Συνέντευξη στον Βαγγέλη Πλάκα
Λίγες ημέρες μετά το θάνατο του Βασίλη Καρρά, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Νίκος Δημαράς μιλάει για τον μεγάλο καλλιτέχνη που γνώρισε με αφορμή και το βιβλίο του «Από την αποθέωση της Ανατολής, στο χειροκρότημα της Δύσης» (εκδ. «Μαλλιάρης Παιδεία»). Ο κ. Δημαράς αναφέρεται σε στοιχεία που ο Καρράς μοιράστηκε μαζί του, όπως τις τρεις φορές που τον είχαν απαγάγει, για το στόχο δημιουργίας της «Στέγης καλλιτεχνών Βόρειας Ελλάδας», για τις φιλανθρωπίες που έκανε ο Καρράς αλλά και για το στόχο έκδοσης ενός δεύτερου βιβλίου με την πορεία στη ζωή του μακεδόνα ερμηνευτή.
Το βιβλίο «Από την Αποθέωση της Ανατολής, στο χειροκρότημα της Δύσης», πως προέκυψε;
Υπήρχε ένας προβληματισμός την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού για τους καλλιτέχνες, κυρίως τους μουσικούς, που είχαν μείνει άνεργοι, μερικοί από τους οποίους ζητούσαν βοήθεια από τον Βασίλη Καρρά. Μου μετέφερε το θέμα ο ιδιοκτήτης του Πολυχώρου Πολιτισμού “Μύλος”, Νάκος Τρυφωνίδης, μαζί με την σκέψη για το αν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι σαν ομάδα. Ο ίδιος πρότεινε να βγει ένα βιβλίο με σκοπό να διατεθούν τα έσοδα από τις πωλήσεις για την δημιουργία μιας στέγης για τους άπορους καλλιτέχνες. Συμφωνήσαμε και κινήσαμε τις διαδικασίες. Ανακοινώθηκε η δημιουργία της στέγης παρουσία του Περιφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα και ορίστηκε προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο από τον Νάκο Τρυφωνίδη, εμένα, τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Παντελή Φιλιππίδη, την δικηγόρο Όλγα Τσιμισκή και την δημοσιογράφο Κατερίνα Καριζώνη.
Ακολούθησε η έγκριση του καταστατικού και αρχίσαμε τις επαφές για εξεύρεση οικήματος. Παράλληλα και μετά από μερικές συναντήσεις στο χώρο του “Μύλου” άρχισα να συγκεντρώνω υλικό για το βιβλίο. Κάναμε και μια συνέντευξη δυόμιση ωρών με τον Βασίλη Καρρά στο στούντιο του ραδιοφώνου “Πανόραμα 9,84”, όπου είπαμε πολλά με αυθόρμητο τρόπο. Στο βιβλίο συμπεριλάβαμε 141 τραγούδια σε στίχους του ίδιου του Βασίλη Καρρά. Ο Βασίλης προτίμησε τον τίτλο “Από την Αποθέωση της Ανατολής …στο χειροκρότημα της Δύσης”, ενώ εγώ είχα προτείνει “Βασίλης Καρράς: Τα τραγούδια της ψυχής μου”.
Το βιβλίο βγήκε από τις εκδόσεις “Μαλλιάρης – Παιδεία” και παρουσιάστηκε δύο φορές, μία στη Θεσσαλονίκη και μία στην Αθήνα. Η Στέγη Καλλιτεχνών Βορείου Ελλάδος δεν δημιουργήθηκε, αν και κάναμε αρκετές επαφές για εξεύρεση οικήματος στο Πανόραμα και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η προσπάθεια πάγωσε όταν προσβλήθηκε από καρκίνο ο Νάκος Τρυφωνίδης, ο οποίος κινούσε την όλη διαδικασία. Ο θάνατός του πριν από δύο χρόνια μας πάγωσε όλους…
Αυτό το όνειρό του για τη «Στέγη Καλλιτεχνών Βορείου Ελλάδος», μπορεί να προχωρήσει;
Ναι είναι θέμα της οικογένειας του Βασίλη. Εγώ θα το ήθελα, όπως επίσης να βγει ένα ακόμα βιβλίο με την όλη ζωή και διαδρομή του Βασίλη Καρρά. Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσω με την Χριστίνα, σύζυγο του Βασίλη, μόλις καταλαγιάσει λίγο ο πόνος από την απώλεια του αγαπημένου καλλιτέχνη.
Είπατε πως στην μακρά δημοσιογραφική σας πορεία, δεν έχετε ξαναδεί τέτοια αγάπη να εκδηλώνεται για έναν άνθρωπο που έφυγε από τη ζωή. Που το αποδίδετε;
Σε δύο βασικούς παράγοντες: Πρώτον ο Βασίλης μίλησε με τα τραγούδια του και τους στίχους απ΄ευθείας στις ψυχές των ανθρώπων, όλων των τάξεων, κοινωνικών στρωμάτων και μορφωτικών επιπέδων, διότι όλοι μέσα μας κρύβουμε κάποιες αλήθειες για πάθη, απωθημένα, ανεκπλήρωτους έρωτες, προδοσίες κ.τ.λ. Τα έβγαλε στη φόρα όλα, τραγουδώντας. Δεύτερον διότι ο ίδιος μοίραζε αγάπη και βοήθεια ανιδιοτελώς στον κόσμο.
Ακούγονταν έντονα βέβαια και πλέον αποκαλύπτεται και δημόσια πόσες φιλανθρωπίες είχε κάνει ο Βασίλης Καρράς. Σας μίλησε για αυτά;
Δεν μιλούσε γι αυτά. Αλλά τα έβλεπα. Έβλεπα κόσμο να τον πλησιάζει και να περιμένει βοήθεια, ιδιαίτερα τις δύσκολες μέρες της πανδημίας. Στην μεγάλη εκδήλωση, που κάναμε στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης με τίτλο: “Βασίλης Καρρας – 40 χρόνια στο τραγούδι” είχε στηθεί ένα μεγάλο αντίσκηνο πίσω από την κεντρική σκηνή. Είχε σχηματιστεί ουρά ανθρώπων, που περίμεναν να δουν τον Βασίλη και να του μιλήσουν για το πρόβλημά τους.
Ο Βασίλης Καρράς τραγούδησε από το «Βορρά μέχρι το Νότο». Μιλούσε για έρωτα αλλά ήθελα να ξέρω αν σε ποιο προσωπικές στιγμές μιλούσε για άλλες διαφορές, πολιτικές ας πούμε μεταξύ Βορρά και Νότου. Αν μιλούσε πολιτικά.
Ναι μιλούσε ευθέως ως Βορειοελλαδίτης και καλός πατριώτης. Ορισμένες φορές τα έβαζε με κάποιους αξιωματούχους και τους κατηγορούσε για την γραφειοκρατία. Είχε εκφράσει οργή γιατί δεν του έδωσαν το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για μια συναυλία με την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων. Μια άλλη φορά κατάφερε με μεγάλη προσπάθεια να ανοίξει τον χώρο του λόφου Καστά στην Αμφίπολη για να δουν τις αρχαιότητες κάποιοι επισκέπτες, που είχαν πάει στο χωριό του, το Κοκκινοχώρι.
Υπήρχε στον αέρα η έκδοση και δεύτερου βιβλίου. Δεν ξέρω αν θα το κάνετε αλλά αν το γράφατε ποια άλλα στοιχεία της προσωπικότητας και της ζωής του σπουδαίου καλλιτέχνη θα βάζατε;
Αυτό, όπως είπα και νωρίτερα, εξαρτάται από την οικογένειά του. Πάντως είχαμε μιλήσει για ένα επόμενο βιβλίο, που θα ήταν πλήρως βιογραφικό. Θα βάζαμε τα πάντα. Για τα παιδικά χρόνια, τα νεανικά στη Σταυρούπολη, την δουλειά στο συνεργείο αυτοκινήτων παράλληλα με το τραγούδι και τις τρεις απαγωγές, για τις οποίες μου είχε μιλήσει, αλλά χωρίς λεπτομέρειες. Μου είχε αποκαλύψει ότι τον είχαν απαγάγει τρεις φορές και απ΄ ότι κατάλαβα όλα είχαν συμβεί από το ανταγωνιστικό επαγγελματικό περιβάλλον. Σίγουρα θα είχαμε να γράψουμε πολλά και θα υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον με περισσότερη συγκίνηση και αγάπη για τον Βασίλη.