Γιάννης Μπουτάρης, πριν από περίπου σχεδόν 10 χρόνια. Για πολλούς, στην πόλη μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, η οποία μαζί με την “Πρωτοβουλία”, διεκδικεί για δεύτερη φορά τον δημαρχιακό θώκο του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Εκλογή ως έκπληξη, σε ένα παραδοσιακό κεντροδεξιό “κάστρο”. Ξαφνιάστηκα, δεν το πίστευα, αλλά η πόλη περίμενε την αλλαγή, που τελικά όμως δεν ήρθε. Ο καιρός της διοίκησής του πέρασε γρήγορα, τα προβλήματα όμως παρέμειναν.
Δεν έχω κάνενα προσωπικό θέμα και πρόβλημα με τον Γιάννη Μπουτάρη, αλλά έχω πρόβλημα με τον τρόπο που βλέπει και διαχειρίζεται κάποιες καταστάσεις. Αρνούμαι να πιστέψω ότι ένας πρώην δήμαρχος που δεν διεκδίκησε την επανεκλογή σήμερα εκφράζεται έτσι κατά του διαδόχου του που επέλεξαν οι πολίτες.
Με την άποψη την οποία εκφράζω , περιμένοντας και άλλους να αντιδράσουν, για μένα ο κυρ Γιάννης ευτελίζει την εικόνα του συμπαρασύροντας μαζί του την ηθική που πρέπει να έχει η πόλη, η Θεσσαλονίκη. Κυρ Γιάννη, έχασες όχι μόνο εσύ αλλά και η “Πρωτοβουλία””. Αυτό το δείχνουν πολλά πράγματα . Η διαλυμένη πόλη, οι οφειλές, η μηδενική απορρόφηση ευρωπαικών κονδυλίων, η αύρα κ.α.
Δεν υπερασπίζομαι τον Ζέρβα, δεν το έχει ανάγκη. Προσπαθώ να υπερασπιστώ την πόλη μου που δυστυχώς δεν αντέχει και δεν θέλει τέτοιες εκφράσεις μίσους και κομπλεξισμού. Εκφράσεις πισωγυρίσματος και προσπάθειες να δηλώσει κάποιος παρών με ακραίο τρόπο. Ο αγαπημένος του βέβαια…
Η πόλη, δεν αντέχει άλλο την εσωστρέφεια και τον μηδενισμό. Θέλω την πόλη μου να πηγαίνει μπροστά, με ανάπτυξη, με όραμα . Όχι με κραυγές απόγνωσης και προσωπικούς χαρακτηρισμούς για να προσπαθήσει κάποιος να δηλώσει παρών, ενώ στην ουσία ήταν απών. Είχα καιρό να γράψω , αλλά θεωρώ πως πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε τι πραγματικά οφελεί την πόλη μας και τι θέλουμε για αυτή. Η πόλη κοιτάει μπροστά, χωρίς πισωγυρίσματα .