Στη χθεσινή συνέντευξη που παραχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, η είδηση ήταν το “γήπεδο” από όπου αποφάσισε να απευθυνθεί στους Πολίτες. Περιβάλλον ξένο προς τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, με εισδοχή στο αντιΣΥΡΙΖΑ, μέτωπο.
“Φλερτ” με το κοινό του Κ. Μητσοτάκη
Η απεύθυνση στο εν λόγω κοινό, ήταν το κυρίως θέμα της επιλογής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μηνύματα που έστειλε εξάλλου, δεν είναι καινοφανή. Μόλις πριν από λίγες μέρες λόγου χάριν, στην κυριακάτικη Αυγή, με την ίδια ρητορική grosso modo , ο κ. Τσίπρας είχε λάβει ομοίως αποστάσεις από τη ρητορική Παύλου Πολάκη και Τασίας Χριστοδουλοπούλου, για το πώς ορέγονται να είναι η “δεύτερη φορά Αριστερά”.
Επί λέξει απάντησε , ερωτηθείς για τις δηλώσεις Τ. Χριστοδουλοπούλου και Π. Πολάκη: ” Υπάρχει μια άποψη σε αρκετούς συντρόφους ότι για να αντιμετωπίσει ένα διαφθαρμένο κομματικό κράτος, πρέπει να στήσεις αντίστοιχους μηχανισμούς. Διαφωνώ κάθετα με αυτές τι απόψεις. Αυτό είναι το γήπεδο της δεξιάς. Δεν θα γίνουμε ποτέ. Η Αριστερά μπορεί ν’ αλλάξει τον τόπο αν πάει σε αντίθετη κατεύθυνση. Οι προοδευτικές κυβερνήσεις έφτιαξαν τον ΑΣΕΠ, τη Διαύγεια. Ο Παύλος Πολάκης και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τη διαδρομή τους. Δεν συμφωνώ πάντα με αυτά που λένε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συλλογικές διαδικασίες”.
Το αυτό, είχε δηλώσει όμως και στην πρόσφατη συνέντευξή του στην Αυγή:
“Ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. δεν σκοπεύει να αντικαταστήσει το επιλεκτικό, ανίσχυρο και αναποτελεσματικό κράτος που μας αφήνει ο κ. Μητσοτάκης με ένα άλλο, παλαιού τύπου κομματικό κράτος. Το αντίθετο. Όχι μόνο γιατί δεν το θέλουμε, αλλά και γιατί γνωρίζουμε ότι έτσι θα αποτύχουμε. Αντιθέτως, θα πετύχουμε μόνο αν καταφέρουμε να αποσυνδέσουμε πλήρως το κράτος από το κόμμα. Με δομές και με θεσμούς αξιοκρατίας, που θα αποτελούν ιστορικές τομές, όπως ήταν, για παράδειγμα, ο ΑΣΕΠ ή η Διαύγεια. Που δεν είναι τυχαίο ότι δεν έγιναν από κυβερνήσεις της Δεξιάς, αλλά από προοδευτικές κυβερνήσεις.
Εμείς δεν έχουμε καμία τύχη αν επιχειρήσουμε να χτυπήσουμε τη Δεξιά με τα δικά της όπλα, παίζοντας στο δικό της γήπεδο, αυτό της αναξιοκρατίας, των πελατειακών σχέσεων, του νεποτισμού. Εμείς θα νικήσουμε τη Δεξιά αλλάζοντας εντελώς το γήπεδο της αντιπαράθεσης.
Απέναντι σε παρωχημένες αντιλήψεις για τον πλήρη έλεγχο του κράτους,, της ενημέρωσης, των δημόσιων προμηθειών, που έφτασαν, όπως είδαμε, ακόμη και να βάζουν “τη νύχτα” στο Μαξίμου, οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουμε να προτάξουμε όχι ένα καλύτερο διαχειριστικό εγχείρημα ούτε ένα “κράτος – τιμωρό”, αλλά το κοινωνικό, το δημοκρατικό, το αξιοκρατικό, το ανθρώπινο κράτος που στηρίζει και προστατεύει τον πολίτη”.
Δηλώσεις που πέρασαν στα “ψιλά” της συριζαικής επικαιρότητας, όπερ και φρόντισε να διορθώσει.
Στο δια ταύτα του “προβλήματος Πολάκη”, ο Αλέξης Τσίπρας διαμήνυσε πέραν πάσης αμφιβολίας χθες πως δεν σκοπεύει να απαλλαγεί από τον αψίκορο βουλευτή του. Τραβάει απλώς μια διαχωριστική γραμμή από τις θέσεις και τις απόψεις που εκφράζει, ευελπιστώντας ότι αυτό θα είναι αρκετό για να λύσει το πρόβλημα της ζημιάς που προκαλεί , ( πολύ) συχνά- πυκνά, στον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ίδια στρατηγική, της απεύθυνσης στο κοινό του πρωθυπουργού, εντάσσεται και η υπενθύμιση της αυτοκριτικής του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιβάρυνε με άδικους και δυσανάλογους φόρους τη μεσαία τάξη αλλά και η διάκριση σε υγιή και κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα. Εν ολίγοις, ο κ. Τσίπρας λειτουργώντας απολύτως προεκλογικά, επιστρέφει στο αρχικό του στρατήγημα, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, 2,5 χρόνια πριν: Τη ρυμούλκηση ψηφοφόρων του Κέντρου και όσων (αυτο)προσδιορίζονται ως “μεσαία τάξη” από τη δεξαμενή της Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τα δημοψηφίσματα
Υπάρχει και μια αποστροφή του κ. Τσίπρα στη χθεσινή του συνέντευξη που σήκωσε πολλή πολιτική και παραπολιτική σκόνη: Η αναφορά του σε εσωκομματικά δημοψηφίσματα γενικώς και τη διεξαγωγή ενός ειδικώς, που θα αφορά τις μετεκλογικές συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα ερωτάται η βάση του κόμματος, τα μέλη του, για όλες τις κρίσιμες αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φερ ειπείν, εάν θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση το κόμμα, είπε, σε ερώτηση που αφορούσε το στόχο των αλλαγών που αποφάσισε για τον ΣΥΡΙΖΑ: Θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ προεδρικό κόμμα;
Είναι μία από τις βασικές αιτιάσεις που του απευθύνει η εσωκομματική αντιπολίτευση του κ. Τσίπρα και μάλλον ο ίδιος, προκειμένου να διασκεδάσει τις σχετικές υπόνοιες, επιστράτευσε επιχειρήματα περί της πλέριας δημοκρατικότητας που θα διατρέχει το κόμμα από τη βάση έως την κορυφή του.
Κοινώς, για σενάρια πιο “πονηρά” που διείδαν μέσω της απάντησης Τσίπρα ενδεχόμενο μέχρι και συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ, αρκεί να πάρει τη σύμφωνη γνώμη των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, για την ώρα τουλάχιστον, υπάρχει μόνο καπνός, χωρίς φωτιά.