Μια ανοιχτή επιστολή ενός πολίτη στο Γιάννη Μπουτάρη

από Κοσμοπούλου Ιωάννα
sms

Κύριε Μπουτάρη σήμερα αποκαλέσατε τους συμπολίτες μου -υποθέτω κι εμένα ανάμεσα σ’ αυτούς- διανοητικά καθυστερημένους, γιατί ενώ η Θεσσαλονίκη ανήκει σε ένα πρόγραμμα ανθεκτικών πόλεων το “Resilient Cities”,κάποιοι δικοί μας εξυπνάκηδες το λένε “ρεζίλι- σίτι”. Δεν θα σας πω να ζητήσετε συγγνώμη. Είναι κάτι που δεν ταιριάζει στο ήθος και στις αρχές σας. Όπως δεν ταιριάζει στις δικές μου αρχές να σας αποκαλώ κ. Δήμαρχε, γιατί η προσφώνηση αυτή ανήκει σε έναν άνθρωπο που τιμά το θεσμό και όχι σε κάποιον που τον προσβάλλει.
Σε ένα μόνο θα συμφωνήσω μαζί σας. Δεν ξέρω αν η Θεσσαλονίκη είναι “ρεζίλι- σίτι”, αλλά σίγουρα είναι ανθεκτική πόλη. Κι είναι ανθεκτική, γιατί οι κάτοικοί της έμαθαν να συμβιβάζονται με τα λίγα και ν’ αντέχουν. Έμαθαν να ζουν με σωρούς σκουπιδιών μόνιμα μπροστά απ’ τα σπίτια τους, έμαθαν οι κοινόχρηστοι χώροι τους να είναι τσίρκο, έμαθαν να ζουν αδιαμαρτύρητα σε συσκοτισμένους δρόμους και πλατείες, έμαθαν να ανέχονται το μόνιμο κυκλοφοριακό χάος, έμαθαν να περιμένουν καρτερικά στη στάση για να έρθει άγνωστο πότε ένα κατάμεστο και άθλιο λεωφορείο να τους πάει απ’ τη δουλειά στο σπίτι τους και τώρα τελευταία έμαθαν να ζουν και χωρίς νερό. Εκπαιδευμένοι πια απ’ την προηγούμενη φορά, πήγαν πειθήνια και χωρίς λαλιά στο Σ/Μ, φορτώθηκαν νερά, νέοι, ηλικιωμένοι, άρρωστοι, υποθέτω για σας δεν έχει καμιά σημασία, τα κουβάλησαν μέχρι το σπίτι τους, όπου παλεύουν να βάλουν μια τάξη, χωρίς να περιμένουν τίποτε από κανέναν και αποδεχόμενοι μοιρολατρικά τη μοίρα τους. Και βέβαια είναι ανθεκτική η Θεσσαλονίκη, αφού οι κάτοικοι της ανέχονται χρόνια τώρα τους άρχοντες τους.
Και θα μου πείτε “όλα τα παραπάνω είναι δουλειά μου?” Όχι κ. Μπουτάρη, τα περισσότερα, αλλά όχι όλα τα παραπάνω, είναι δική σας δουλειά. Δουλειά σας όμως είναι να είστε η πραγματική κεφαλή αυτής της πόλης. Να είστε στη θέση σας -κι όχι μονίμως στα σούρτα-φέρτα- όταν αυτή σας έχει ανάγκη, έστω και μόνο ως σύμμαχο και συμπαραστάτη. Να υψώσετε μια φωνή ή να χτυπήσετε ένα χέρι στο τραπέζι για το χάλι της. Εσείς αντ’ αυτού κι αντί να σκύψετε με συντριβή το κεφάλι, καθυβρίζετε τους δημότες με τον πιο αυθάδη τρόπο.
Και κάτι ακόμη θα μπορούσατε να μου πείτε “Είμαι εγώ ο μόνος ανίκανος και τα βάζουν πάντα όλοι μαζί μου?” Και πάλι όχι κ. Μπουτάρη. Δεν είστε ο μόνος ανάξιος, ανίκανος και απαθής σ’ αυτόν τον τόπο ή σ’ αυτήν την πόλη. “Δόξα τω Θεώ” υπάρχουν πολλοί. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι δεν κρατάτε τα σκήπτρα της αναξιότητας. Σ’ αυτό όμως που προηγείστε μακράν κάθε άλλου πολιτικού -τουλάχιστον τοπικού- είναι η αναίδεια και το θράσος. Η απαξίωση των ίδιων των συμπολιτών σας, των οποίων υποτίθεται ότι ηγείστε. Ντροπή!