Το όνομα «Κούβελας» για την πολιτική ζωή της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο έχει το δικό τους βάρος. Ο σημερινός μου καλεσμένος, ωστόσο, ο βουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Κούβελας «απέχει» 15 χρόνια πολιτικά από τον πατέρα του Σωτήρη, που διετέλεσε Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και κορυφαίος υπουργός της ΝΔ, και διαγράφει τη δική του πολιτική πορεία. Μας συστήνετε σε μια χαλαρή αλλά και ουσιαστική πολιτική συζήτηση.
Κολλάει το μικρόβιο της ενασχόλησης με τα κοινά πολύ νωρίς.
Αν πρόκειται για μικρόβιο, μάλλον το κόλλησα, σε αντίθεση με τα δύο αδέλφια μου. ΟΝΝΕΔίτης, στην αρχή, κάναμε τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πρώτη δύναμη στους φοιτητές και το Πανεπιστήμιο στη συνέχεια. Εργάστηκα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μαζί με τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Βέλγιο. Περισσότερα από 15 χρόνια εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας στον Ασφαλιστικό Φορέα των δικηγόρων Θεσσαλονίκης. Από το καλοκαίρι του 2019 ακούω διαρκώς τους συμπολίτες μας, που με εμπιστεύτηκαν να τους εκπροσωπήσω στη Βουλή.
Η έκφραση “Ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του” σας εκφράζει κ. Κούβελα;
Είχα σαν οδηγό τη συμβουλή του πατέρα μου: «Πρέπει να θέλεις συνειδητά να υπηρετήσεις τους πολίτες και να είσαι έτοιμος για τις θυσίες που απαιτούνται, αν θέλεις να ασχοληθείς με την πολιτική». Ο Σωτήρης Κούβελας είναι εκτός πολιτικής από το 2004. Εγώ ήμουν πρώτη φορά υποψήφιος και εξελέγην βουλευτής το 2019, μετά από πολλά χρόνια μάχιμης δικηγορίας. Ποτέ δεν ένιωσα την πολιτική ως υποχρέωση ή ένα άλλο επάγγελμα.
Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει: Κυκλοφορούν κι οι δυό γονέοι στο αίμα μου, σε όλη μου τη ζωή τους κουβαλώ · όσο ζω θα ζουν κι αυτοί μέσα μου και θα μάχουνται, καθένας τους αντίθετα, να κυβερνήσουν τη σκέψη και την πράξη. Εσείς ποιον μοιάζετε; Σκιαγραφήστε τον εαυτό σας μέσα από τα χαρακτηριστικά που κληρονομήσατε.
Έχω πάρει θετικά χαρακτηριστικά και από τους δυο γονείς μου. Τα ελαττώματα κι οι αδυναμίες μου είναι κατάδικά μου. Είμαι πάντα ανοιχτός σε καλές ιδέες και νέες προκλήσεις, δεν κοιτάζω το ρολόι όταν πρέπει να τελειώσω κάτι, παραμένω πολύ ψύχραιμος μέχρι να εκραγώ. Αφήνω πίσω ότι έγινε και δεν γυρίζει. Το γραφείο μου είναι πάντα ακατάστατο και δεν φταίει άλλος γι αυτό. Προσπαθώ να μην αφήνω εκκρεμότητες για αύριο αλλά αποδεικνύεται δύσκολο στην πράξη. Όπως βλέπετε, έχω περιθώρια βελτίωσης.
Είστε γέννημα θρέμμα θεσσαλονικιός. Χαρίστε μας μία εικόνα της Θεσσαλονίκης από τα παιδικά σας χρόνια.
Τα κάλαντα που λέγαμε πόρτα–πόρτα, μικρά παιδιά στο δημοτικό. Κυκλοφορούσαμε άφοβα, μόνα μας, χαρίζοντας στιγμές συγκίνησης ιδίως σε ηλικιωμένους που ζούσαν μόνοι. Το κλίμα δεν είναι ίδιο στις μέρες μας.
Οικογένεια. Αν και εκπαιδευμένος πως «διαιρείτε» την αγάπη στα 3 παιδιά σας; Ποιος δείχνει να βαδίζει στα χνάρια του πατέρα και του παππού;
Η αγάπη διαιρείται πάντα δια του τρία, χωρίς να αποκλείονται αφανέρωτες «αδυναμίες»! Ο Σωτήρης μας, στην τρίτη Γυμνασίου, είναι ήδη πολύ ανεξάρτητος. Ο Θάνος μας, στην τρίτη Δημοτικού, είναι πολύ ορθολογιστής και απαιτεί πειστικές απαντήσεις σε όλα. Η Νίκη μας, στη δευτέρα Δημοτικού, θέλει να είναι πρώτη σε όλα.
Γίνεται πολύς λόγος τα τελευταία χρόνια για έλλειψη σεβασμού στον θεσμό του κοινοβουλίου; Που πιστεύετε οφείλεται αυτό;. Ο βαθύς σεβασμός είναι χαρακτηριστικό των συντηρητικών ή αν θέλετε των «παλαιάς κοπής» πολιτικών;
Δυστυχώς από την περίοδο της κρίσης, εκπρόσωποι ακραίων κινημάτων λαϊκισμού κι «αγανάκτησης» που γεννήθηκαν στους δρόμους, βρέθηκαν ακόμη και στα έδρανα του Κοινοβουλίου. Αποτέλεσμα είναι να γινόμαστε συχνά μάρτυρες περιστατικών «καφενείου», που δεν αρμόζουν στον θεσμό. Αυτές οι φωνές δηλητηρίασαν και την κοινωνία μας, στην λογική «όλοι ίδιοι είναι». Ο σεβασμός στο Κοινοβούλιο δεν είναι ρετσινιά ή συντηρητισμός, αλλά έκφραση κοινωνικής και πολιτικής παιδείας.
Υπήρξατε ποτέ επαναστάτης νέος. Ποιο είναι το πιο ακραίο που έχετε κάνει στην εφηβεία-νεανικά σας χρόνια;
Δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη να κάνω κάτι ακραίο. Τον Νοέμβριο του 1989 έπεσε το Τείχος στο Βερολίνο! Την ίδια μέρα οδηγήσαμε από τις Βρυξέλλες, για να συμμετάσχουμε στην ιστορική αυτή γιορτή για την Ευρώπη και ολόκληρο τον Κόσμο. Μείναμε στους δρόμους χωρίς ύπνο για τρείς μέρες.
Σε ποια γειτονιά της Θεσσαλονίκης ζείτε;
Γεννήθηκα στη «Διαγώνιο», στο κέντρο της πόλης και είμαι κάτοικος της ίδιας γειτονιάς. Ζήσαμε και 5 ωραία χρόνια στο Ωραιόκαστρο, λίγο αφότου παντρευτήκαμε με την Εύα.
Πόσο «απέχει» η ανατολική από την δυτική Θεσσαλονίκη;
Όπως προανέφερα, έζησα και δυτικά και γνωρίζω τα περιθώρια ανάπτυξης των δήμων της περιοχής. Ενδεικτικά, σας θυμίζω ότι τα τελευταία τρία χρόνια, μπήκαν οι βάσεις για ακόμη μεγαλύτερη αξιοποίηση των ανενεργών στρατοπέδων Παύλου Μελά, Καρατάσιου και Γκόνου. Κατασκευάστηκαν επιπλέον σχολεία. Δόθηκε έμφαση στην μείωση των επιπτώσεων στο περιβάλλον από τη λειτουργία του ΤΙΤΑΝ και των ΕΛΠΕ. Προχώρησαν αντιπλημμυρικά έργα, εγκρίθηκε ο προαστικός προς τη Σίνδο, βελτιώθηκαν αθλητικές εγκαταστάσεις, δόθηκε δικαίωμα απόκτησης ιδιοκτησίας στα Μετέωρα της Πολίχνης. Αντίστοιχα, στην Καλαμαριά εγκρίθηκε η κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου, αποφασίστηκε η διάνοιξη της Πόντου, προχωρεί ομαλά η επέκταση του μετρό, δόθηκε δίκαιη λύση στο πρόβλημα των «ανταλλάξιμων» οικοπέδων, χωρίς κόστος για τους πολίτες. Ακολουθεί η αξιοποίηση της μαρίνας με σεβασμό στην ιστορία και το περιβάλλον της περιοχής. Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση που έχω συμβάλλει, ως βουλευτής, στις μικρές και μεγαλύτερες αυτές νίκες για τη Θεσσαλονίκη. Τελικός στόχος είναι να φέρουμε πιο κοντά την ανατολική με τη δυτικά πλευρά της Θεσσαλονίκης!
Πόσο τρελή είναι η προεκλογική περίοδος για έναν υποψήφιο; Συγκρίνοντας την με τις προηγούμενες κρίνετε πως είναι πιο δύσκολη; Προσαρμόζεται η οικογένεια στο σκληρό σας πρόγραμμα ή αντιδρά;
Είναι πάντα πολύ μεγάλη τρέλα. Η ερχόμενη προεκλογική περίοδος είναι ακόμη πιο δύσκολη και απαιτητική. Θα πρέπει να πείσουμε τους πολίτες ότι παρά τα λάθη και τις αστοχίες μας, η εικόνα της χώρας έχει αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο και δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα που παραλάβαμε το 2019. Ότι αξίζει να συνεχίσουμε σταθερά εμπρός και να μη ρισκάρουμε ένα πισωγύρισμα. Χωρίς τη βοήθεια και την αγάπη της Εύας και των παιδιών δεν θα έβγαινε αυτό το «τρελό» καθημερινό πρόγραμμα.
Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε και σας έκανε εντύπωση;
«Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος» του Pascal Bruckner.
Πότε μιλήσατε με τη μητέρα σας στο τηλέφωνο τελευταία φορά;
Εχθές! Βλέπετε έχουμε μικρά παιδιά και χρειαζόμαστε βοήθειες από τη γιαγιά Νίκη.
Μαγειρεύετε;
Κάποτε στις Βρυξέλλες. Εδώ και χρόνια, προτιμώ την μαγειρική των γυναικών της οικογένειας και των φίλων μου!
Ποδόσφαιρο ή Μπάσκετ;
Βλέπω και τα δύο. Έπαιξα πολύ και τα δύο. Τώρα μένει μόνο λίγος χρόνος για σουτάκια με τα παιδιά.
Πότε είπατε τελευταία φορά συγνώμη και σε ποιον;
Σήμερα, από την ορθοδοντικό μας που στήσαμε, χωρίς να ειδοποιήσουμε. Προφανώς, ο χρόνος των άλλων είναι πολύτιμος, όσο κι ο δικός μου. Αντιπαθώ τη συνήθεια ορισμένων να μην φταίνε ποτέ, σε τίποτε.
Τι σας ανησυχεί περισσότερο αυτή τη στιγμή για τη χώρα;
Έγνοια μου είναι πώς θα δώσουμε περισσότερες ευκαιρίες σε περισσότερους νέους ανθρώπους, που είναι το μέλλον της χώρας! Περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες δουλειές για τα παιδιά μας, σε ένα περιβάλλον ποιοτικότερο.
Τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου πάγωσε το αίμα όλων. Μετά από το πρώτο σοκ ταυτιστήκαμε και Βυθιστήκαμε σ΄ ένα αλληλέγγυο πένθος. Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις; Τι υποσχεθήκατε στον εαυτό σας;
Είδα την είδηση να «σκάζει» στην οθόνη του κινητού μου, λίγα λεπτά μετά και κατάλαβα ότι κάτι πολύ κακό συνέβη! Ανείπωτη τραγωδία, με γνωστούς μας ανθρώπους ανάμεσα στα αθώα θύματα. Όσο εξαρτάται από εμένα, δεν θα αφήσω ποτέ ζωές άλλων ανθρώπων στην τύχη!
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Πολιτική“, 25-3-2023)