Αναπτυξιακή «πυξίδα» χρειάζονται τα πρώην στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης και όχι διαδικασίες παραχώρησης, σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο βουλευτής ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης Στράτος Σιμόπουλος σε ανακοίνωσή του για το θέμα διαθεσιμότητας του πρώην στρατοπέδα Καρατάσιου σε επενδυτές.
Το θέμα της αξιοποίησης του πρώην στρατοπέδου Καρατάσιου βρίσκεται πάλι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας στη Θεσσαλονίκη, προσθέτει σημειώνοντας ότι ο ίδιος στέκεται με σεβασμό απέναντι στην προσπάθεια διεκδίκησης και αξιοποίησής του από τον δήμο Παύλου Μελά.
Όμως δυστυχώς, όπως έγινε και με τα στρατόπεδα Παύλου Μελά και Κόδρα, τα «θαύματα κρατούν μόνο τρεις ημέρες», σημειώνει με νόημα στην ανακοίνωσή του ο γαλάζιος βουλευτής, εκφράζοντας την άποχη ότι “οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για την απόδοση των στρατοπέδων στις τοπικές κοινωνίες έδωσαν πολύ γρήγορα την θέση τους στο μεγάλο ερώτημα: και τώρα τι κάνουμε με όλες αυτές τις εκτάσεις, που μάλιστα βρίσκονται σε προνομιακά σημεία του αστικού ιστού της Θεσσαλονίκης;”
Ο τρόπος με τον όποιο προχώρησε η παραχώρηση του Παύλου Μελά και του Κόδρα, λόγω έλλειψης κονδυλίων, θα παρατείνουν την υπάρχουσα εγκατάλειψη και απαξίωση των εκτάσεων αυτών, υποστηρίζει ο κ.Σιμόπουλος και υπογραμμίζει την ανάγκη ύπαρξης “Αναπτυξιακής «πυξίδας» στα πρώην στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης και όχι διαδικασίες παραχώρησης”.
Προσθέτει ακόμα ότι θεωρεί πως “τα 10 εκ. ευρώ από τα ευρωπαϊκά προγράμματα τα οποία εξασφαλίστηκαν από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για το στρατόπεδο Παύλου Μελά αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στους απαιτούμενους για την αξιοποίηση του συγκεκριμένου στρατοπέδου πόρους.
Μόνη λύση, η προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων και η με συμμετοχή πολιτείας και δήμων αξιοποίησή τους.
Χωρίς συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων και με απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ανάπτυξης δεν μπορούν τα στρατόπεδα να γίνουν πόλοι ανάπτυξης και να συμβάλλουν παράλληλα στην αύξηση των δημοτικών εσόδων.
Οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει αφενός να μη φοβούνται τη σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα και αφετέρου πρέπει να σταματήσουν όπως «τον παλιό καλό καιρό» να ζητούν χρηματοδότηση από την πολιτεία για να μετατρέψουν αυτούς τους χώρους ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σε περιοχές αναψυχής και πολιτισμού, παραβλέποντας την μεγάλη ανεργία που μαστίζει τις περιοχές τους.
Η επιλογή αυτή είναι αδιέξοδη, οι τοπικές κοινωνίες δεν ωφελούνται αναπτυξιακά, ενώ παραβλέπεται ότι ιδιοκτήτης τους παραμένει το Ταμείο Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ).
Προφανές είναι τέλος, ότι αναφερόμαστε σε μορφή ήπιας ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον και στην ανάγκη να υπάρχουν στα πρώην στρατόπεδα ΚΑΙ χώροι αναψυχής και πολιτισμού”.