Η αυτοπεποίθηση, το πρόβλημα με το ύψος της και η κατηγορία περί αλαζονείας είναι μερικά από τα προσωπικά θέματα που σχολιάζει η ίδια η Ντόρα Μπακογιάννη. Η πρώην υπουργός κάνει στην εφημερίδα «Καθημερινή» το δικό της απολογισμό, σκιαγραφώντας τον ίδιο της τον εαυτό, μέσα από ιστορίες που μοιράστηκε για τη ζωή της.
«Και όμως δεν έχω πίστη στον εαυτό μου», λέει και εξηγεί: «Είναι μύθος ότι έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση. Αντίθετα, είμαι μια γυναίκα με τρομακτικές ανασφάλειες και πάρα πολλά συμπλέγματα. Το βασικότερο σύμπλεγμά μου για πάρα πολλά χρόνια ήταν το ύψος μου. Τρομερό σύμπλεγμα. Κανένα αγόρι δεν δεχόταν να χορέψει μαζί μου. Ήμουν η πιο ψηλή και η πιο άχαρη στην τάξη. Η μαμά μου με έστειλε στο μπαλέτο. Αλλά οι δασκάλες με έβαζαν να χορεύω πίσω πίσω. Τελικώς βρέθηκα κοντά σε μια αποθήκη και έφυγα, γιατί χαλούσα τη σειρά. Η γιαγιά μου μου είχε πει ότι αποκλείεται να βρω άντρα ποτέ στη ζωή μου, γιατί τόσο ψηλή που είμαι, ποιος θα νοιαστεί να με πάρει; Και στο σχολείο οι βαθμοί μου έφταναν το πολύ στο 16-17. Τα εικοσάρια τα έβλεπα με τα κιάλια».
Επίσης εξηγεί ότι η άμυνά της ήταν και είναι το χαμόγελό της, η αυτοπεποίθηση έγινε κομμάτι της δημόσιας εικόνας της για να καλύψει τους φόβους και αυτή της την ανασφάλεια. « Θεωρούσα ότι, αν οι άλλοι έπαιρναν χαμπάρι τις τεράστιες αδυναμίες μου, θα με πατούσαν κάτω».
Οσο για τα περί αλαζονείας που της καταλογίζουν η Ντόρα Μπακογιάννη εξηγεί ότι ήταν μια μομφή που εμφανίστηκε μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη. «Η αιτία ήταν ότι, λόγω του μεγάλου θυμού που είχα μέσα μου, δεν έβλεπα μπροστά μου τους άλλους ανθρώπους, δεν έδινα σημασία, δεν με ενδιέφερε. Κι όλος αυτός ο κόσμος που με ήξερε τότε δικαίως εξέλαβε αυτή τη συμπεριφορά ως αλαζονεία. Όμως, αλαζονική δεν είμαι. Για πολλά μπορείς να με κατηγορήσεις, αλλά αλαζονική δεν είμαι. Αλλά αν σου βγει το όνομα. Και το όνομα σου βγαίνει εύκολα αν είσαι γυναίκα».