Ο Αντώνης Σαμαράς, κακά τα ψέματα, θα πρέπει να γνώριζε πως τα όσα υποστήριξε στη συνέντευξή του πιθανόν να οδηγούσαν και στη διαγραφή του. Ίσως να το επιδίωξε κιόλας, τράβηξε το σχοινί μέχρι να σπάσει, αναζητώντας μια “ηρωική έξοδο” από τη Νέα Δημοκρατία, με την πορεία της οποίας επί προεδρίας Μητσοτάκη δεν συμφωνεί. Δικαίωμά του, άλλωστε αρκετοί μέσα στη Νέα Δημοκρατία διαφωνούν με πολιτικές επιλογές του πρωθυπουργού με κορωνίδα την κυβερνητική αξιοποίηση μη νεοδημοκρατών στελεχών. Υπάρχουν όμως και όρια στην κριτική και στον τρόπο και την ένταση που διατυπώνεται. Στο κάτω-κάτω ο Μητσοτάκης πήρε εντολή από το 40% του λαού να κυβερνήσει τη χώρα, πρέπει να έχει την ευκαιρία να το κάνει και θα κριθεί στις εκλογές. Όχι σε κομματικά γραφεία που δίνονται εσωκομματικές ερμηνείες περί “καθαρότητας” της ΝΔ.
Η ρωγμή στις σχέσεις Μητσοτάκης-Σαμαρά βέβαια ήταν δεδομένη και εμπεδωμένη και στο εσωκομματικό και στο ευρύτερο πολιτικό τοπίο. Για αυτό και η διαγραφή του, αν και δεν ήταν στην ατζέντα, δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία. Εκτιμώ ότι έρχεται ως μια απόληξη μη ικανή να πυροδοτήσει άλλου είδους εξελίξεις. Οι από τα δεξιά απώλειες, όπως καταγράφηκαν στις ευρωεκλογές, είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό μιας απάντησης της βάσης στην κυβερνητική επιλογή για τα ομόφυλα ζευγάρια και όχι το “εσωκομματικό σινιάλο” κάποιων παραγόντων. Υπήρχαν βέβαια και αυτά, όλοι στην “γαλάζια” Ιερουσαλήμ τα γνωρίζουν.
Όχι βέβαια ότι η εξέλιξη δεν θα έχει επιπτώσεις στο κυβερνών κόμμα αν και δεν πιστεύω πως απειλείται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 151. Αν και ειναι νωρίς για βεβαιότητες, πιστεύω όμως ότι ούτε κόμμα θα κάνει ο Σαμαράς, ούτε θα υπάρξουν βουλευτές που θα τον “ακολουθήσουν” (σε τί άραγε;) ή θα ανεξαρτητοποιηθούν διαμαρτυρόμενοι για τη διαγραφή του. Το πολύ-πολύ κάποια στελέχη της βάσης που είναι κοντά του να ακολουθήσουν το δρόμο που ήδη κάποια άλλα ακολούθησαν: προς την Αφροδίτη Λατινοπούλου, που έσπευσε να “υπερασπιστεί” τον Σαμαρά και να κατηγορήσει τον Μητσοτάκη. Σίγουρα πάντως ο πρώην πρωθυπουργός θα (επιδιώξει να) έχει ρόλο στις εξελίξεις στα δεξιά του πολιτικού φάσματος.
Μια άλλη κρίσιμη παράμετρος για τα εσωκομματικά της ΝΔ είναι η στάση του Κώστα Καραμανλή που και αυτός δεν κρύβει τον προβληματισμό του για μια σειρά κυβερνητικών επιλογών. Επιλέγει ωστόσο πολύ διαφορετικό και πιο προσεκτικό τρόπο να τις διατυπώνει ενώ φρόντισε χθες να ξεκαθαρίσει πως δεν γνώριζε για την πρόταση Σαμαρά για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Όπως και να έχει η ομιλία του την Παρασκευή στην Πάτρα θα είναι σημαντική και θα φανεί αν υπάρχει συνεννόηση ως προς την στάση απέναντι στον πρωθυπουργό και αν αμφισβητείται και απο τον ίδιο η κυβερνητική πολιτική, διότι τότε μπορεί να οδηγηθούμε σε πιο σοβαρές και ραγδαίες εσωκομματικές εξελίξεις.