εκδιδόμενη γυναίκα, αλλά κάποια μέρα συναντά έναν άνδρα ο οποίος είναι πλήρης και αυτός με τις χαρές της ζωής όπως και αυτή.
Το 1961, το τραγούδι είναι υποψήφιο και τελικά κερδίζει το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, το πρώτο σε αυτή την κατηγορία από το 1934 που η Ακαδημία θέσπισε αυτή την κατηγορία.
Ο Χατζιδάκις γοητευόταν από το περιεχόμενο των ρεμπέτικων τραγουδιών για τα οποία έλεγε πως ήταν τα «underground» τραγούδια της Ελλάδας. Όταν τα ρεμπέτικα έγιναν μόδα και βγήκαν από το περιθώριο, ο Χατζιδάκις τα αποστρέφεται, όπως έκανε και με τα ελαφρά ρομαντικά τραγούδια που είχε γράψει για τις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ο ίδιος θεωρούσε ότι του είχαν προσδώσει μια λαϊκότητα και δεν του άρεσε. Ανάμεσα στα καλύτερα τραγούδια του είναι το «Αγάπη που ΄γινες δίκοπο μαχαίρι», «Θάλασσα πλατιά», «Μια πόλη Μαγική» «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο», «Μην τον ρωτάς τον ουρανό» και τα «Παιδιά του Πειραιά», το οποίο συμπεριλήφθηκε στα 10 πιο εμπορικά τραγούδια του 20ου αιώνα, αλλά ο Χατζιδάκις το απεχθανόταν.
«Μπορεί ένα απλό τραγούδι να μου έφερε το Όσκαρ. Οι φιλοδοξίες μου όμως και οι υποχρεώσεις μου δεν σταματούν σε αυτό…», είχε αναφέρει. Ο ίδιος θεωρούσε ότι τα «Παιδιά του Πειραιά» δεν ήταν αντιπροσωπευτικό τραγούδι της μουσικής του και δυσανασχετούσε όταν το άκουγε στο ραδιόφωνο. Το είχε γράψει ύστερα από πολλές πιέσεις των συντελεστών της ταινίας. Με την πρώτη ευκαιρία πούλησε τα δικαιώματα του τραγουδιού για να φτιάξει τα δόντια του που του τα είχαν σπάσει την περίοδο της κατοχής.
Ο Μάνος Χατζιδάκις ποτέ δεν συμβιβάστηκε στη ζωή του με την κατάκτηση, το 1961, του βραβείου Οσκαρ πρωτότυπου τραγουδιού για τα «Παιδιά του Πειραιά» που ερμήνευσε η Μελίνα Μερκούρη στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960) σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν. Ο συνθέτης δεν είχε διστάσει μάλιστα να σημειώσει, το 1981, σε κείμενο του με τίτλο «Η Ρωμαϊκή Αγορά έτσι όπως γέννησε τα τραγούδια μου», μεταξύ άλλων τα εξής: «Και το επίσημο κράτος με γιόρτασε για το Oscar που πήρα ερήμην μου και έξω απ’ τα δικά μου σχέδια. Πάλεψα χρόνια για ν’ αφαιρέσω αυτό τον “τίτλο τιμής” από την πλάτη μου…».
Και όταν γράφει ότι πάλεψε επί χρόνια για να απαλλαγεί από την παρουσία του, το εννοεί και κυριολεκτικά. Το αγαλματάκι που σήμερα κοσμεί την οικία του συνθέτη γλίτωσε από την… ανακύκλωση την τελευταία στιγμή και μάλλον από τύχη. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 όπως μας διηγείται ο κ. Γιώργος Χατζιδάκις, o Μάνος Χατζιδάκις κάποια στιγμή και χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς πέταξε το Όσκαρ στον κάδο απορριμμάτων. Ενώ μιλούσε το ίδιο μεσημέρι με την αδελφή του τη Μιράντα, η τελευταία ακούει την οικιακή βοηθό, η οποία μετέφερε τις σακούλες των απορριμμάτων, να μονολογεί για το ασυνήθιστο βάρος τους. Αμέσως η αδελφή του Μάνου Χατζιδάκι, σαν να υποψιάστηκε κάτι, σηκώθηκε από τον καναπέ και έψαξε τις σακούλες. Εκεί ανακάλυψε το Όσκαρ που είχε πετάξει ο ίδιος ο συνθέτης μερικές ώρες νωρίτερα. Μόνο που η αδελφή του δεν το άφησε στο σπίτι του συνθέτη αλλά το πήρε στο δικό της. Το επέστρεψε έναν χρόνο μετά τον θάνατό του. Σήμερα, το Όσκαρ βρίσκεται σε βιτρίνα, με την πλάτη γυρισμένη στον θεατή και με «συνοδό» έναν Καραγκιόζη – μια σημειολογική πρωτοβουλία του κ. Γ. Χατζιδάκι.
Στις 15 Ιουνίου 1994 ο Μάνος Χατζιδάκις κατέληξε μετά από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η είδηση μεταδόθηκε αστραπιαία και βύθισε σε θλίψη τους Έλληνες.