Όταν για πρώτη φορά έγραψα για την υπόθεση της Κλεοπάτρας, της κόρης του Ηλία Καμπακάκη, σκεφτόμουν πώς με τον τρόπο αυτό θα βοηθούσα στο να σωθεί ένα παιδάκι. Μια ανθρώπινη ζωή που έτυχε απο μικρή ηλικία να περνάει δύσκολα. Τα συναισθήματά μου ανάμικτα. Απο τη μια αγωνία και στεναχώρια κι απο την άλλη οργή.
Οργή που ο καρκίνος τσακίζει ένα παιδί και μια οικογένεια. Βεβαίως όπως είναι σήμερα η οικογένεια του Ηλία είναι κι άλλες πολλές γύρω μας. Ωστόσο θεωρώ πώς αν μέσα απο την δουλειά μου καταφέρω και σώσω έστω μια ζωή, τότε και εγώ θα νιώθω περισσότερο άνθρωπος και ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος.
Τα χρήματα που έχουν συλλεχθεί από τον κόσμο είναι περίπου 300 χιλιάδες ευρώ. Ωστόσο για την θεραπεία το ταξίδι στο εξωτερικό και την εισαγωγή της για μεγάλο διάστημα σε κλινική απαιτούνται περίπου 500.000.
Ο Ηλίας κάνει ότι μπορεί. Δεν έχει αφήσει εξτρά, εμφάνιση και πρόσκληση να πάει χαμένη. Αλλά όλο αυτό δεν φτάνει. Ακούω πώς τρείς καλλιτέχνες μεγάλου βεληνεκούς προσπαθούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για μια συναυλία. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Μακάρι να συμβεί. Αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνουν γρήγορα. Ο χρόνος σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι σύμμαχος αλλά εχθρός. Ο Εφιάλτης των γονιών της Κλεοπάτρας όλο και μεγαλώνει. Κι εμείς είμαστε και πάλι εδώ σήμερα ζητώντας από όλους εσάς που με διαβάζετε να βοηθήσετε…