Του Βαγγέλη Πλάκα, Δημοσιογράφου
Η συζήτηση για τις πιθανές ή δυνητικές μετεκλογικές συνεργασίες είναι στο επίκεντρο και δικαίως καθώς οι πολίτες πριν επιλέξουν κάποιο κόμμα στην κάλπη θα πρέπει να γνωρίζουν μετά ποια κυβέρνηση μπορεί να σχηματιστεί ή ποιος μπορεί να είναι πρωθυπουργός.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις και θέσεις των κομμάτων (τονίζω προεκλογικά καθώς μετεκλογικά πολλά μπορούν να αλλάξουν όπως έχει δείξει και η πολιτική ιστορία της χώρας), περιθώρια συνεργασιών δεν υπάρχουν.
Η Νέα Δημοκρατία τάσσεται υπέρ αυτοδύναμων κυβερνήσεων και όπως τονίζουν στελέχη της μόνο με το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να συνεργαστεί υπο προϋποθέσεις. Αποκλείει επίσης οποιαδήποτε συνεργασία με την «Ελληνική Λύση».
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει μια «προοδευτική διακυβέρνηση» στην οποία βλέπει προς ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25, αφήνοντας ανοικτό και το θέμα πρόσκλησης προς το ΚΚΕ το οποίο ξεκάθαρα απορρίπτει κάθε συζήτηση για συμμετοχή του σε κυβέρνηση.
Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει πως δεν δέχεται να συγκυβερνήσει μαζί με το ΜέΡΑ25 ενώ μια από τις προϋποθέσεις που θα βάλει για να μπει σε κυβέρνηση είναι να μην είναι πρωθυπουργός ένας εκ των κυρίων Μητσοτάκη και Τσίπρα, κάτι που απορρίπτουν από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Επομένως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία καθώς η ΝΔ δεν θα δεχθεί να μην είναι ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ ομοίως καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δέχεται να μην είναι ο Τσίπρας πρωθυπουργός. Το ΚΚΕ μένει εκτός, το ΜέΡΑ25 δεν το θέλει το ΠΑΣΟΚ άρα δεν μπορεί να υλοποιηθεί και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία όλων των «προοδευτικών» κομμάτων.
Τι απομένει; Τίποτα; Όχι ασφαλώς! Απομένει το κυριότερο: η ψήφος των πολιτών που αυτή ουσιαστικά θα δείξει το δρόμο των συνεργασιών. Πριν τις εκλογές μικρή σημασία έχουν τέτοιου είδους δηλώσεις. Μην ξεχνάτε άλλωστε το 2012 όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι της μεταπολίτευσης που «σφάζονταν» στην προεκλογική περίοδο για το ποιος είχε την ευθύνη των Μνημονίων, τελικά συνεργάστηκαν στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.