Της Μαρίας Σαμολαδά, Δημοσιογράφου
Διαβάζω και ακούω τον καθένα να κάνει την «ανασκόπησή» του για τον χρόνο που φεύγει. Φυσικά ο απολογισμός συνδυάζεται με ευχές για το νέο χρόνο που έρχεται.
Καλοδεχούμενες οι ευχές, αλλά είναι σαν να πιστεύεις ακόμη στον Άγιο Βασίλη…
Οι ευχές πραγματοποιούνται όταν προσπαθείς, αλλιώς μένουν στον αέρα λόγια που συμβάλλουν στην ηχορύπανση.
Θέλω, λοιπόν, να σου πω ότι, αν περιμένεις να κάνεις ταμείο μετά από 12 μήνες… τον έχασες το λογαριασμό.
Ο απολογισμός του καθενός μας πρέπει να γίνεται στο τέλος κάθε μέρας, να βγάζεις δηλαδή το Ζ της δικής σου ταμειακής.
Μόνο έτσι μπορείς να διορθώνεις τα λάθη σου, αλλά κυρίως να γίνεσαι καλύτερος για τον εαυτό σου και για τους άλλους.
Να σκέφτεσαι (ας ξεκινήσουμε με αυτό) στο τέλος κάθε μέρας, της δανεικής και σύντομης ζωής, τι έκανες σωστά και τι λάθος.
Κανονικά αναγνωρίζοντας τα λάθη πρέπει να προσπαθείς να τα διορθώσεις ή τουλάχιστον να μην τα επαναλάβεις, γιατί συνήθως τα λάθη μας είναι απέναντι στους άλλους.
Ενίοτε, οι υπερβολικά ευαίσθητοι κάνουν λάθη και εις βάρος του ίδιου τους του εαυτού.
Αν το σκεφτείς βέβαια, όλα τα λάθη μας, επιστρέφουν σε εμάς. Ό,τι δίνεις, παίρνεις.
Έτσι, λοιπόν, θα μάθεις κάθε μέρα να αγαπάς και τον εαυτό σου και τους γύρω σου.
Περίεργος συνδυασμός σε μια κοινωνία και με μια πολιτική που ο καθένας σκέφτεται μόνο τον εαυτό του…
Με τον καθημερινό σου απολογισμό δεν θα έχεις απωθημένα, τύψεις, ενοχές και βαρίδια.
Κάθε μέρα σου πρέπει να είναι σαν να είναι Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Εντάξει δεν θα ψήνουν κάθε μέρα σουβλάκια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ούτε θα έχει παντού λαμπάκια… αλλά τουλάχιστον δεν θα «ανάβουν» τα δικά σου.
Να έχεις καλή διάθεση, αλλά κυρίως να έχεις επιθυμίες, όνειρα και ευγενείς φιλοδοξίες που θα προσπαθείς να τα κάνεις πραγματικότητα.
Να έχεις ελπίδα (την κανονική, όχι του ΣΥΡΙΖΑ που έρχεται με χελώνα από την Κίνα), ότι όλα μπορούν να γίνουν και ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο, καλό.
Να ζεις την κάθε σου μέρα σαν να είναι η τελευταία του χρόνου και της ζωής σου.
Εξάλλου, μέρα που περνάει δεν ξαναγυρνάει.
Άλλαξε ό,τι δεν σου αρέσει τη στιγμή που συμβαίνει, όχι μετά από 12 μήνες.
Αν περιμένεις να θυμηθείς τον Δεκέμβρη, τι έκανες τον περασμένο Γενάρη… άστο… ούτε θα τα θυμηθείς όλα και κυρίως μερικά είναι μη αναστρέψιμα.
Αν το βάλεις αυτό στο μυαλό σου κάθε μέρα θα είναι Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Απαξίωση της αλλαγής του χρόνου;
Όχι. Αντιμετώπιση και αποδοχή της θεωρίας του χρόνου. Όλα είναι σχετικά…
Όσον αφορά στις ευχές και τους στόχους του επόμενου έτους… κάποιος γελάει και όχι άδικα.
Οι στόχοι μπαίνουν και εκπληρώνονται κάθε λεπτό της ζωής σου, με κάθε σου ανάσα.
Α! Και αν θέλεις, που και που, βάλε τον εαυτό σου στη θέση του άλλου, μπορεί έτσι να ζήσεις δυο ζωές…
Καλή Πρωτοχρονιά!