Επί δεκαετίες η Θεσσαλονίκη ήταν «κολλημένη» στη λεγόμενη «ατζέντα Κούβελα». Μια σειρά έργων υποδομής, με κορωνίδα αυτό του Μετρό, που είχε συμπεριλάβει ο πρώην δήμαρχος από τις αρχές ακόμη της δεκαετίας του ’80 και κυριάρχησαν στις διεκδικήσεις της πόλης απέναντι στην κεντρική εξουσία αλλά και στις εξαγγελίες της κεντρικής εξουσίας προς την πόλη. Ως εκεί όμως. Πολλά δεν προχώρησαν με ευθύνη των κυβερνήσεων, άλλα καθυστέρησαν λόγω κακού σχεδιασμού, άλλα πάλι λόγω τοπικών διαφωνιών. Και έτσι την στιγμή της μετά-ανάπτυξης, της ανάπτυξης εστιασμένης στις νέες τεχνολογίες, την καινοτομία, τον θεματικό τουρισμό και τις συνδυασμένες μεταφορές, η Θεσσαλονίκη έμεινε με δύο ωραίους τίτλους «Διεθνές Πανεπιστήμιο» και «Ζώνη Καινοτομίας» αλλά στην ουσία αναζητούσε ακόμη βασικές υποδομές. Ταλαιπωρήθηκε σε άγονες αντιμαχίες, όπως για την περιβόητη υποθαλάσσια οδική αρτηρία, αποπροσανατολίστηκε σε φαραωνικές διεκδικήσεις, όπως για την EXPO ή το νέο αεροδρόμιο στα δυτικά, διεκδίκησε μη βιώσιμες ουτοπίες, όπως για τη ζεύξη Αγγελοχωρίου-Καλοχωρίου και άκουσε πολλές εύηχες εξαγγελίες: και διαμετακομιστικό κέντρο, και νέο εκθεσιακό κέντρο και δεν θυμάμαι πόσα ακόμη. Έγιναν και πράγματα αλλά εν πολλοίς αυτονόητα και λιγότερα των αναγκών και περιστάσεων. Η Εγνατία Οδός ένα μεγάλο παράδειγμα που βοηθάει τα μέγιστα στην ανάπτυξη όπως και η ΠΑΘΕ. Το τελευταίο διάστημα μια νέα ατζέντα προκύπτει για τη Θεσσαλονίκη. Πιο ρεαλιστική και καλύτερα σχεδιασμένη η οποία αφενός μπορεί να λειτουργήσει αναπτυξιακά αφετέρου να έχει μια χρηστική διάσταση για τους κατοίκους της πόλης. Το Μετρό Θεσσαλονίκης να προχωρά με ταχείς ρυθμούς και να διαθέτει επιτέλους χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης μαζί με την πρώτη του επέκταση, υπάρχει σχεδιασμός ανάπτυξης του αεροδρομίου και στις 15 Δεκεμβρίου το Λιμάνι παραχωρείται σε ιδιώτη μετά το σχετικό διαγωνισμό και μπαίνει πιο δυναμικά στην προσπάθεια να καταστεί λιμάνι των Βαλκανίων. Και σε όλα αυτά υπάρχει η θετική εξέλιξη με την έγκριση του χωρικού σχεδίου για την ανάπλαση της ΔΕΘ για τη δημιουργία αστικού πάρκου και νέου εκθεσιακού-συνεδριακού κέντρου αλλά και για την ανάπλαση του πρώην στρατοπέδου «Παύλου Μελά» στη Σταυρούπολη. Τον ίδιο δρόμο αναμένεται να ακολουθήσει και το «Κόδρα» ενώ κομβικής σημασίας για την ανάπτυξη είναι και οι διεργασίες που έχουν ξεκινήσει, σε πρώιμο στάδιο βέβαια ακόμη, για το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης και τη συνολική του ανάπλαση και αξιοποίηση. Σε όλα αυτά θα προσέθεταν και κάτι που ίσως δεν φαίνεται ή δεν είναι άμεσα ορατά τα εν δυνάμει θετικά αποτελέσματα: η προσπάθεια «Study in Thessaloniki» του Δήμου Θεσσαλονίκης για την προσέλκυση ξένων φοιτητών, από όμορες και όχι μόνο χώρες στα 3 ΑΕΙ, το ΤΕΙ και τα ιδιωτικά κολλέγια της πόλης. Στα δύο ιδιωτικά κολλέγια της πόλης άλλωστε ήδη σπουδάζουν εκατοντάδες βαλκάνιοι φοιτητές.
Επιτέλους κάτι κινείται στη Θεσσαλονίκη. Απο την «ατζέντα Κούβελα», στην «ατζέντα 2021»
