Σήμερα η πρώτη συνεδρίαση της κυβέρνησης των εργατικών

από Team MyPortal.gr
sms

Η νέα κυβέρνηση του Σερ Κιρ Στάρμερ θα συνεδριάσει για πρώτη φορά σήμερα, την πρώτη  μέρα των Εργατικών στην εξουσία. Η Ρέιτσελ Ριβς είναι η πρώτη γυναίκα καγκελάριος του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ η Αναπληρωτής Πρωθυπουργός Άντζελα Ρέινερ είναι επίσης ανάμεσα σε 11 γυναίκες στο 25μελές υπουργικό συμβούλιο, αριθμός ρεκόρ όπως σχολιάζει το bbc.

Ο Στάρμερ διόρισε το υπουργικό του συμβούλιο την Παρασκευή μετά τη θριαμβευτική εκλογική νίκη των Εργατικών και στην πρώτη του ομιλία ως πρωθυπουργός δήλωσε ότι η εργασία για αλλαγή “ξεκινά άμεσα”. Μιλώντας στη Downing Street, υποσχέθηκε επίσης να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στην πολιτική με μια “κυβέρνηση υπηρεσίας”.

Η πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου θα επικεντρωθεί στα “πρώτα βήματα” του Εργατικού Κόμματος, που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, οικονομική σταθερότητα, μείωση των λιστών αναμονής στο NHS και αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.

Ο Ντέιβιντ Λάμι έγινε υπουργός Εξωτερικών ενώ η Υβεέτ Κούπερ ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εσωτερικών. Μιλώντας έξω από το Νο 10 μετά τον διορισμό του από τον Βασιλιά στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ, ο Στάρμερ δεσμεύτηκε: “Η κυβέρνησή μου θα σας υπηρετήσει, η πολιτική μπορεί να είναι μια δύναμη για το καλό. Η εργασία για την αλλαγή ξεκινά άμεσα, αλλά να είστε βέβαιοι, θα ξαναχτίσουμε τη Βρετανία.”

Οι Εργατικοί κέρδισαν 412 έδρες, δίνοντας στο κόμμα μια πλειοψηφία 174 εδρών στο νέο Κοινοβούλιο. Οι Συντηρητικοί περιορίστηκαν σε ιστορικό χαμηλό για αυτούς με 121 βουλευτές, χάνοντας 251 έδρες. Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες εξασφάλισαν 71 έδρες. Το SNP υπέστη σοβαρή ήττα, χάνοντας 38 έδρες και μένοντας με 9 έδρες. Το Reform UK κέρδισε πέντε έδρες, συμπεριλαμβανομένης της έδρας του ηγέτη Νάιτζελ Φάρατζ στο Κλάκτον, ενώ οι Πράσινοι αύξησαν τον αριθμό των βουλευτών τους από έναν σε τέσσερις. Το Plaid Cymru στην Ουαλία διπλασίασε τον αριθμό των βουλευτών του από δύο σε τέσσερις.

Βρετανικός τύπος

Οι προκλήσεις που έχει μπροστά του ο Κιρ Στάρμερ, οι μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και οι φιλοδοξίες του νέου πρωθυπουργού για την ανάπτυξη και τη βελτίωση της χώρας πρωτοστατούν στον βρετανικό τύπο

Η Daily Mail υπογραμμίζει ότι ο Στάρμερ κέρδισε με ένα “ανελέητο θρίαμβο” έχοντας μόλις το 34% των ψήφων. Αν και το ποσοστό του αυξήθηκε λιγότερο από δύο ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2019, το κόμμα του κατάφερε να συγκεντρώσει το 63% των εδρών στο Κοινοβούλιο. Οι Συντηρητικοί έλαβαν 24% των ψήφων, ενώ τα κόμματα Reform UK, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες και οι Πράσινοι έλαβαν 14%, 12% και 7% αντίστοιχα.

Η Times αναφερει ότι η νέα κυβέρνηση απέκτησε κοινοβουλευτική πλειοψηφία 174 εδρών, τη μεγαλύτερη από το θρίαμβο του Τόνι Μπλερ το 1997 ενω η guardian σχολιάζει τον νέο πρωθυπουργό που δεσμεύεται να “αγωνίζεται κάθε μέρα μέχρι “.

Η εφημερίδα Financial Times Επικεντρώνεται στις μεγάλες αποχωρήσεις μετά τις εκλογές, επισημαίνοντας ότι οι ήττες μεγάλων ονομάτων όπως η Πένι Μόρνταντ και ο Γκραντ Σαπς έχουν μειώσει το πεδίο των επιλέξιμων αντικαταστατών για τον Ρίσι Σούνακ ως ηγέτη των Τόρις. Παράλληλα, αναφέρει τη δέσμευση του Στάρμερ να δώσει προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη του Ηνωμένου Βασιλείου.

Οι καινοτομίες της νέας κυβέρνησης

Η νέα κυβέρνηση του Σερ Κιρ Στάρμερ παρουσιάζει πολλές καινοτομίες και αλλαγές. Η πλειοψηφία των μελών του υπουργικού συμβουλίου έχουν φοιτήσει σε κρατικά σχολεία, με μόνο τρία να έχουν παρακολουθήσει ιδιωτικά σχολεία. Στο υπουργικό συμβούλιο περιλαμβάνονται βετεράνοι της προηγούμενης κυβέρνησης των Εργατικών, όπως ο Έντ Μίλιμπαντ και ο Χίλαρι Μπεν. Ο Ντέιβιντ Λάμι, ο Πατ ΜακΦάντεν και ο Τζον Χίλεϊ, όλοι υπηρέτησαν ως υπουργοί στην προηγούμενη κυβέρνηση των Εργατικών. Όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου υποστήριξαν την παραμονή στο δημοψήφισμα της ΕΕ του 2016. Ο Στάρμερ απέκλεισε την πιθανότητα να επανενταχθεί το Ηνωμένο Βασίλειο στην ενιαία αγορά της ΕΕ .

Η νέα κυβέρνηση του Σερ Κιρ Στάρμερ ανακοινώθηκε και περιλαμβάνει τα εξής μέλη του υπουργικού συμβουλίου:

 

– **Πρωθυπουργός**: Σερ Κιρ Στάρμερ

 

– **Αναπληρώτρια Πρωθυπουργός και Υπουργός Ανάπτυξης, Στέγασης και Κοινοτήτων**: Άντζελα Ρέινερ

 

– **Υπουργός Οικονομικών**: Ρέιτσελ Ριβς

 

– **Υπουργός του Δουκάτου του Λάνκαστερ**: Πατ ΜακΦάντεν

 

– **Υπουργός Εξωτερικών, Κοινοπολιτείας και Ανάπτυξης**: Ντέιβιντ Λάμι

 

– **Υπουργός Εσωτερικών**: Γιβέτ Κούπερ

 

– **Υπουργός Άμυνας**: Τζον Χίλεϊ

 

– **Λόρδος Καγκελάριος και Υπουργός Δικαιοσύνης**: Σαμπάνα Μαχμούντ

 

– **Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας**: Γουές Στρίτινγκ

 

– **Υπουργός Παιδείας**: Μπρίτζετ Φίλιπσον

 

– **Υπουργός Ενεργειακής Ασφάλειας και Καθαρού Μηδενικού**: Έντ Μίλιμπαντ

 

– **Υπουργός Εργασίας και Συντάξεων**: Λιζ Κένταλ

 

– **Υπουργός Επιχειρήσεων και Εμπορίου**: Τζόναθαν Ρέινολντς

 

– **Υπουργός Επιστήμης, Καινοτομίας και Τεχνολογίας**: Πίτερ Κάιλ

 

– **Υπουργός Μεταφορών**: Λουίζ Χέιγκ

 

– **Υπουργός Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων**: Στιβ Ριντ

 

– **Υπουργός Πολιτισμού, Μέσων και Αθλητισμού**: Λίζα Νάντι

 

– **Υπουργός Βορείου Ιρλανδίας**: Χίλαρι Μπεν

 

– **Υπουργός Σκωτίας**: Ίαν Μάρεϊ

 

– **Υπουργός Ουαλίας**: Τζο Στίβενς

 

– **Πρόεδρος του Συμβουλίου και Ηγέτης της Βουλής των Κοινοτήτων**: Λούσι Πάουελ

 

– **Lord Privy Seal και Ηγέτης της Βουλής των Λόρδων**: Βαρόνη Σμιθ

 

– **Chief Whip στη Βουλή των Κοινοτήτων**: Άλαν Κάμπελ

 

– **Shadow Chief Secretary στο Υπουργείο Οικονομικών**: Ντάρεν Τζόουνς

 

– **Γενικός Εισαγγελέας**: Ρίτσαρντ Χέρμερ

 

Ο Ντέιβιντ Λάμι, που διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών, δήλωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι αυτός ο διορισμός είναι “η μεγαλύτερη τιμή της ζωής του”. Ανακοίνωσε ότι οι προτεραιότητές του περιλαμβάνουν μια επανεκκίνηση των σχέσεων με την Ευρώπη, τις χώρες του παγκόσμιου νότου και την κλιματική αλλαγή.

Κάποια από τα κλειδιά στελέχη του Στάρμερ έχασαν τις έδρες τους, όπως ο Τζόναθαν Άσγουορθ, που ηττήθηκε από τον ανεξάρτητο υποψήφιο Σοκκάτ Άνταμ λόγω της θέσης του στον πόλεμο στη Γάζα. Το εργατικό κόμμα κατέγραψε   απώλειες μόνο στις περιοχές που υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες, λόγω της στάσης που κράτησε το κόμμα απέναντι στο θέμα της Παλαιστίνης και στη μεταναστευτική πολιτική.