Γράφει ο Χρήστος Μπαξεβάνης
Διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ, Διεθνολόγος, πρ. Ειδικός Εμπειρογνώμων στην ΕΕ
Το Διεθνές Δικαστήριο, αφού έκρινε ότι έχει την δικαιοδοσία να αποφασίσει λήψη μέτρων στην υπόθεση της προσφυγής κατά του Ισραήλ για γενοκτονία, αποφάσισε ότι το Ισραήλ οφείλει «να λάβει όλα τα μέτρα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του» για να αποτρέψει τις πράξεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της σύμβασης για τη γενοκτονία κατά τις επιχειρήσεις του στη Γάζα. Στην ετυμηγορία δεν περιλαμβάνεται ωστόσο απόφαση για την επιβολή εκεχειρίας στο παλαιστινιακό θύλακα.
Ποιος προσέφυγε και με τι στοιχεία αποφάσισε το ΔΔΧ; Μα φυσικά η Νοτιοαφρικανική Ένωση, σταθερός αρωγός της Χαμάς, με τρεις συστημικές τράπεζες μα χρηματοδοτούν μηνιαίως εκατομμύρια λογαριασμός της τρομοκρατικής οργάνωσης. Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμά της η Jerusalem Post, σύμφωνα με την οποία νοτιοαφρικανικές οργανώσεις και εταιρείες «βιτρίνα» εμπλέκονται στη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της τρομοκρατικής οργάνωσης μέσω του Ιδρύματος Al-Quds, χρησιμοποιώντας λογαριασμούς που είναι εγγεγραμμένοι σε μεγάλες τράπεζες της Νότιας Αφρικής: Standard Bank, Nedbank και Absa. Περαιτέρω, η απόφαση του Δικαστηρίου βασίστηκε σε στοιχεία που παρείχαν οι υπηρεσίες του ΟΗΕ που με τη σειρά του έλαβαν από τη διοίκηση της Χαμάς, τα οποία όπως εύστοχα επισημαίνει ο Σάκης Μουμτζής «έχουν τόσο αξία όσο τα στατιστικά της Β. Κορέςα». Στο πλαίσιο της προπαγάνδας της τρομοκρατίας και της παραπληροφόρησης της διεθνούς κοινής γνώμης ας μην ξεχνάμε το ψέμα για τον ισραηλινό πύραυλο που έπληξε δήθεν μεγάλο νοσοκομείο με 500 δήθεν νεκρούς, ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για ρουκέτα των τρομοκρατών που εξετράπη της πορείας της και έπεσε στο γκαράζ του νοσοκομείου.
3 Ερωτήματα για τις υπητεσίες του ΟΗΕ: Επί τόσα χρόνια δεν υπέπεσε στην αντίληψή τους η κατασκευή των τούνελ, η χρησιμοποίηση των αμάχων ως ασπίδα, η χρησιμοποίηση νοσοκομείων, σχολείων και παιδικών σταθμών ως στρατιωτικές βάσεις, ότι το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πολίτες της Γάζας το υπεξαιρούσε η Χαμάς για αλλότριους σκοπούς; Περιττό βέβαια να αναφερθεί κανείς στην ένοχη σιωπή την τρομοκρατική επίθεση που δέχτηκε το Ισραήλ από την Χαμάς, και τις θηριωδίες που ακολούθησαν (απαγωγές μικρών παιδιών, σφαγές νηπίων, βιασμοί γυναικών, βασανιστήρια ηλικιωμένων ανθρώπων). Μήπως ήρθε η ώρα να επαναξιολογήσουμε το ζήτημα της χρηματοδότησης της UNRWA (υπηρεσία αρωγής του ΟΗΕ για τους παλαιστίνιους πρόσφυγες); Ήδη χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Βρετανία, η Ιταλία και η Φιλανδία έχουν σταματήσει τη χρηματοδότηση.
Για την παραπομπή του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με την κατηγορία επιχείρησης γενοκτονίας εναντίον των Παλαιστινίων της Γάζας, ο ηγέτης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της Ισραηλινής Βουλής, Γιαΐρ Λαπίντ ανέφερε χαρακτηριστικά: «Στις 7 Οκτωβρίου, τρομοκράτες της Χαμάς εισέβαλαν σε σπίτια Ισραηλινών πολιτών, αθώων πολιτών. Δολοφόνησαν, βίασαν και αιχμαλώτισαν παιδιά, ηλικιωμένους, γυναίκες και μωρά. Αντί να βάζουν τους δολοφόνους στο εδώλιο, ο κόσμος σήμερα κρίνει τους δολοφονημένους. Δεν δικάζεται σήμερα μόνο το κράτος του Ισραήλ, αλλά η ακεραιότητα της διεθνούς κοινότητας. Εάν μια χώρα που αμύνεται ενάντια σε μια βίαιη επίθεση από δολοφόνους τρομοκράτες μπορεί να παραπεμφθεί στο δικαστήριο για γενοκτονία, η «Σύμβαση Γενοκτονίας» έχει γίνει μέσο επιβράβευσης της τρομοκρατίας και προώθησης του αντισημιτισμού».
Εκατό και πλέον ημέρες μετά τη φρικιαστική δολοφονία 1200 Ισραηλινών από στυγνούς τρομοκράτες και 136 ομήρους να κρατούνται στα έγκατα της Γάζας, η κριτική στο Ισραήλ διολισθαίνει στη δαιμονοποίηση του λαού του και στην απονομιμοποίηση του δικαιώματος ύπαρξης του, παρέχει έμμεση η άμεση υποστήριξη στη Χαμάς και στους οπαδούς της, και ισοδυναμεί με υποστήριξη μιας γενοκτονίας σε βάρος των Ισραηλινών πολιτών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ αυτό ακριβώς είναι αντισημιτισμός, «διότι επιχειρούν να στερήσουν το συλλογικό δικαίωμα των Εβραίων να ζουν ως έθνος στο κράτος του Ισραήλ, που γεννήθηκε από τις στάχτες του Ολοκαυτώματος!»
Σε αυτή την πραγματικότητα δεν χωρούν «ναι μεν αλλά», επιλεκτική ευαισθησία και μονόπλευρος ανθρωπισμός. Καθώς το Ισραήλ, το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού στη Μέση ανατολή, δίνει μια μάχη όχι μόνο για τη ύπαρξη του, αλλά συνολικά για τον ελεύθερο και πολιτισμένο κόσμο, για τις κοινές μας αξίες και αρχές, απέναντι στην Ισλαμική Τρομοκρατία, τον υβριδικό πόλεμο και τις ασύμμετρες απειλές, εμείς δεν μπορεί παρά να στεκόμαστε με αλληλεγγύη δίπλα του, λέγοντας με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο πως το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ». Στην οδυνηρή μνήμη του Ολοκαυτώματος και απέναντι στις δολοφονικές ιδεολογίες του 20ου αιώνα, μέχρι τους σύγχρονους εκφραστές τους (Χαμάς στο Ισραήλ, Χεζμπολάχ στον Λίβανο, σιιτικές πολιτοφυλακές στη Συρία, Χουτι στην Υεμένη) μια μακρά γενεαλογία του κακού, η «Προέλαση της Ελευθερίας» τελικά θα έχει τον τελευταίο λόγο.
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Πολιτική”, 3-2-2024)