Γράφει για το Myportal.gr ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης
Χαλάει το σύμπαν έξω, με δεκάδες επιθέσεις αναρχικών σε πανεπιστήμια, σπίτια κυβερνητικών αξιωματούχων, αστυνομικά τμήματα και δικαστήρια ως εκδηλώσεις συμπαράστασης προς έναν νεαρό που συνελήφθη επειδή έστελνε απειλητικές επιστολές και δέματα σε πολιτικούς και το ΔΝΤ!
Φυσικά, πολύ λίγα από αυτά θα συνέβαιναν εάν η σημερινή κυβέρνηση δεν ακολουθούσε μία απίστευτη ανοχή προς τα ακραία αυτά στοιχεία! Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικός χώρος, πολύ πριν από την εποχή της αντιμνημονιακής του φάσης, έβαλε στο δημόσιο διάλογο ως αποδεκτή την πρακτική των μπαχαλάκηδων. Τα στελέχη του εκπαίδευσαν ένα μέρος της κοινής γνώμης να πιστεύει ότι η βία, οι μολότωφ, η σύγκρουση με τους αστυνομικούς, οι καταλήψεις, το πανεπιστημιακό άσυλο στην παρανομία οι χειροδικίες και οι επιθέσεις είναι μέσα στα αποδεκτά όρια λειτουργίας μίας σύγχρονης κοινωνίας. Ο καθένας δικαιούται, αν όχι υποχρεούται να χρησιμοποιήσει βία εάν θεωρήσει ότι έχει δίκιο, σύμφωνα με την άποψη αυτή. Και το άπλωμα της δεν έτυχε… πέτυχε!
Κατά την άποψη μου η νοοτροπία αυτή άρχισε με έναν στόχο: να αμφισβητήσει ευθέως το αστικό κράτος, με σκοπό να το καταστρέψει! Πώς γίνεται αυτό; Ξεκινά και εξελίσσεται με την ευθεία αμφισβήτηση των θεσμών του Αστικού Κράτους! Στην αρχή αμφισβητήθηκε η στρατιωτική θητεία, δηλαδή το δικαίωμα και η υποχρέωση του αστικού κράτους να αμύνεται έναντι των εξωτερικών απειλών! Χιλιάδες ήταν και είναι οι «αντιρρησίες συνείδησης» και άπλετη η στήριξη της Αριστεράς προς αυτούς! Διαρκής είναι η αμφισβήτηση των θεσμών ασφάλειας, όπως είναι η Αστυνομία, μέσα από τις κάθε είδους επιθέσεις εναντίον της. Το ίδιο ισχύει και για την Δικαιοσύνη, μόνο όμως όταν οι αποφάσεις της δεν συμφέρουν την Αριστερά! Ακολούθησε η ευθεία αμφισβήτηση των θεσμών είσπραξης φόρων, τελών και άλλων επιβαρύνσεων με το περίφημο κίνημα του «Δεν πληρώνω». Μέσα στο πλαίσιο αυτό είναι φυσικό επακόλουθο να έχουμε προχτές και χτες δεκάδες επιθέσεις επειδή ένας από τους μπαχαλάκηδες αμφισβητεί το δικαίωμα του σωφρονιστικού συστήματος να τον στείλει σε άλλη φυλακή, καθώς αυτός προτιμά τον Κορυδαλλό γιατί εκεί έχει καλή παρέα…
Δυστυχώς για την Πατρίδα μας όλο το κύμα της αριστερής αμφισβήτησης του αστικού κράτους δεν βρίσκει αναχώματα και δυνάμεις ανάσχεσης. Απλώνεται ανεμπόδιστα γιατί απέναντι του έχει μία ενοχική δεξιά, τα στελέχη της οποίας τρέμουν να μιλήσουν για «Νόμο και Τάξη» μην τυχόν και χαρακτηριστούν «δεξιοί», μήπως και κάποιος αριστερός γραφιάς γράψει κάτι κακό γι’ αυτούς και τους χαλάσει το ίματζ! Μέσα στην εντελώς αμυντική στάση που ακολουθεί από το 1974 η κεντροδεξιά στην Ελλάδα, το Αστικό Κράτος δεν βρίσκει τα στηρίγματα που θα έπρεπε, τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στο δημόσιο διάλογο…
Άρα, αυτά που τραβάει… λίγα είναι!