«O Tσίπρας είναι δρομέας αντοχής. Και ήρθε για να μείνει». Αυτό τονίζει μεταξύ των άλλων ο πολιτικός αναλυτής και επί χρόνια σύμβουλος στρατηγικής του Κώστα Καραμανλή, Γιάννης Λούλης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
Στη συνέντευξη, όπου παρουσιάζει τα επιχειρήματα του νέου του βιβλίου «Στις ρίζες του κακού: Πώς και γιατί εκτροχιάστηκε η Μεταπολίτευση», κάνει λόγο για το «αναχρονιστικό και αμαρτωλό πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης που διαμόρφωσε τις ρίζες του κακού. Αυτό δεν το αντιλήφθηκαν οι πολίτες, που στάθηκαν αρχικά στην άψογη δημοκρατική μετάβαση. Στη συνέχεια τους συνεπήρε το όραμα της αλλαγής του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτός ήταν, με βάση τις αντικειμενικές του ικανότητες, τις γνώσεις του, την έντονα χαρισματική του προσωπικότητα, μια μεγάλη ευκαιρία για τον τόπο. Αποδείχθηκε μοιραίος. Ηταν βέρος λαϊκιστής και εκτροχίασε την οικονομία. Ηταν ακραία πολωτικός, όπως άλλωστε όλοι οι λαϊκιστές. Κομματικοποίησε πλήρως το πελατειακό κράτος», σημειώνει.
Τη ΝΔ την χαρακτηρίζει «ένα άρρωστο κόμμα, μια αναχρονιστική Δεξιά που ο Καραμανλής την άφησε στη μοίρα της και η οποία μιμήθηκε το ΠΑΣΟΚ. Μπήκε στο παιχνίδι της πόλωσης. Και αυτή κομματικοποίησε το κράτος. Επέλεξε ως ηγέτη τον υπερδεξιό Αβέρωφ. Μετά επέλεξε ως αντι-Παπανδρέου τον Μητσοτάκη. Η βεντέτα Παπανδρέου-Μητσοτάκη ξαναπαίχθηκε και έγινε τοξική. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, χωρίς στοιχεία, σύρθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο τόπος, λοιπόν, πέρα από ένα αποτυχημένο κράτος που φορτώθηκε, απέκτησε ένα ανεπαρκέστατο πολιτικό προσωπικό, συν μια κουλτούρα πόλωσης», αναφέρει ο Γιάννης Λούλης στην συνέντευξή του.
Για τον Αλέξη Τσίπρα υποστηρίζει ότι «είχε για πολύ λίγο μια φρεσκάδα, την οποία όμως έχει χάσει πλέον. Είναι γνήσιο τέκνο της παρακμιακής περιόδου που βιώνουμε. Ζητούμενο για τον ίδιο τώρα είναι να αφήσει τις μεγαλοστομίες και να υπηρετήσει τον ρεαλισμό, στον οποίο πρόσφατα προσχώρησε. Φυσικά είναι εδώ για να μείνει. Διότι τα δύο πρώην κυρίαρχα κόμματα παραμένουν απωθητικά. Και διότι έχει κάποιες δικές του δυνάμεις, συν βεβαίως σοβαρές αδυναμίες. Κύρια αδυναμία του είναι ότι ρέπει προς επιπόλαιες αντιδράσεις. Είναι όμως σίγουρα ένας δρομέας αντοχής».
Για την ΝΔ υποστηρίζει ότι «δεν έγινε ποτέ, στην μετα-καραμανλική εποχή, ένα γνήσιο κεντροδεξιό κόμμα. Παρέμεινε μια παραδοσιακή Δεξιά. Ο Κώστας Καραμανλής ήταν ο μόνος ηγέτης της που ανοίχτηκε στον μεσαίο χώρο. Ομως, το άνοιγμα αυτό ήταν επιφανειακό από την ώρα που δεν άλλαξε συθέμελα το κόμμα του, συγκρουόμενος με τα βαρίδια του. Ο Σαμαράς ήταν η επιτομή της δεξιάς στροφής. Με υπόγειους συνομιλητές της Χρυσής Αυγής και ακραία δεξιά στελέχη. Ο νυν αρχηγός του κόμματος μπορεί να έχει ένστικτα στροφής προς το Κέντρο, όμως τον έχει καταπιεί το κόμμα του».