Η έξοδος της Ελλάδος από το δημοσιονομικά αυστηρό πλαίσιο των μνημονίων επιβάλλεται να απομακρυνθεί από την σφαίρα της μικρο-πολιτικής εκμετάλλευσης από την πλευρά της κυβέρνησης. Οποιαδήποτε πολιτική που θα αναπτυχθεί στη παράλογη λογική του «πλέον δεν είμαστε υπό καθεστώς μνημονίων» και κινηθεί στη κατεύθυνση της αναθέρμανσης πελατειακών σχέσεων -πιθανώς ενόψει προεκλογικής περιόδου- θα τινάξει τις θυσίες του ελληνικού λαού στον αέρα.
Η μεταμνημονιακή εποχή θα είναι δύσκολη και ενέχει σημαντικούς κινδύνους. Δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι οι δεσμεύσεις που έχει λάβει η χώρα μας (επίπεδο πλεονάσματος 3.5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022) εξακολουθούν να ισχύουν και η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει συνεπής. Οι κυβερνητικές απόψεις περί «καθαρής» εξόδου είναι τουλάχιστον ατυχείς αν όχι και επικίνδυνες. Η κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζει ότι οι αγορές λειτουργούν διαφορετικά και μπορεί να γίνουν πιο σκληρές και από την Τρόικα.
Ως εκ τούτου, η μετάβαση στη χωρίς μνημόνια εποχή θα πρέπει να συνοδεύεται από την πιστοληπτική γραμμή στήριξης (ECCL, Enhanced Conditions Credit Line) που θα παρέχει εγγύηση ρευστότητας. Οι δοκιμαστικές εκδόσεις κρατικών ομολόγων που πραγματοποιήθηκαν έως τώρα σε συνδυασμό με τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων του δημοσίου που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, το πάγωμα της αποπληρωμής οφειλών του δημοσίου αλλά και οι εκταμιεύσεις των δόσεων από τον μηχανισμό ESM έχουν δημιουργήσει ένα ταμειακό απόθεμα αλλά ο κίνδυνος εξακολουθεί να υφίσταται ειδικά για χώρες με χαμηλή πιστοληπτική αξιολόγηση όπως η Ελλάδα.
Η έξοδος από την κρίση αποτελεί συνιστώσα πολλών πολιτικών και δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι έξοδος από το μνημόνια συνεπάγεται και έξοδο από την κρίση. Απαιτείται υπευθυνότητα και όχι λαϊκισμός και ψευδαισθήσεις. Εάν δεν ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα και που θα αναδιαμορφώσουν την «παραγωγική λογική» της οικονομίας θα βρεθούμε ξανά μπροστά σε αδιέξοδα.