Της Χρύσας Κυριακού
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2023 είναι πολύ διαφορετικές από αυτές του 2019, όπου δεν ήταν λίγοι αυτοί που διεκδίκησαν τον δημαρχιακό θώκο όχι με αξιώσεις αλλά απλά και μόνο για να εξασφαλίσουν μια θέση στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου ή μια ενδεχόμενη μελλοντική συνεργασία με την παράταξη που θα κέρδιζε την εκλογική μάχη.
Το σύστημα της απλής αναλογικής, που κατ’ εμέ δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην κυβερνησιμότητα των δήμων και ήταν επιβεβλημένο να αλλάξει, άφησε ανοικτό το πεδίο σε πολλούς wannabe δημάρχους να θέσουν υποψηφιότητα με αποτέλεσμα οι υποψηφιότητες, κυρίως σε μεγάλους δήμους της χώρας, να ήταν περισσότερες από ποτέ.
Το νέο εκλογικό σύστημα με βάση το οποίο θα πραγματοποιηθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές στις 8 Οκτωβρίου (και 15 Οκτωβρίου ο δεύτερος γύρος) έχει βάλει φρένο στο φαινόμενο της πληθώρας υποψηφίων δημάρχων καθώς σε αντίθεση με την απλή αναλογική, οδηγεί στην εκλογή δημάρχου από την πρώτη Κυριακή με 43% και μία ψήφο.
Μόλις λίγα εικοσιτετράωρα από τη λήξη της προθεσμίας για την κατάθεση των ψηφοδελτίων στο Πρωτοδικείο, στις 31 Αυγούστου, πολλοί κάνουν πίσω και αποσύρονται από τη διεκδίκηση της καρέκλας του δημάρχου. Και αυτό γιατί δεν καταφέρνουν να συγκροτήσουν ψηφοδέλτιο, καθώς είναι γνωστές οι δυσκολίες που προκαλεί ο ισχύων εκλογικός νόμος. Οι ανακοινώσεις υποψηφίων δημάρχων που αποφασίζουν να μη ριχτούν στη μάχη του σταυρού είναι σχεδόν καθημερινές. Ορισμένοι εξ αυτών αναζητούν στέγη σε κάποια άλλη παράταξη ενώ κάποιοι άλλοι θα… κρεμάσουν τα αυτοδιοικητικά τους παπούτσια και θα μείνουν εκτός δημοτικών δρώμενων.