Σε δέκα μήνες και κάτι, στις 8 Οκτωβρίου 2023 θα στηθούν οι κάλπες για τις δημοτικές εκλογές. Σε λιγότερο από 9 μήνες θα πρέπει οι συνδυασμοί θα κατατεθούν στα Πρωτοδικεία για την επίσημη ανακήρυξή τους.
Τις τελευταίες εβδομάδες στις πολιτικές συζητήσεις ακούγονται πολλά ονόματα για μια υποψηφιότητα και μετά αναπαραγάγονται ή και προωθούνται, χωρίς βάση τις περισσότερες φορές από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης: ονόματα βουλευτών, αυτοδιοικητικών ή κομματικών στελεχών, επιχειρηματικών ή αθλητικών παραγόντων, καλλιτεχνών. Άλλα πέφτουν για να μετρηθούν αντιδράσεις, άλλα για να καούν, άλλα ως «ευσεβείς πόθοι», άλλα ως προτάσεις.
Όπως και να έχει στο Δήμο Θεσσαλονίκης το τοπίο παραμένει θολό αναφορικά με τις υποψηφιότητες καίτοι «ο καιρός γαρ εγγύς».
Όχι μόνο διότι η προεκλογική αυλαία ουσιαστικά άνοιξε με την ανακοίνωση της νέας υποψηφιότητας του νυν δημάρχου Κωνσταντίνου Ζέρβα αλλά κυρίως διότι μια υποψηφιότητα για το Δήμο Θεσσαλονίκης δεν (πρέπει να) είναι μια πολιτική διέξοδος, μια κομματική στρατηγική ή προσωπική επιλογή για τους υποψηφίους αλλά μια συνειδητή απόφαση και να συνοδεύεται με την μελέτη, επεξεργασία και παρουσίαση θέσεων, προτάσεων, προσώπων στην κοινωνία της πόλης.
Περισσότερο φέτος, που θα προηγηθούν οι εθνικές εκλογές. Θα ήθελα και νομίζω θα πρέπει οι υποψηφιότητες να κατατεθούν πριν τις εθνικές κάλπες, πριν καν την ανακοίνωση των ψηφοδελτίων. Μόνο έτσι θα αποσυνδεθούν οι υποψήφιοι και οι συνδυασμοί από το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών και το ποιοι θα εκλεγούν ή όχι όπως και από τις νέες πολιτικές ισορροπίες και τις πιθανές κομματικές συνεργασίες.
Όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει.