Την ώρα που ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ εμφανίστηκε με “μικρό” καλάθι και στοχευμένες παροχές βήμα-βήμα -με βασικό επιχείρημα πως δεν πρέπει να διαταραχθεί η δημοσιονομική ισορροπία και παρά την καλή πορεία που υπάρχει σε μακροοικονομικό επίπεδο- κάποια κυβερνητικά στελέχη δείχνουν να βρίσκονται εκτός αυτού του πλαισίου και να μην αφουγκράζονται την κοινωνική πραγματικότητα.
Αναφέρομαι ασφαλώς στην απόφαση της υπουργού Τουρισμού Όλγας Κεφαλογιάννη να δαπανήσει ένα ποσό της τάξης των 18.000 Ευρώ για να προμηθευτεί δύο χαλιά για το υπουργικό της γραφείο.
Ποιο, αλήθεια, μήνυμα στέλνει στην ελληνική κοινωνία μια τέτοια κίνηση; Δεν πρόκειται για μια κίνηση άσκοπης σπατάλης πόρων του δημοσίου, του ελληνικού λαού; Ποιο μήνυμα όμως στέλνει και η απάντηση με την οποία υπερασπίστηκε την επιλογή, σαν να μην συμβαίνει τίποτα;
Ασφαλώς και τα δημόσια οικονομικά δεν θα βυθιστούν με ένα τέτοιο ποσό αλλά είναι οι συμβολισμοί της επιλογής αυτής και θα έπρεπε η κυβέρνηση να είναι πιο αυστηρή στα μέλη της που επιδεικνύουν τέτοιες συμπεριφορές. Διότι τα χαλιά πολλές φορές είναι μαγικά και απογειώνονται αλλά τα συγκεκριμένα μπορούν να προκαλέσουν ανώμαλες προσγειώσεις.