Άρθρο του Κωνσταντή Σεβρή, πολιτικού επιστήμονα και υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης με τον συνδυασμό «ΝΑΙ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» του Κ. Ζέρβα
Το εκλογικό αποτέλεσμα στις 25 Ιουνίου 2023 έδειξε με εμφατικό τρόπο πως η ιστορική περίοδος της μεταπολίτευσης έκλεισε οριστικά τον κύκλο της. Η νέα ιστορική περίοδος ξεκινά με την εκλογική μετατόπιση της ελληνικής κοινωνίας προς το δεξιό πολιτικό φάσμα και την κυριαρχία της κεντροδεξιάς τεχνοκρατικής ηγεμονίας.
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά σημεία του εκλογικού αποτελέσματος που μαρτυρά τη μετατόπιση της ελληνικής κοινωνίας είναι η εκλογική συμπεριφορά των νέων. Σύμφωνα με τα δεδομένα από τα εκλογικά exitpolls οι νέοι 17 έως 24 στις εκλογές του Μαΐου στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία σε ποσοστό 33,1%, ενώ για την ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 ετών το ποσοστό ανέρχεται σε 31,1%. Το πρόσφατο 2019 που είχε κερδίσει τις εκλογές και πάλι η Νέα Δημοκρατία, οι νέοι 17 έως 24 είχαν στηρίξει τον Συ.Ριζ.Α. με ποσοστό 38% (24,1% το 2023) και η ηλικιακή ομάδα 25 έως 34 ετών με ποσοστό 36% (22,9% το 2023). Ο Συ.Ριζ.Α. ήταν η πρώτη επιλογή των νέων το 2019, μια εκλογική συμπεριφορά αντίθετη προς τη συμπεριφορά της υπόλοιπης κοινωνίας.
Η αισθητική και οι μορφές πολιτικής παρέμβασης που κυριάρχησαν στην μεταπολίτευση έχουν οριστικά εξαντληθεί. Οι «μπαλκονάτες» τοποθετήσεις, οι συνδικαλιστικές κορώνες, τα προγράμματα αόριστων αξιών, η επίδραση του κίτρινου τύπου και η διάχυση εμφυλιοπολεμικών συνθημάτων έχουν εμφανώς ολοκληρώσει τον κύκλο τους.
Δυστυχώς αυτή την πραγματικότητα αρνούνται πεισματικά να δεχθούν οι «πωρωμένοι» μιας παλιάς εποχής. Άνθρωποι που «έμαθαν» να κάνουν πολιτική από τα φοιτητικά τους χρόνια με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Μια γενιά που διεκδίκησε με πάθος, φώναξε εμπνευσμένα συνθήματα, διάβασε και έγραψε βιβλία, έβλεπε στον πολιτικό αντίπαλο έναν θανάσιμο εχθρό. Μια γενιά που παραδίδει στους επόμενους ένα χρεοκοπημένο κράτος, μια γερασμένη κοινωνία και μια παρηκμασμένη πολιτεία δίχως όραμα.
Ακόμα και στη μικρή κλίμακα της τοπικής αυτοδιοίκησης η κάκιστη μεταπολιτευτική νοοτροπία είχε μεταλλάξει τον τρόπο άσκησης πολιτικής. Στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης αντιλαμβάνονταν τις κοινωνικές διεκδικήσεις προς την κεντρική εξουσία ως την ευκαιρία να θυμηθούν το «συνδικαλιστικό» τους παρελθόν. Ο διάχυτος κοινωνικός «σαματάς» ασχέτως αποτελέσματος και το παθιάρικο αντιπολιτευτικό βρισίδι αρκούσαν για να θεωρηθεί κάποιος επιτυχημένος ή «πολλά υποσχόμενος» για την αυτοδιοίκηση.
Δυστυχώς για αρκετούς δεν έχει γίνει αντιληπτό πως η επίδραση της κεντροδεξιάς τεχνοκρατικής ηγεμονίας προκαλεί τον ριζικό μετασχηματισμό στον τρόπο άσκησης πολιτικής και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως η τοπική πολιτική γειώνεται στον ρεαλισμό, ενώ η ασαφής πολιτικολογία και η συναισθηματική συνθηματολογία αφορούν αυστηρά πια τα «γκρίζα» μαλλιά.
Φαντάζει ξένη ή και εχθρική σε αρκετούς η αισθητική ενός δημάρχου που με συντεταγμένο και άμεσο τρόπο θέτει επί τάπητος τις κοινωνικές επιταγές της πόλης που εκπροσωπεί. Δεν κινητοποιεί το θορυβώδες μεταπολιτευτικό φαντασιακό ένας απλός «φάκελος». Ασχέτως εάν στο εσωτερικό του συμπεριλαμβάνονται καθολικές προτεραιότητες της πόλης και έχουν διαρθρωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να γνωρίσουν την άμεση κυβερνητική μέριμνα. Ξενίζει η πρωτοβουλία του Κ. Ζέρβα να μεταφέρει την αγωνία όλων για την κυκλοφοριακή πραγματικότητα της πόλης στη διάρκεια των εργασιών για το FlyOver χωρίς «σαματά», απειλές, κραυγές και υστερία.
Η Ελλάδα εγκαταλείπει τη «φοιτητική αμεριμνησία» και τις μεταπολιτευτικές πρακτικές σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής. Δυστυχώςοι κυρίαρχοι της προηγούμενης περιόδου δεν έχουν τη δυνατότητα να μεταλλαχθούν και να αφήσουν στην άκρη την αισθητική μιας εποχής που τέλειωσε. Αμυνόμενοι και παραγκωνισμένοι περιφρουρούν τον πολιτικό εαυτό τους. Η ταχύτητα της στιγμής τους προσπερνά.