Ποιος θα είναι το βράδυ της επόμενης Κυριακής ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ; Ο Νίκος Ανδρουλάκης μετά το χθεσινό αποτέλεσμα του α’ γύρου και τις 9 μονάδες διαφορά από τον δεύτερο Γιώργο Παπανδρέου εμφανίζεται ως το ακλόνητο φαβορί. Όχι πως μια τέτοια διαφορά δεν είναι μαχητή, θυμηθείτε τι έγινε στις εσωκομματικές εκλογές στη ΝΔ το 2016 και πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης «γύρισε» το παιχνίδι απέναντι στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Εκτιμώ ότι ο Ανδρουλάκη πολύ δύσκολα θα χάσει την προεδρεία λόγω των πολιτικών χαρακτηριστικών των δύο υποψηφίων και τις εκλογικές δεξαμενές των υπολοίπων τεσσάρων διεκδικητών της προεδρίας που έμεινα εκτός β’ γύρου.
Άλλος είναι όμως ο σκοπός του παρόντος σημειώματος, όχι η εκτίμηση του τελικού αποτελέσματος και του νικητή των εσωκομματικών εκλογών. Όποιος και αν εκλεγεί πρόεδρος στο ΚΙΝΑΛ, ξεκινάει με ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο. Αυτό δημιουργήθηκε από έναν συνδυασμό παραγόντων:
- το ευρύτερο ενδιαφέρον –διέτρεξε οριζόντια το πολιτικό σκηνικό και το κοινωνικό σύνολο- που συγκέντρωσε η διαδικασία
- τη δημοσκοπική άνοδο που παρατηρείται τον τελευταίο μήνα
- την ήρεμη και πολιτισμένη εσωκομματική διαδικασία και κυρίως
- την μεγάλη συμμετοχή, τους πλέον των 270.000 πολιτών που ψήφισαν για νέο πρόεδρο.
Αυτήν την περίοδο υπήρξε κόσμος που έδειξε διατεθημένος να επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ, είτε αυτός επέλεξε –κυρίως- το ΣΥΡΙΖΑ ή άλλους πολιτικούς χώρους, είτε επέλεξε την αποχή. Το να γίνει αυτή η διάθεσή του απόφαση όμως θα εξαρτηθεί από τις πολιτικές που θα ακολουθήσει ο νέος πρόεδρος του κόμματος και τη δυναμική που θα μπορέσει να διατηρήσει ή επαυξήσει.
Αυτό είναι κάτι που παρακολουθούν ήδη στενά και στη Νέα Δημοκρατία και στο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν άλλωστε καθ’ όλη τη διάρκεια που ήταν σε εξέλιξη η προεκλογική περίοδος των εκλογών στο ΚΙΝΑΛ οι αναλύσεις για το ποιον «θέλουν» ή «φοβούνται» στο κυβερνών κόμμα και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι περισσότερες από αυτές με άξονα τις πιθανές μετεκλογικές συνεργασίες και με ποιον πρόεδρο θα μπορούσε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, βάσει και της απλής αναλογικής, να σχηματίσουν κυβέρνηση.
Η δική μου προσέγγιση είναι διαφορετική. Στην πολιτική first comes first. Τα κόμματα –πρέπει να- βλέπουν ένα-ένα τα πολιτικά γεγονότα και τις επιπτώσεις τους. Με το σκεπτικό αυτό ο Ανδρέας Λοβέρδος θα μπορούσε να ανακόψει κεντρώα ρεύματα από το ΚΙΝΑΛ στη ΝΔ και να επαναφέρει ψηφοφόρους που το 2019 επέλεξαν Μητσοτάκη για τα κεντρώα χαρακτηριστικά του ή για να μην βγει ο Τσίπρας. Επίσης, Παπανδρέου και Ανδρουλάκης μπορούν να απευθυνθούν σε ποιο κεντροαριστερά ακροατήρια και ειδικά ο δεύτερος και σε ποιο νέους που αποτελούν ατού του Αλέξη Τσίπρα. Με το σκεπτικό αυτό αυτός που θα πρέπει να ανησυχεί περισσότερο από τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο η Νέα Δημοκρατία.