Όλοι αντιμετωπίζουν κάποια στιγμή αυτό το πρόβλημα. Μερικοί, μάλιστα, καταφέρνουν να επανέλθουν στο προσκήνιο με μία και μόνο ταινία, ενώ το φαινόμενο μοιάζει να είναι ίδιον του Χόλιγουντ.
Ακολουθούν ορισμένα παραδειγματα ηθοποιών, των οποίων η καριέρα ήταν σε «ελεύθερη πτώση» και οι ταινίες που λειτούργησαν ως αλεξίπτωτο.
Robert Downey Jr – Kiss Kiss Bang Bang
Οι αγώνες του Robert Downey Jr με τον εθισμό και την ασταθή συμπεριφορά στο πλατό ήταν τόσο διαβόητες που, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ήταν πρακτικά σχεδόν άνεργος.
Χάρη σε μεγάλο βαθμό στον ρόλο του στην εφευρετική κωμωδία του Shane Black το 2005, ο – πρόσφατα νηφάλιος – σταρ κατάφερε να ξαναχτίσει τη φήμη του και, με τον ρόλο του στο franchise Iron Man, έγινε ένας από τους μεγαλύτερους και πιο αξιόπιστους ερμηνευτές του Χόλιγουντ.
Brendan Fraser – The Whale
Ο Fraser κάποτε ήταν κυρίαρχος μπροστά από την κάμερα, ωστόσο είδε την καριέρα του στην υποκριτική να αποδεκατίζεται. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια, ξεκίνησε μια περίφημη επιστροφή – με τον σωματικό μεταμορφωτικό ρόλο του και την βραβευμένη με Όσκαρ ερμηνεία του στη «Φάλαινα» του Ντάρεν Αρονόφσκι που τον επαναφέρει ως μια σημαντική δύναμη στη σκηνή.
Michael Keaton – Birdman
Αυτή η τολμηρή ταινία “one-take” δείχνει τον Keaton ως έναν ηθοποιό με μερικούς παράξενους παραλληλισμούς με τον εαυτό του που αναλαμβάνει μια φιλόδοξη σκηνική προσαρμογή μιας ιστορίας του Raymond Carver. Η ταινία που κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ξεκίνησε μια αναγέννηση στην καριέρα του Keaton.
Keanu Reeves – John Wick
Παρά το γεγονός ότι πρωταγωνίστησε σε μερικές από τις πιο «ανθεκτικές» ταινίες της δεκαετίας του 1990 – The Matrix, Speed και Point Break – ο Reeves είδε τη μετοχή του να πέφτει κατακόρυφα τη δεκαετία του 2000 εξαιτίας μιας σειράς εμπορικών αποτυχιών. Ο ηθοποιός, του οποίου η ερμηνεία ήταν συχνά αντικείμενο άδικου χλευασμού, επέστρεψε στην κορυφή με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο θρίλερ του 2014, John Wick. Τρεις συνέχειες αργότερα, ο Reeves είναι πλέον ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σεβαστά ταλέντα της βιομηχανίας της οθόνης.
Ryan Reynolds – Deadpool
Για χρόνια, το Χόλιγουντ έμοιαζε να προσπαθεί να κάνει τον Ryan Reynolds να παραιτηθεί, χωρίς αποτέλεσμα. Σε υπερπαραγωγές, όπως το Green Lantern και το RIPD, ο Καναδός ηθοποιός δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει. Η τύχη του ανατράπηκε όταν τον «έντυσσν» ως τον αγενή Deadpool στη διασκευή του 2016 με βαθμολογία R της Marvel. Ήταν ένας ρόλος που μεταμόρφωσε αμέσως τον ηθοποιό σε έναν από τους κορυφαίους άντρες του mainstream κινηματογράφου.
Mickey Rourke – Sin City
Κάποτε ένας σκληροτράχηλος πρωταγωνιστής, ο Rourke είδε το αστέρι του να φθίνει στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, προτού το αναζωογονήσει ένας ρόλος στη στυλιζαρισμένη προσαρμογή κόμικ «Sin City». Μέσα σε δύο χρόνια, η καριέρα του πετούσε ξανά ψηλά, με μια πολυεπίπεδη, βραβευμένη με Όσκαρ στροφή στο The Wrestler. Παρόλο που το προφίλ του έχει υποχωρήσει ξανά από τότε, η αναβίωση της καριέρας του ήταν κάτι αξιοσημείωτο.
John Travolta – Pulp Fiction
Ο τραγουδιστής και χορευτικός αστέρας του Grease είχε παρακολουθήσει την καριέρα του να πέφτει κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ογδόντα. Αυτό ήταν μέχρι που ο Quentin Tarantino του είπε «είσαι αυτός που θέλω» και του έδωσε το cast στο δεύτερο μεγάλο του έργο, Pulp Fiction. Η ερμηνεία του Travolta, ως ο κουλ γκάνγκστερ Βίνσεντ Βέγκα, αναζωογόνησε την καριέρα του και τον είδε να λαμβάνει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.