Χρησιμοποιώντας την έκφραση του Γιώργου Παπανδρέου “λεφτά υπάρχουν” ο υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γρηγόρης Ζαρωτιάδης απαντάει στο ερώτημα πως μπορούν να υλοποιηθούν πολιτικές και να γίνουν έργα στη Θεσσαλονίκη δεδομένης της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας.
Ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης “Υψίπολης” σημειώνει πως δεν κατεβαίνει για δήμαρχος για την καθημερινότητα, καθώς η διαχείρισή της είναι κάτι αυτονόητο, αλλά καταθέτει ένα νέο όραμα για την πόλη.
Συνέντευξη στον Βαγγέλη Πλάκα
Κύριε Ζαρωτιάδη γιατί είστε υποψήφιος Δήμαρχος; Μεταξύ τόσων υποψηφίων Δημάρχων, που πολλοί απολαμβάνουν μεγαλύτερης προβολής, αναγνωσιμότητας αλλά και αυτοδιοικητικής εμπειρίας, να επιλέξουν εσάς;
Καταρχάς θέλω να αντιλαμβάνομαι τον μεγάλο αριθμό υποψηφιοτήτων ως υγιή ένδειξη και έκφραση της κοινωνίας. Σίγουρα κάποιοι -ες εξ αυτών απολαμβάνουν το προνόμιο της μεγαλύτερης αναγνωσιμότητας δεδομένου ότι κατείχαν στο παρελθόν αυτοδιοικητικές ή υπουργικές θέσεις.
Το ζητούμενο όμως των επερχόμενων εκλογών δεν είναι να επιλέξουμε εκπρόσωπο τύπου, ούτε διαχειριστή. Οι Θεσσαλονικείς πρέπει να επιλέξουν Δήμαρχο. Δεν διεκδικώ το Δήμο της Θεσσαλονίκης για να διαχειριστώ την καθημερινότητα – αυτό είναι το αυτονόητο. Αυτό που προτείνω στους συμπολίτες μου είναι ένα ριζοσπαστικό, μα συνάμα ρεαλιστικό, υλοποιήσιμο όραμα. για την πόλη, το οποίο εξειδικεύεται σε όλους τους επιμέρους τομείς αυτοδιοίκησης και στα καθημερινά ζητήματα της πόλης: η Θεσσαλονίκη Μητρόπολη, Δημιουργική, Έξυπνη, Αλληλέγγυα, Πράσινη και Τολμηρή. Ένα στρατηγικό σχέδιο που ενσωματώνει τα ζητήματα της καθαριότητας, της ασφάλειας, του κυκλοφοριακού, των βιώσιμων θέσεων εργασίας στο πλαίσιο μιας συντονισμένης πολιτικής για την Πόλη του αύριο.
Ο πολιτικός χρόνος ωρίμασε. Η Θεσσαλονίκη στέκεται αμήχανη και άτολμη μπροστά στις προκλήσεις που λαμβάνουν χώρα ολόγυρα μας. Η Δημοτική Κίνηση Θεσσαλονίκης Υψίπολις επιβάλλεται να καταστεί τελεστής της ριζικής, προοδευτικής ρεαλιστικής αλλαγής της Θεσσαλονίκης. Δεδομένης της ακαδημαϊκής δράσης μου συνδυαζόμενης με την εμπλοκή μου στο πραγματικό επιχιερείν και στην παραγωγή, της ενεργού συμμετοχής σε διεθνή φόρα και της σχετικής διοικητικής εμπειρίας, μπορώ να οδηγήσω την πόλη μας μπροστά. Η Θεσσαλονίκη κόμβος ιδεών, ανθρώπων, προϊόντων και κεφαλαίων. Η Θεσσαλονίκη της κοινωνικά και περιβαλλοντικά ισόρροπης ανάπτυξης. Η Θεσσαλονίκη της ενεργού μνήμης, της διαπολιτισμικής συνεννόησης, της αρμονικής συνύπαρξης, η Θεσσαλονίκη κέντρο του Οικουμενικού Ελληνισμού.
Συμμετείχατε στην προσπάθεια κοινού υποψήφιου της κεντροαριστεράς. Γιατί επιλέξατε αυτόνομη κάθοδο και όχι κάποια συνεργασία;
Αποτελεί θέση αρχής για την ΔΚΘ Υψίπολις η διερεύνηση συγκλίσεων και συναινέσεων. Γι αυτό ανταποκριθήκαμε στη σχετική πρόσκληση και συμμετείχαμε στις διεργασίες της λεγόμενης «διαπαραταξιακής» αν και διατυπώσαμε εξ αρχής τα σφάλματα στη συγκρότησή της. Ήταν λάθος αφενός ότι ξεκίνησε σαν μια πρωτοβουλία του Δημάρχου και κατά συνέπεια ως μια συνέχεια της κυβερνώσας παράταξης. Ακολούθως, η συζήτηση απέκτησε έναν προσχηματικό χαρακτήρα, προσπαθώντας ορισμένοι να επιβάλλουν τετελεσμένα κι αυτοματισμούς που, όπως αποδεικνύεται, δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας της πόλης. Μοιραία, η πρωτοβουλία της «Πρωτοβουλίας» κατέληξε ακριβώς λόγω αυτών των εγγενών αδυναμιών της που εγκαίρως αναδείξαμε.
Οι εξελίξεις όμως δεν περιμένουν. Είμαστε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε στην ευθύνη να εκφράσουμε εμείς την προοδευτική προοπτική της Θεσσαλονίκης. Είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε. Προχωράμε με δυναμισμό και τόλμη, αλλά ταυτόχρονα δεν έχουμε κλείσει τις διόδους της συνεννόησης. Συνομιλούμε με αρκετούς – θα το πράξουμε με περισσότερους. Έστω την ύστατη στιγμή θα επιδιώξουμε συσσωματώσεις, αποφεύγοντας βεβαίως να θυσιάσουμε την προοπτική της Πόλης μας στον βωμό της πολιτικής επιβίωσης και στις προσωπικές φιλοδοξίες κανενός. Αντιλαμβάνομαι τις βιοποριστικές αγωνίες κάποιων να συνεχίσουν να παίζουν ρόλο. Αυτό όμως δεν αφορά τη Θεσσαλονίκη και τους πολίτες της. Υπάρχουν όμως κι άλλες δουλειές που μπορούν να κάνουν.
Όλοι κι όλες στην ΔΚΘ Υψίπολις επιλέγουμε να αντιταχθούμε σε παλαιοκομματικές λογικές, σε παραγοντισμούς, και σε εγωισμούς. Επιλέξαμε να συνεχίσουμε γιατί οφείλουμε στην Πόλη αυτό που μπορούμε: να ηγηθούμε αυτής της προσπάθειας να οδηγήσουμε την Θεσσαλονίκη με επιτυχία στις νέες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του 21ου αιώνα.
Μιας και συζητάμε για συνεργασίες, μετά τις εκλογές η απλή αναλογική επιβάλλει τις συνεργασίες. Εσείς με ποιους δεν θα μπορούσατε να συνεργαστείτε;
Το νέο Δημοτικό Συμβούλιο που θα προκύψει θα είναι πολύχρωμο. Δεν με τρομάζουν οι διαφορετικές φωνές, σέβομαι και ακούω την αντίθετη άποψη. Είμαι σίγουρος ότι θα μπορέσω να αξιοποιήσω δημιουργικά την πολυφωνία και να προσανατολίσω σε μια ρεαλιστική προοπτική όλες τις δημιουργικές, προοδευτικές δυνάμεις της Πόλης, ακόμη κι αυτές που δεν θα εκφράζονται στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά θα είναι παρούσες στην κοινωνία, στην παραγωγή, στη δημιουργία.
Από την άλλη, θα με βρουν απέναντί τους όσοι κι όσες αντιλαμβάνονται τον Δήμο μας ως εφαλτήριο για την προσωπική τους ανέλιξη, όσοι κι όσες εντός κι εκτός Δήμου υπηρετούν τις πρακτικές της αντιαναπτυξιακής εμμονής που επικράτησε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας με ανυπολόγιστες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, όσοι κι όσες βεβυλώνουν τον πατριωτισμό με τις ρατσιστικές, φασίζουσες φαντασιώσεις τους.
Ως οικονομολόγος γνωρίζετε καλά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία για τους Δήμους. Πως μπορεί επομένως να “γίνουν πράγματα” όταν δεν υπάρχουν πόροι;
Διακινδυνεύω να επαναφέρω στον δημόσιο λόγο μια κακομεταχειρισμένη και ως εκ τούτου παρεξηγημένη φράση: λεφτά υπάρχουν. Σπεύδω λοιπόν να εξηγηθώ: πράγματι η δύσκολη συγκυρία σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, η οποία, επιτρέψτε μου, είναι ακριβώς απόρροια των πολιτικών που εφαρμόσαμε και συνεχίζουμε να ακολουθούμε, αποτελεί περιοριστικό παράγοντα. Από την άλλη, η εμπειρία μου, οι γνώσεις και οι επαφές μου καταδεικνύουν ότι υπάρχουν εναλλακτικές: οι «κοιμώμενοι» εθνικοί πόροι εντός κι εκτός της χώρας, η προοπτική αξιοποίησης κοινοτικών πόρων, η χρηματοδότηση συγκροτούμενων και στοχευμένων αστικών αναπτυξιακών ταμείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ο επενδυτικός πυρετός των κεφαλαίων που υπερσυσσωρεύονται στην Άπω Ανατολή και που έχουν να επιδείξουν ήδη μεγάλες επενδυτικές πρωτοβουλίες στην Ανατολική Ευρώπη.
Αυτό που λείπει λοιπόν δεν είναι τα μέσα χρηματοδότησης. Τουναντίον μάλιστα, καθώς η εμμένουσα διεθνώς χρηματοπιστωτική κρίση είναι μια κρίση υπερπροσφοράς κεφαλαίων. Αυτό που λείπει είναι τα ρεαλιστικά, τολμηρά αναπτυξιακά σχέδια. Προσθέτω, τα σχέδια που προωθούν την κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη.
Σχέδια που θα μοχλεύσουν μια διεργασία ανατροφοδοτούμενης τοπικής ανάπτυξης με σταθερές και δίκαια αμοιβόμενες θέσεις εργασίας. Διοτί οι δυνατότητες της Πόλης μας είναι υπαρκτές και αξιοποιήσιμες, στην δημιουργική βιομηχανία, στον τουρισμό, στον τομέα των μεταφορών και των logistics, στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης, στη «γαλάζια οικονομία». Η ραγδαίως και δικαίως αναπτυσσόμενη Θεσσαλονίκη δεν είναι (μόνο) ευσεβής πόθος, είναι μια ρεαλιστική προοπτική που, αν σταματήσουμε να ομφαλοσκοπούμε, θα μπορέσουμε να την υλοποιήσουμε.
Είστε άνθρωπος που ζει το ΑΠΘ. Τι λέτε για το άσυλο και τι για το θέμα της ασφάλειας στο πανεπιστημιακό κάμπους;
Εμείς υπερασπιζόμαστε το Άσυλο, την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, καθώς και την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Το πανεπιστημιακό Άσυλο είναι ένας ακαδημαϊκός, δημοκρατικός θεσμός. Ως τέτοιον οφείλουμε να τον προστατεύσουμε τόσο από αυτούς που ανοήτως θεωρούν ότι μπορούν να ισχυρίζονται πως ξεπεράστηκε, όσο και από όσους το θεωρούν «αποκλειστικότητά» τους ή κρύβονται πίσω του προβαίνοντας σε εγκληματικές πράξεις. Ειδικότερα ως προς αυτές τις περιπτώσεις, είναι προφανές ότι η ίδια η υπεράσπιση του Ασύλου επιτάσσει την επέμβαση των αρμοδίων οργάνων της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το Άσυλο είναι για τους καθηγητές, τις φοιτήτριες και τους υπαλλήλους, για όλους τους πολίτες, άνδρες γυναίκες, νέες και γέρους. Ως Κοσμήτορας της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, ως αυριανός δήμαρχος προειδοποιώ αυτούς που με μια εγκληματική ελαφρότητα εργαλειοποιούν το συγκεκριμένο ζήτημα προκειμένου να καταθέσουν τα διαπιστευτηριά τους στα κάθε λογής κομματικά ακροατήρια και καλώ όλους και όλες να το υπερασπιστούμε ως έναν βασικό πυλώνα του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.