Από όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει για τις εκλογές στο δήμο Θεσσαλονίκης προκύπτει το συμπέρασμα πως μόνο το 50% του… δείγματος έχει καταλήξει σε μία επιλογή και αυτό κυρίως έχει να κάνει με την κομματική του προέλευση ή την πολιτική του ρίζα. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα, αν και πλησιάζουν πολύ οι εκλογές, πολλοί και πολλές του… δείγματος ρωτάνε πρώτα ποιον/ποια στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ (το ΚΙΝΑΛ… εμπορικά είναι ναυάγιο) ή το ΚΚΕ και μετά απαντούν τι θα ψηφίσουν.
Το άλλο 50% του… δείγματος είναι φανερά αναποφάσιστο, αρκετά αδιάφορο, κάπως ενοχλημένο από τις «κομματικές» υποψηφιότητες και λίγο προβληματισμένο σε σχέση με το διακύβευμα του ποιος ή ποια θα είναι ο επόμενος ή η επόμενη δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Παρόλα αυτά αυτό το 50% του… δείγματος, υποθέτοντας πάντα ότι υπάρχουν κάποια ψήγματα αξιοπιστίας στις μετρήσεις της κοινής γνώμης, φαίνεται πως θα καθορίσει το ζευγάρι του δεύτερου γύρου και κατά πάσα πιθανότητα το ποιος ή ποια θα είναι ο επόμενος ή η επόμενη δήμαρχος Θεσσαλονίκης. Όμως να έχουμε στο μυαλό μας ότι σε αυτές τις εκλογές η σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου θα είναι αποτέλεσμα μίας απλής και ανόθευτης αναλογικής. Οπότε το τι θα ψηφίσει αυτό το 50% του… δείγματος έχει ιδιαίτερη σημασία από την πρώτη Κυριακή.
Με δεδομένο ότι ο αριθμός των υποψηφίων για το δήμο Θεσσαλονίκης είναι πάρα πολύ μεγάλος είναι απολύτως αναμενόμενο αυτό το 50% του… δείγματος που παραμένει αναποφάσιστο να δεχτεί πολλές «πιέσεις» ώστε στην κάλπη της πρώτης Κυριακής να στηρίξει κάποιον «ανεξάρτητο», μια «καθαρά αυτοδιοικητική υποψηφιότητα», κάποιον που «νοιάζεται για την πόλη και όχι για τα κόμματα», αυτόν που «θα διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις της Θεσσαλονίκης με τα Σκόπια» και διάφορα άλλα που δεν βγάζουν κανένα νόημα, μπορεί όμως να βγάλουν κάποιες έδρες στο δημοτικό συμβούλιο. Νομίζω λοιπόν πως είναι πολύ βασικό ειδικά τα τοπικά ΜΜΕ και ο δημοσιογραφικός κόσμος της Θεσσαλονίκης να βοηθήσουν ώστε αυτό το 50% του… δείγματος που παραμένει αναποφάσιστο τελικά να αποφασίσει.
Για να βοηθήσουμε λοιπόν… Νομίζω πως όποιος/ όποια έχει πάει κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό αυτό που εντοπίζει και συγκρίνει σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη, με το αστικό τοπίο της πόλης, είναι το πόσο περισσότερος χώρος υπάρχει για τους πεζούς, πόσο περισσότερο πράσινο υπάρχει, πόσα λιγότερα τραπεζοκάθισματα στις πλατείες, πόσες περισσότερες πλατείες. Αλλά και στην Ελλάδα, όποιος/όποια από την Θεσσαλονίκη πηγαίνει σε μία άλλη πόλη συνήθως για αυτά τα πράγματα μιλάει και αυτά συγκρίνει. Και αυτό σημαίνει πως η Θεσσαλονίκη – και εδώ μιλάμε για τον κεντρικό δήμο – έχει ένα σοβαρό πρόβλημα με την έκταση και την ποιότητα του δημόσιου χώρου. Και αυτό είναι θέμα της δημοτικής αρχής. Για να συμβάλω λοιπόν και εγώ σε αυτή την προσπάθεια να αποφασίσουν οι αναποφάσιστοι πιστεύω πως υποψήφιοι δήμαρχοι, υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και παρατάξεις που στάθηκαν απέναντι στο να γίνει ξανά πλατεία η πλατεία Ελευθερίας – γιατί τους έπιασε ο πόνος για το τι θα απογίνουν τα αυτοκίνητα που θα… ορφανέψουν – θα πρέπει να ψάχνουν με το κιάλι ψηφοδέλτια και σταυρούς στις κάλπες.