Είναι αλήθεια πως δεδομένης της απλής αναλογικής στις επόμενες εκλογές δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Το πιθανότερο σενάριο είναι να πάμε σε δεύτερες εκλογές μετά απο λίγες εβδομάδες με το νέο εκλογικό νόμο που προβλέπει κλιμακωτό μπόνους εδρών στο πρώτο κόμμα. Aυτό κάνει ήδη πολλούς ψηφοφόρους να έχουν μια τάση συμπεριφοράς όπως στις ευρωεκλογές: μια πιο χαλαρή ψήφο ή μια πιο εύκολη επιλογή ψήφου διαμαρτυρίας ή και αποχής.
Αυτό αναμφίβολα αφορά και αγγίζει περισσότερο το εκάστοτε κυβερνών κόμμα και για αυτό απο το Μαξίμου και τη ΝΔ εκπέμπουν το μήνυμα της σημασίας των πρώτων εκλογών: η χθεσινή αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη για την “εξαιρετικά μεγάλη σημασία της πρώτης κάλπης” ή το ενδεχόμενο δημιουργίας κυβέρνησης χωρίς το πρώτο κόμμα, μιας “πολιτικής τερατογένεσης με συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΜΕΡΑ25-ΚΚΕ”, είναι χαρακτηριστική.
Για να έχει την κατά το δυνατόν υψηλότερη αρχή εκίννησης στις δεύτερες εκλογές, η Νέα Δημοκρατία πρέπει αρχικά να συσπειρώσει τις παραδοσιακές της δυνάμεις. Σε αυτό φαίνεται πως δεν θα υπάρξει πρόβλημα καθώς το επίπεδο ενότητας και στήριξης της βάσης στην κυβέρνηση είναι υψηλό.
Απαιτείται όμως και διεύρυνση δυνάμεων και εκεί η δεξαμενή είναι ο κεντρώος χώρος και παλαιοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που το 2019 σε σημαντικό βαθμό, κυρίως οι προερχόμενοι απο την μεταρρυθμιστική του τάση, στήριξαν τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη -κυρίως για να φύγει ο Αλέξης Τσίπρας.
Προφανώς δεν είναι τυχαίο και το προεκλογικό δίλημμα που θέτει ο πρωθυπουργός “σημερινή κυβέρνηση ή κυβέρνηση 2015, Μητσοτάκης ή Τσίπρας”, για να ενεργοποιήσει όσους πολίτες ασχέτως πολιτικής ταυτότητας βλέπουν ακόμη εφιάλτες ειδικά με πρωταγωνιστές τους κυρίους Τσίπρα και Βαρουφάκη στο πρώτο εξάμηνο του 2015.
Η στάση του Νίκου Ανδρουλάκη, όμως, ακόμη και πριν την αποκάλυψη της τηλεφωνικής του παρακολούθησης απο την ΕΥΠ δεν άφηνε και πολλά περιθώρια πιθανότητας μετεκλογικής συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κάτι στο οποίο βεβαίως μπηκε ταφόπλακα μετά την υποθεση υποκλοπών.
Στο πλαίσιο αυτό η κυβερνητική στρατηγική θέλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να απευθύνεται απευθείας στους εν δυνάμει ή στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Πρώτα επιχειρώντας να ταυτίσει τον Ανδρουλη με τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον εμφανίσει ότι ειναι σε απόσταση απο την επιθυμία των ίδιων των ψηφοφόρων του. Επιχειρώντας να προσεγγίσει και σε αυτές τις εκλογές τη μερίδα των πολιτών με τα χαρακτηριστικά αυτών που τον στήριξαν στις προηγούμενες κάλπες και προέρχονται απο το ΠΑΣΟΚ τόνισε πως “πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θεωρώ ότι βλέπουν θετικά τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης” και πς “”με τον κ. Βενιζέλο και με άλλους ανθρώπους οι οποίοι προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ ή του ΚΙΝΑΛ, μάλλον αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν’.
Τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής θα κριθούν, εκτός άλλων, και απο την απαιτούμενη ισορροπία, διότι όταν επιχειρείς να προσεγγίσεις νέα κοινά δεν πρέπει να παραμελείς τα δικά σου.
—
|
|