Οι άνδρες των ένοπλων δυνάμεων της Μιανμάρ επιδόθηκαν «συστηματικά» σε ομαδικούς βιασμούς γυναικών που ανήκουν στη μειονότητα Ροχίνγκια, δήλωσε την Κυριακή μια ειδική απεσταλμένη των Ηνωμένων Εθνών, η οποία συγκέντρωσε μαρτυρίες στο νοτιοανατολικό Μπανγκλαντές, όπου έχουν προσφύγει εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι μειονοτικοί.
Η Πραμίλα Πάτεν, ειδική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην οποία ανατέθηκε να ερευνήσει τη σεξουαλική βία με θύματα τις γυναίκες Ροχίνγκια, επισκέφθηκε την περιοχή Κοξ Μπαζάρ, όπου βρήκαν καταφύγιο περίπου 610.000 μειονοτικοί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα εβδομάδων.
Πολλές από αυτές τις ωμότητες, οι οποίες ήταν «ενορχηστρωμένες» από τον στρατό της Μιανμάρ, «μπορεί να αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τόνισε η Πάτεν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Ντάκα.
«Άκουσα φρικιαστικές αφηγήσεις βιασμών και ομαδικών βιασμών», κατά τις οποίες «πολλές γυναίκες και κορίτσια πέθαναν συνεπεία των βιασμών» τους, υπογράμμισε η ίδια.
Σύμφωνα με την ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ, αυτοί οι βιασμοί εντάσσονταν σε ένα «σχέδιο ωμοτήτων μεγάλης κλίμακας» το οποίο στοχοθέτησε «συστηματικά τις γυναίκες και τα κορίτσια Ροχίνγκια εξαιτίας της εθνότητας και της θρησκείας τους». Αυτή η σεξουαλική βία «διατάχθηκε, ενορχηστρώθηκε και διαπράχθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις της Μιανμάρ» στην επαρχία Ραχίν, συνέχισε η Πάτεν.
Οι μαρτυρίες των γυναικών και των κοριτσιών που επέζησαν κάνουν λόγο για «ομαδικούς βιασμούς από πολλούς στρατιώτες, για ταπεινώσεις», για γυναίκες που «υποχρεώνονταν να κυκλοφορούν γυμνές δημόσια», για «σεξουαλική σκλαβιά στην αιχμαλωσία», σύμφωνα με την Πάτεν.
«Μία επιζήσασα αφηγήθηκε πως κρατήθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις της Μιανμάρ για 45 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων βιαζόταν συστηματικά. Άλλες φέρουν ακόμη ουλές, μώλωπες και σημάδια από δαγκώματα που αποδεικνύουν ότι δεινοπάθησαν», ανέφερε η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ.
Ανάμεσα στους δράστες εγκλημάτων σεξουαλικής βίας συγκαταλέγονται επίσης συνοριοφύλακες και άνδρες παραστρατιωτικών οργανώσεων με μέλη βουδιστές και μέλη άλλων μειονοτικών ομάδων στην επαρχία Ραχίν, διευκρίνισε η Πάτεν.
Περίπου 900.000 μουσουλμάνοι μειονοτικοί από τη Μιανμάρ, δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα του περίπου ενός εκατομμυρίου Ροχίνγκια που ζούσαν στην επαρχία Ραχίν, έφυγαν από τη Μιανμάρ και προσέφυγαν στο Μπανγκλαντές.
Σύμφωνα με την Πάτεν, οι πράξεις σεξουαλικής βίας, που διαπράχθηκαν εντός των ορίων του «συλλογικού διωγμού των Ροχίνγκια», υπήρξαν ένας «παράγοντας-κλειδί στους καταναγκαστικούς εκτοπισμούς μεγάλης κλίμακας», και αποτέλεσαν «ένα εργαλείο τρόμου», που χρησιμοποιήθηκε «υπολογισμένα» και είχε στόχο «την εξολόθρευση και την απομάκρυνση των Ροχίνγκια ως συνόλου».
ΑΠΕ-ΜΠΕ