Περί χρέους και … υπερβολών

από Οικονόμου Μίλτος
sms

Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018 μία μεγάλη εκκρεμότητα της Θεσσαλονίκης απέναντι στην ιστορία της αρχίζει να κλείνει. Το Μουσείο Ολοκαυτώματος θεμελιώνεται. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες ολοκληρώθηκαν και πλέον μπαίνει στην τελική ευθεία η ανέγερση του. Σε μία εξαιρετική τελετή ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο Πρόεδρος του Ισραήλ Ρεουβέν Ριβλίν, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης και ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικης Κοινότητας Δαυίδ Σαλτιέλ μαζί με όλη την πόλη και τους εκπροσώπους της σηματοδότησαν την έναρξη των εργασιών. Ταυτόχρονα ένα μεγάλο πάρκο σαράντα στρεμμάτων σε πρώτη και διακοσίων σε τελική φάση δημιουργείται στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του Δήμου Θεσσαλονίκης. Κι όμως ακόμα και τώρα υπάρχουν φωνές που μεμψιμοιρούν για υπερβολές, για “αόρατη χείρ” και υπονοούν όλα αυτά που δεν μπορούν να πουν φανερά. Το σημειώνω αυτό με αφορμή το άρθρο “Το χρέος προς τους Εβραίους και οι υπερβολές” του Χρήστου Νικολαϊδη που δημοσιεύθηκε στο MyPortal.gr.

Όμως το ολοκαύτωμα της εβραϊκής κοινότητας της πόλης δεν έγινε από κάποιος περιθωριακούς αλλά από τους κατακτητές και οι τοπικές αρχές της εποχής αν δεν χειροκροτούσαν, δεν έκαναν τίτοτα για να βοηθήσουν και σίγουρα μοίρασαν μετά τα ιμάτια των θυμάτων. Οι αρχές αυτές μέχρι πρόσφατα δεν είχαν ούτε ένα αξιοπρεπές μνημείο για την εβραϊκή κοινότητα, όλοι οι δήμαρχοι μέχρι την διοίκηση Μπουτάρη, όλες οι πανεπιστημιακές αρχές. Να μην μιλήσουμε για την μαρμαρόστρωση εμβληματικών ναών της πόλης με τις πλάκες από το εβραϊκο νεκροταφείο.

Ο χώρος του Μουσείου, όπως και του πάρκου που θα δημιουργηθεί είναι της ΓΑΙΟΣΕ. Ούτε η ΓΑΙΟΣΕ που έχει όλη την ακίνητη περιουσία του παλιού ΟΣΕ, ούτε ο ΟΣΕ που έχει την ιδιοκτησία της γραμμής έχουν πουληθεί. Η μόνη εταιρεία που έχει πουληθεί είναι η ΤΡΕΝΟΣΕ, η οποία κάνει σιδηροδρομικές μεταφορές. Το ποια ήταν η πολιτική του ΟΣΕ πριν δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια είναι γνωστό αλλά είναι γνωστό και ποια κόμματα ήταν κυβέρνηση και ποιας πολιτικής απόχρωσης ήταν οι διοκήσεις τους. Το ότι πλέον υπάρχει ένα κοινωνικό πρόσωπο και μία μέριμνα για τις ανάγκες των πολιτών δεν είναι υπερβολή αλλά είναι η πεμπτουσία της αριστερής πολιτικής.

Είναι γεγονός ότι ένα αόρατο χέρι φροντίζει να λύνονται όλα τα προβλήματα και να προχωρούν τα ζητήματα της πόλης. Είναι το ιδιο χέρι που προχώρησε στην παραχώρηση του Παύλου Μελά στον λαό της Θεσσαλονίκης, που έλυσε το σταυρόλεξο του στρατοπέδου Κόδρα, που ξαναξεκίνησε και ολοκληρώνει το έργο του μετρό της πόλης. Το αόρατο αυτό χέρι ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ και τα δάχτυλα του είναι το Γραφείο Πρωθυπουργού και τα αρμόδια υπουργεία.

Τέλος, αυτό που πρέπει να ξέρει ο κόσμος είναι ότι για το Μουσείο Ολοκαυτώματος, ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο Δήμος Θεσσαλονίκης βάζει έστω και ένα ευρώ. Τα χρήματα δίνονται από το Ίδρυμα Νιάρχος, το Γερμανικό Δημόσιο και ιδιώτες δωρητές. Είναι λογικό λοιπόν αυτοί να αποφασίζουν ποιος θα κάνει τα σχέδια, αυτοί να το ανεγείρουν, ευτυχώς χωρίς τις διαδικασίες του δημοσίου λογιστικού και βεβαίως αυτοί να αποφασίσουν την έδρα του φορέα και τη νομική μορφή. Θα πρέπει δε όσοι φρίττουν με την ιδέα της αστικής εταιρίας να θυμηθούν ότι αστική εταιρία διαχειρίζεται την Μονή Λαζαριστών, το Ολυμπιακό Μουσείο, το αθλητικό κέντρο ΚΑΠΠΑ αλλά και αστική εταιρία είχε γίνει για το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Προς τι λοιπόν η έκπληξη;

Ας το πάρουν λοιπόν απόφαση. Η Θεσσαλονίκη αλλάζει, κόντρα σε δυνάμεις αδράνειας και συντήρησης, η ατζέντα της πόλης διαμορφώνεται ξανά και τίποτα δεν θα μπορέσει να σταματήσει αυτή την αλλαγή.