Tης Κατερίνας Ζιούτα, Νομικού, Προϊσταμένης ΕΦΚΑ, Πολιτεύτριας Β’ Θεσσαλονίκης με τη ΝΔ
Η ιστορία του 19χρονου Κουρός από το Ιράν επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά, πως,όπου υπάρχει θέληση και πάθος για έναν στόχο, το αδύνατο γίνεται δυνατό. Είναι πραγματικά ασύλληπτο το κατόρθωμα του παιδιού αυτού, που έφτασε το 2019 με την οικογένεια του με βάρκα στη Μυτιλήνη και από εκεί στο ΚΥΤ της Μόριας, να αριστεύσει στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Κι όμως τα κατάφερε. Αυτό όμως που επίσης πρέπει να τονιστεί, είναι πως το όνειρό του δεν θα είχε πραγματοποιηθεί, χωρίς τη βοήθεια των καθηγητών του, οι οποίοι με παρεμβάσεις και επιστολές προς το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, κατάφεραν να ξεπεράσουν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να εξασφαλιστεί έτσι, η συμμετοχή του στις εξετάσεις.Η αγωνία του λίγο πριν τις πανελλαδικές ήταν τόσο μεγάλη, που δεν έτρωγε από τη στεναχώρια του, καθώς δεν είχε ακόμη τα απαραίτητα έγγραφα και δεν ήξερε αν τελικά θα μπορούσε να συμμετάσχει, όπως αφηγείται ο μαθηματικός του.
Ο Κουρός, όπως αντίστοιχα λίγους μήνες νωρίτερα, ο 17χρονος πρόσφυγας από τη Γουινέα, Σαιντού Καμαρά, που κινδύνευε με απέλαση, και ακόμη πιο πίσω, ο παγκόσμιος πλέον αστέρας, Γιάννης Αντετοκούμπο, βγήκαν από τη μιζέρια και άγγιξαν το όνειρό τους, χάρη στο χέρι που άπλωσαν οι Έλληνες που βρέθηκαν στον δρόμο τους και τους κράτησαν ψηλά. Οι Έλληνες που εκπέμπουν μόνον θετική διάθεση, που δεν ξεχωρίζουν τα παιδιά αυτού του κόσμου ανάλογα με το χρώμα, τη θρησκεία ή την καταγωγή τους. Οι Έλληνες γείτονες, μαθητές, καθηγητές και δημόσιοι λειτουργοί, που κλείνοντας τα αυτιά σε ρατσιστικές υστερίες και την παράλογη ξενοφοβία, χαρίζουν απλόχερα αγάπη και ανθρωπιά.
Όσο υπάρχουν οι Έλληνες αυτοί, τόσο θα κερδίζει η Ελλάδα. Θα κερδίζει ακόμη περισσότερους Έλληνες στην ψυχή, που θα νιώθουν ευγνωμοσύνη και αγάπη για τη χώρα που δεν τους προσέφερε απλώς καταφύγιο, έκανε αυτό που όλοι οι άξιοι άνθρωποι αναζητούν και δυστυχώς κάποιοι δεν αποκτούν ποτέ…μία ευκαιρία.