Η δυσοσμία σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες καθιστoύν ανυπόφορη τη διαβίωση των κατοίκων σε περίπου δέκα οικισμούς της Ημαθίας, που έχουν την ατυχία να μένουν κοντά στην περίφημη Τάφρο 66.
Καθημερινά οι κάτοικοι συναντούν μαύρα νερά, νεκρά ψάρια, φίδια, χελώνες και οποιαδήποτε άλλη μορφή ζωής θα μπορούσε να ζήσει σε ένα ποτάμι.
Η Τάφρος 66 κατασκευάστηκε το 1935 μετά την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών, η κατάσταση σήμερα είναι ανυπόφορη και επικίνδυνη για τους κατοίκους, που εκφράζουν την αγανάκτησή τους.
Το πρόβλημα δημιουργείται από το γεγονός ότι η Τάφρος είναι αποδέκτης ανεπεξέργαστων αγροτικών και βιομηχανικών λυμάτων και κάθε καλοκαίρι εντείνεται περισσότερο με τη λειτουργία των εργοστασίων.
Η Τάφρος 66 έχει μείνει η μισή πλέον από φερτά υλικά, ξύλα, δένδρα αλλά και τη λειψυδρία, με αποτέλεσμα το νερό να μην έχει ροή και διέξοδο. Οι κάτοικοι ζητούν να γίνουν άμεσα ενέργειες καθαρισμού για να λυθεί το πρόβλημα.