Μετά τις επιπλοκές στα Σκόπια, αλλά και την αποκάλυψη της συνεννόησης των αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, να παραπέμψουν τελικά την επικύρωσή της στην επόμενη βουλή, η συμφωνία των Πρεσπών φαίνεται πως οδεύει προς απόσυρση. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που ο Νίκος Κοτζιάς αποφάσισε να κατευθυνθεί από μόνος του προς την πόρτα της εξόδου. Φαίνεται πως ο Πάνος Καμμένος είχε, λοιπόν, δίκιο. Για λόγους που ελάχιστοι είναι σε θέση να γνωρίζουν, ο Τσίπρας αυτή τη φορά είπε ψέμματα σε όλους εκτός από εκείνον. Όταν, μάλιστα, το πράγμα βγήκε στην επιφάνεια, έτριξε τα δόντια στους δικούς του και έβαλε κόμμα και ιδεολογία σε δεύτερη μοίρα.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είναι ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου. Άνθρωπος με παιδεία – αυτός κι ο Τσακαλώτος όλοι κι όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ – και μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, πίστεψε ότι είχε γίνει ο Πυγμαλίων του Αλέξη, ότι το βαθύ γεωπολιτικό του όραμα είχε συνεπάρει τον καταληψία, που δρούσε υπό την καθοδήγησή του. Ο Κοτζιάς νόμιζε ότι έχτιζε τα Βαλκάνια της νέας εποχής, όμως τελικά προσέθεσε το όνομά του στη μακρά λίστα των «καθοδηγητών» που ο Τσίπρας έχει μέσα στα χρόνια εκμεταλλευτεί και πετάξει κατόπιν σα λεμονόκουπες. Η προδοσία είναι χειρότερη κι από εκείνην του ΓΑΠ, που έβαλε ΥΠΕΞ έναν άγνωστο Αυστριακό και όχι τον ίδιο του τον γκουρού.
Μετά από την παπανδρεϊκή απόρριψη ο Κοτζιάς μεταπήδησε σταδιακά από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, ο βουλευτής επικρατείας με το πληθωρικό θυμικό ποιος ξέρει τι μπορεί να κάνει εσωκομματικά, ώστε να μετουσιώσει σε πράξη την οργή του κοσμοπολίτη αστού απέναντι στον απελέκητο αγνώμονα, που τόλμησε να του τη φέρει τόσο μπαμπέσικα; Ο Κοτζιάς δεν είναι Φίλης – δεν έχει κομματική πειθαρχία και το εγώ του είναι «πιο φουσκωμένο κι από αυτό του Ευάγγελου Βενιζέλου». Θα πρέπει να γίνουν σοβαρές κινήσεις κατευνασμού και επανόρθωσης από πλευράς Μαξίμου, ούτως ώστε ο πρωθυπουργός και η «φρουρά» του να μην τον βρουν μπροστά τους.
Ο Κοτζιάς έφυγε διότι έμαθε ότι Αλέξης και Πάνος είχαν αποφασίσει να πασάρουν τη συμφωνία στον Κυριάκο. Ο πρώην ΥΠΕΞ δεν θα εγκατέλειπε το αξίωμά του όσο πίστευε ότι θα ήταν το δικό του όνομα που θα γραφόταν στην ιστορία, ως του υπουργού που θα επικύρωνε τη συμφωνία με τα Σκόπια. Για αυτό ζούσε. Θα υπέμενε όσο Καμμένο χρειαζόταν, αρκεί να έμενε στην αιωνιότητα. Τώρα, με τις Πρέσπες ουσιαστικά τελειωμένες, εγκαταλείπει μια κυβέρνηση επί ξύλου κρεμάμενη: Από τη μία, χωρίς μακεδονικό μπορεί να μην έχει πια μπροστά της ένα μεγάλο εμπόδιο, από την άλλη, είναι πια άχρηστη στους ξένους που ως τώρα τη στήριζαν. Αν κάποιος της έδινε μια σπρωξιά;
Κι αν οι συριζαίοι προσπάθησαν να διαρρεύσουν ότι ο Κοτζιάς έδρασε συναισθηματικά, ότι είχε παραιτηθεί κι άλλες, πολλές φορές στο παρελθόν, ξέρουν πολύ καλά την αλήθεια. Όπως την ξέρει και ο γερμανικός τύπος, που εν μια νυκτί επέστρεψε στις εποχές που ο Τσίπρας ήταν ένας «αναξιόπιστος τυχοδιώκτης». Χωρίς συμφωνία και με την ΕΡΤ να παίζει δημοσιογραφικά αφιερώματα στις γερμανικές αποζημιώσεις, ο Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ, που μετέφερε στην πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας την πρωτοφανή προθυμία της Γερμανίας να αναβάλει τις περικοπές των συντάξεων, μάλλον θα βγει ψεύτης. Η κωλοτούμπα δεν είναι αποκλειστικότητα του Αλέξη.