Μια απάντηση στον Τσίπρα

Στα μέσα της βδομάδας ο κ.Τσίπρας εγκαινίασε με τυμπανοκρουσίες , αλλά για μια ακόμη φορά χωρίς να αποφύγει την ταλαιπωρία των συμπολιτών μας ,την πρώτη τοπική μονάδα υγείας (Το.μ.υ)στη δυτική Θεσσαλονίκη. Ουσιαστικά πρόκειται για την δομή του οικογενειακού γιατρού που νομοθετήθηκε  επί υπουργίας Άδωνι Γεωργιάδη -νόμος 4238-,ο οποίος νόμος το μόνο που χρειάζονταν ήταν οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις ώστε να εφαρμοστεί. Επομένως δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο,απλώς αγνόησαν το υπάρχον νομικό και θεσμικό πλαίσιο ,δημιουργώντας ξανά κάτι εμβληματικό ,με ιδεολογικό πρόσημο ,σύμφωνα με τις εξαγγελίες των κυβερνώντων.Για να δούμε όμως περί τίνος πρόκειται και σε τι εξυπηρετεί η  Το.μ.υ στην δημόσια Υγεία.Η δημιουργία της Το.μ.υ αποτελούσε προαπαιτούμενο της τρίτης αξιολόγησης. Εντάσσει στην λειτουργία της περικοπή δαπανών διότι δημιουργεί τον ” γιατρό “που θα καθοδηγεί τον ασθενή στο σύστημα δηλ. είναι αυτός που θα παραπέμπει τον ασθενή αν χρειαστεί ,στο νοσοκομείο με μια αυστηρή και καθορισμένη πορεία (gatekeeper). Ο προγραμματισμός απαιτούσε στην αρχή την δημιουργία 234 μονάδων έως το τέλος του χρόνου,στο μεσοδιάστημα κατέληξαν στις 70 μονάδες, τελικά  λίγες μέρες πριν το τέλος του χρόνου εγκαινιάστηκε μια!!! Η Το.μ.υ αποτελεί κρατική δομή που βασίζεται και στηρίζεται η χρηματοδότηση της σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα (ΕΣΠΑ).Με την ολοκλήρωση του προγράμματος η χρηματοδότηση όλης αυτής της κρατικής δομής μεταφέρεται στο προϋπολογισμό και στις πλάτες του φορολογούμενου.Οι προσλήψεις γιατρών, εκτός ΑΣΕΠ, δημιουργούν κομματικό στρατό,ο οποίος διαχέεται σε επίπεδο γειτονιάς.Αντί για οικογενειακό γιατρό δημιουργούν τον κομματικό γιατρό που επιβάλλεται υποχρεωτικά .Έτσι καταργούν την ελεύθερη επιλογή του ασθενούς να επισκεφθεί τον γιατρό της αρεσκείας, του μέσα από τις δημόσιες δομές που περιλαμβάνουν και τον ιδιώτη γιατρό ,μιας που προσφέρει τις  υπηρεσίες εξυπηρετώντας το δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος.Ειναι προφανές ότι στην λογική τους, ταυτίζουν το δημόσιο  με το κρατικό,ότι δημιουργούν μια δομή χωρίς προοπτική και για μια ακόμα φορά,οι πολίτες γίνονται θύματα των ιδεοληψιών τους.