Γράφει για το myportal.gr o Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης
Υπολογίζω ότι παρακολούθησα περίπου 20 ομιλίες στο συνέδριο της ΝΔ, άλλες με τρομερό ενδιαφέρον και άλλες με χασμουρητά. Κορυφαία της πρώτης κατηγορίας είναι αυτή του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη! Ο δημοφιλής ηθοποιός ήταν εξαιρετικά εύστοχος, δεικτικός και προκάλεσε ειλικρινή απορία για τις ικανότητες του να διεισδύει με τόση μεγάλη επιτυχία σε έναν χώρο, αυτόν της πολιτικής που δεν είναι ο ζωτικός του!
Θα τολμήσω να γράψω ότι εάν ήμουν βουλευτής ή πρωτοκλασάτο στέλεχος κόμματος θα μελετούσα μεθοδικά την ομιλία αυτή και θα επιχειρούσα να την αναγάγω σε πυξίδα της πολιτικής μου, τόσο στο κομμάτι της στρατηγικής όσο και σ’ αυτό της μεθοδολογίας μου. Εάν δε ήμουν από αυτούς που πάλεψαν για να πάρουν το λόγο στο συνέδριο και να αποδυθούν στις γνωστές κοινοτυπίες, τα γλειψίματα προς τον αρχηγό και τις δεκάρικες κομπορρημοσύνες, ειλικρινά, μετά την ομιλία αυτή θα κοκκίνιζα από ντροπή!
Σταχυολογώ από αυτά που είπε ο Μαρκουλάκης:
- Τη διαπραγμάτευση, ο Θεός να την κάνει, τη ζήσαμε και αυτή για καιρό. Και είναι το πιο κακό, αλλά και το πιο καλό που έχει κάνει η σημερινή Κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα.
- Το μεγαλύτερο κακό είναι η πλήρης διάψευση των ελπίδων, των ανθρώπων που πίστεψαν ότι υπάρχει πράγματι ένας άλλος δρόμος. Πως μπορούμε να έχουμε και την πίτα και το σκύλο. Όλα τα δικαιώματα και καμία από τις ευθύνες. Το καλό είναι ακριβώς το ίδιο.
- Ένα σύννεφο μελαγχολίας και κατάθλιψης έχει απλωθεί πάνω από τη χώρα και είμαστε έτοιμοι να φτάσουμε στην αποδοχή: στη γνώση ότι η κοινωνία μας το πώς έχουμε μάθει να ζούμε έχει πεθάνει. Και ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε και να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Οφείλουμε να ενηλικιωθούμε. Αυτό που πέθανε βασίστηκε πάνω σε λέξεις εμβληματικές: αλλαγή, εκσυγχρονισμός, επανίδρυση, ελπίδα. Μια λέξη έλειπε. Μια βασική λέξη που μέχρι πολύ πρόσφατα δεν σκέφτηκε κανένα κόμμα εξουσίας να την κάνει βασικό σύνθημα και βασικό πρόταγμα της πολιτικής του. Η αλήθεια. Χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αλλαγή, ούτε επανίδρυση, ούτε τίποτα. Και την ελπίδα που έρχεται, αν δεν πούμε την αλήθεια, θα την περιμένουμε για πάντα.
- Να μπορέσετε να πείσετε ότι δεν είστε οι ίδιοι και ότι δεν θα κάνετε τα ίδια. Να πείτε την αλήθεια. Υπάρχει ένα πρόβλημα με το να λες την αλήθεια. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να την ακούσουν. Ο άνθρωπος ξέρετε, δεν είναι λογικό ον, είναι απλά ον, με ικανότητα λογικής επεξεργασίας.
- Ο λαϊκισμός εξαπλώνεται σαν υγρασία σε όλο τον πλανήτη. Είναι ολέθριο να μη βλέπουμε ότι τη δύναμή του την απέκτησε επειδή τα επιχειρήματα δεν μπορούσαν να απαντήσουν επαρκώς στις ανάγκες, στις αγωνίες και στους φόβους των ανθρώπων.
- Οφείλετε, όχι μόνο να πείτε την αλήθεια, αλλά να φροντίσετε να το κάνετε με τρόπο, που να ακουμπάει στις ψυχές των ανθρώπων. Να υπερνικά την φυσική καχυποψία τους, να μαλακώνει τους φόβους τους, να αναπτερώνει την αισιοδοξία τους. Με λόγο που θα χρησιμοποιεί όλα τα πλεονεκτήματα του λαϊκίστικου λόγου, αλλά ο πυρήνας του θα είναι τα επιχειρήματα και η αλήθεια.
- Αν θέλετε πράγματι να αλλάξετε αυτή τη χώρα, πρέπει πρώτα να γκρεμίσετε τις ιδεοληψίες. Να μετακινήσετε τα συναισθήματα. Να αλλάξετε τις αντιλήψεις. Και πρέπει πρώτα να αλλάξετε και εσείς. Είναι δικιά σας ευθύνη να το κάνετε.
- Είναι δική σας ευθύνη, να αναδείξετε την απίστευτη πρόοδο παρά τα όποια ολέθρια λάθη έχει κάνει η χώρα μας αυτά τα 40 χρόνια. Είναι δική σας ευθύνη να αναλάβετε με παρρησία το κομμάτι που σας αναλογεί από τα λάθη του παρελθόντος και να ζητήσετε συγνώμη. Όχι αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη. Συγνώμη. Σας ομολογώ δεν υπάρχει πιο επιδραστική λέξη από αυτή και την έχουμε ακούσει πάρα πολύ σπάνια από χείλη πολιτικών.
- Είναι δική σας ευθύνη να μην πέφτετε στην παγίδα της ατζέντας των άλλων. Οι πολίτες δεν θα συνταχθούν μαζί σας γιατί τους πείσατε ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι καταστροφική. Αυτό το ξέρουμε ήδη. Οι πολίτες θα σας ακολουθήσουν εάν πραγματικά μπορέσετε να τους εμπνεύσετε για την επόμενη μέρα.
- Είναι δική σας ευθύνη να αποδείξετε ότι δεν είστε το κόμμα της ελίτ, το κόμμα των πλουσίων, ότι το όραμά σας περιλαμβάνει όλους τους Έλληνες.
- Είναι δική σας ευθύνη να αποδομήσετε την άποψη, τόσο διαδεδομένη στο συλλογικό μας ασυνείδητο, ότι κάθε τι αριστερό είναι εξ ορισμού ηθικό και προοδευτικό. Αυτό είναι από τα πιο δύσκολα, είναι πράγματι από τα πιο δύσκολα. Ευτυχώς έχει ήδη βοηθήσει, έχει βάλει ένα χεράκι και η ίδια η πραγματικότητα.
- Είναι δική σας ευθύνη, πολύ σημαντική, να δώσετε τέλος στο διχασμό και στη μισαλλοδοξία και να απομονώσετε τις ακραίες φωνές. Κάποιοι νοσταλγούν τη δεκαετία του ’40 και αισθάνονται πως τώρα παίρνουν την ρεβάνς. Όχι, δεν υπάρχουν δύο Ελλάδες, υπάρχει μία ενιαία χώρα, η χώρα μας, ένα κοινό μέλλον, το μέλλον όλων μας.
- Παρακαλώ, ξεχάστε λίγο την περίφημη ρήση: είμαι ηγέτης του, τους ακολουθώ. Πιστέψτε, στο «είμαι ηγέτης τους, τους οδηγώ».
- Αρκεί μία ώρα πολιτικής τηλεμαχίας, ή ακόμα χειρότερα, μία ώρα συζήτησης στη Βουλή των Ελλήνων ώστε ένας άνθρωπος να γυρίσει την πλάτη του στην πολιτική για πάντα. Είναι δική σας ευθύνη αυτούς τους ανθρώπους να τους ξανακερδίσετε, ιδίως τους νεότερους.
- Υπάρχει εκεί έξω, το ξέρετε πολύ καλά, μία σιωπηρή πλειοψηφία που δεν εκφράζεται από κανένα. Εγώ είμαι ένας από αυτούς. Εργαζόμαστε σκληρά, σπουδάζουμε, κάνουμε όνειρα και σχέδια, παλεύουμε, ανεβαίνουμε ένα ψηλό βουνό με ένα κράτος σχεδόν πάντα εχθρικό που μας αντιμετωπίζει σαν αιμοδότες. Και αντέχουμε και προχωράμε. Ξανακερδίστε μας, βρείτε τον τρόπο.
- Είναι δική σας ευθύνη να δίνετε παντού και πάντα ο παράδειγμα, με τα λόγια, τη στάση και τις πράξεις σας. Η πολιτική, το ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα, είναι πάνω από όλα διαχείριση συμβόλων. Είναι πολύ βαριά ευθύνη αλλά είναι δική σας.
- Ο πολιτικός εκλέγεται από το λαό, άρα είναι ένας από εμάς, αυτό δεν σημαίνει όμως πως πρέπει να είναι ίδιος. Στην επιστήμη, στην τέχνη, στον αθλητισμό θαυμάζουμε ανθρώπους που ανέπτυξαν τις ικανότητές τους και κάνουν κάτι αξιοθαύμαστο που δεν μπορούμε εμείς να κάνουμε. Έχουν αρετές και δυνατότητες που εμείς δεν έχουμε. Φανταστείτε ένα γήπεδο όπου οι ποδοσφαιριστές παίζουν το ίδιο επίπεδο μπάλας με τους φιλάθλους ή ένα θέατρο όπου οι ηθοποιοί παίζουν το ίδιο ή χειρότερα από ό,τι αν έπαιζαν οι θεατές.
- Ο πολιτικός οφείλει να είναι καλύτερος από τον ψηφοφόρο του, πιο καταρτισμένος, πιο ώριμος, πιο ακέραιος. Ο ιδανικός πολίτης. Οφείλει να μην φοβάται να γίνει αντιδημοφιλής ακόμα και στους ψηφοφόρους του όταν πράττει το σωστό. Οφείλει να γνωρίζει ότι συχνά πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο δυσάρεστο και το καταστροφικό. Οφείλει να πιστεύει πως αρκεί μία μόνο πράξη ενός αποφασισμένου ανθρώπου για να ξεκινήσει μία χιονοστιβάδα αλλαγών στην κοινωνία.
Πραγματικά, το επίπεδο της πολιτικής στην Ελλάδα θα ήταν πολύ υψηλότερο εάν ειλικρινείς και εύστοχες τοποθετήσεις σαν κι αυτήν έβρισκαν περισσότερο χώρο και χρόνο…