Σκέψεις για τα τρία χρόνια κυβέρνησης Μητσοτάκη

από Team MyPortal.gr
sms

Του Άρη Στυλιανού, αν. καθηγητή Φιλοσοφίας, προέδρου Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

 

Συμπληρώνονται σε λίγες μέρες τρία χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ένας μικρός απολογισμός μπορεί να φανεί χρήσιμος, κυρίως ως προς την ανίχνευση του τι μας επιφυλάσσει το άμεσο και το απώτερο μέλλον. Ασφαλώς, όπως δείχνει η ιστορική εμπειρία, το μέλλον είναι πάντα άδηλο κι όποιος πιστεύει ότι μπορεί να το προβλέψει προφανώς πλανάται. Ωστόσο, αυτό δεν μας εμποδίζει να σχεδιάζουμε, προχωρώντας και αναθεωρώντας όταν χρειάζεται.

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η Δεξιά ήρθε στην κυβέρνηση σαν έτοιμη από καιρό, έχοντας ένα ηγεμονικό νεοσυντηρητικό σχέδιο. Το πλάνο για «επιτελικό κράτος» μπήκε άμεσα σε εφαρμογή, επιδιώκοντας να καταργήσει οριστικά το κοινωνικό συμβόλαιο της Μεταπολίτευσης: περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων, δραστικός περιορισμός της κοινωνικής κινητικότητας, νεοφιλελεύθερες οικονομικές επιλογές υπέρ των ελίτ και των μεγάλων συμφερόντων, αδιαφορία για το περιβάλλον, παραβίαση διεθνών συμβάσεων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο προσφυγικό, αστυνομία στα Πανεπιστήμια, χρηματοδοτούμενη προπαγάνδα στα ΜΜΕ. Αντί για επιτελικό, το νεοδημοκρατικό κράτος αποδείχθηκε πελατειακό, ρεβανσιστικό και αλαζονικό.

Η έλευση της πανδημίας ανέστειλε κάποιους από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, υποχρεώνοντας σε παροχές και οικονομικές ενισχύσεις των πληττόμενων. Ακολούθησε η ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια και ο πρωτοφανής πληθωρισμός, που πλήττουν καίρια την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών, σε συνδυασμό με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την αυξανόμενη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Οι εκλογές επίκεινται, είτε γίνουν το φθινόπωρο είτε την άνοιξη του 2023, γι’ αυτό και η κυβέρνηση υποχρεώνεται σε ορισμένα μέτρα ενίσχυσης των πολιτών, που έχουν ευθέως προεκλογικό χαρακτήρα. Είμαστε όμως πολύ μακριά από τις τολμηρές οικονομικές πολιτικές της διακυβέρνησης Μπάιντεν στις ΗΠΑ και Σολτς στη Γερμανία (μείωση ΦΠΑ στα καύσιμα, ενιαίο φθηνό εισιτήριο για τα μέσα μεταφοράς). Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση επέλεξε μόνο οριζόντια μέτρα αδιακρίτως, και για τους έχοντες και κατέχοντες, επιδεινώνοντας τη δημοσιονομική κατάσταση και γιγαντώνοντας το χρέος της χώρας.

Στις όντως δύσκολες κρίσεις που είχε να αντιμετωπίσει, η Νέα Δημοκρατία βαθμολογήθηκε κάτω από τη βάση. Ως προς την πανδημία, η αποτυχημένη κυβερνητική διαχείριση οδήγησε την κοινωνία σε αναστάτωση και αβεβαιότητα, με πάνω από 30.000 νεκρούς και με το δημόσιο σύστημα υγείας υπό κατάρρευση. Ως προς την ενεργειακή κρίση, τα μέτρα ήταν πολύ λίγα και ελήφθησαν πολύ αργά. Οι πολίτες αφέθηκαν στο έλεος των χρηματιστηρίων ενέργειας και της ρήτρας αναπροσαρμογής. Ως προς τον συνεχιζόμενο πόλεμο, η αποστολή όπλων στην Ουκρανία εμπλέκει ευθέως την Ελλάδα και δεν προοιωνίζεται ευνοϊκές εξελίξεις για τα εθνικά συμφέροντα.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στις επόμενες εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη να αναδειχθεί μια προοδευτική κυβέρνηση, που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά όλες τις κρίσεις, να βάλει φρένο στην ακρίβεια, να ανατάξει την οικονομία και να διασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη, με γνώμονα τα συμφέροντα των πολλών. Στόχος της πρέπει να είναι μια κοινωνία ίσων ευκαιριών, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης για τους πιο ευάλωτους, με ανάπτυξη που θα σέβεται το περιβάλλον και θα μεριμνά για την κλιματική κρίση. Μια τέτοια κυβέρνηση θα συγκροτηθεί με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, που μπορεί και πρέπει να αναδειχθεί πρώτο κόμμα, σε συνεργασία με άλλες προοδευτικές δυνάμεις της κεντροαριστεράς.

Ο υποτιθέμενος φιλελευθερισμός του κ. Μητσοτάκη αποδείχθηκε πουκάμισο αδειανό. Ήρθε συνεπώς η ώρα για μια άλλη κυβέρνηση, που θα λειτουργεί δημοκρατικά και όχι ολιγαρχικά, που δεν θα καταστρέφει το δημόσιο προς όφελος του ιδιωτικού, που θα πολιτεύεται για το κοινό καλό και για το σύνολο της κοινωνίας.

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Πολιτική”, 18-6-2022)