Μου είναι αδύνατον να γράψω οτιδήποτε για τα θύματα της πυρκαγιάς που έπληξε την ανατολική Αττική.
Θύματα – νεκροί.
Θύματα – τραυματίες.
Θύματα – συγγενείς.
Θύματα – αγνοούμενοι.
Θύματα.
Το ίδιο ισχύει για τα θύματα οποιασδήποτε φυσικής ή «άλλης» καταστροφής.
Οι λέξεις φτωχές, λίγες, μόνες, διάσπαρτες και ασύνταχτες.
Οι λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψεις την οδύνη της μάνας που χάνει το παιδί της, όπως και του παιδιού που χάνει τη μάνα.
(Στο βαθμό συγγένειας μπορείτε να βάλετε όποιο ρόλο διαδραματίζει ο καθένας στη ζωή του άλλου. Αλλά αδιαμφισβήτητα ο χαμός του παιδιού για μια μάνα, είναι και για την ίδια θάνατος).
Είναι εντελώς παρανοϊκό να «πουλάει» τόσο πολύ, η ανθρώπινη τραγωδία και ο ξένος πόνος, και «πουλάει» τόσο, γιατί ξεχνάμε ότι είναι εν δυνάμει και δικός μας.
Το μόνο που επιτρέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να το «βουλώσεις» και να «πράξεις».
Τι να πράξεις όμως… εκ των υστέρων;
Η υποκρισία της φιλανθρωπίας, η έκδηλη ανθρωποφαγία και ο εκ του ασφαλούς σφετερισμός του πόνου του άλλου για τη δική σου προβολή είναι η μεγαλύτερη «καταστροφή» που έχει υποστεί το ανθρώπινο είδος.
Η απελπισία των θυμάτων γίνεται «όχημα» για τόσους πολλούς να «αναδείξουν» τον εαυτό τους και αυτή η εικόνα είναι το ίδιο γκρίζα με τα αποκαΐδια της πυρκαγιάς.
ΥΓ1: Βάλλουν όλοι εναντίον της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Πιστεύετε ότι αν ήταν άλλη, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική; Εκτιμώ πως θα είχαν συμβεί ακριβώς τα ίδια.
ΥΓ2: Ούτε εμένα μου άρεσε η «συνέντευξη τύπου» Τζανακόπουλου – Τόσκα… αλλά αυτό δεν αλλάζει το αποτέλεσμα, όπως επίσης δεν αλλάζει και την άποψη που έχω διαμορφώσει από πριν για ορισμένα πρόσωπα.
ΥΓ3: Τι περιμένατε να πάει ο υπουργός να σβήσει τη φωτιά; Όχι, βέβαια. Εξάλλου δεν είναι ο ρόλος του αυτός. Περιμένατε να δώσει εντολή για ενίσχυση των δυνάμεων; Δεν χρειαζόταν, γιατί οι «ένστολοι», αυτοί που βρίσκονται στο σημείο κάθε συμβάντος γνωρίζουν καλύτερα από όλους πότε θα ζητήσουν συνδρομή. Τι περιμένατε, λοιπόν, από τον Υπουργό και τον κάθε υπουργό ή το κάθε πολιτικό πρόσωπο; Μία συγνώμη, θα απαντήσετε. Αν συνέβαινε αυτό θα είχαμε τότε να λέμε ότι πάνε να καθαρίσουν με μία συγγνώμη… και όπως είναι γνωστό μία συγγνώμη δεν διορθώνει πάντα τα πράγματα, μία συγγνώμη δεν φέρνει πίσω καμία ανθρώπινη ζωή.
ΥΓ4: Εκτιμώ ότι οποιοσδήποτε και αν ήταν ο χειρισμός της κυβέρνησης, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση. Υπάρχει γενική αγανάκτηση ή ειδικά συμφέροντα που επιθυμούν να «χτυπούν» την κυβέρνηση ζητώντας ακόμη και την παραίτηση, η οποία αναρωτιέμαι σε τι θα ωφελήσει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
ΥΓ5: Η αλήθεια είναι ότι η στάση που κρατήσατε (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) μέχρι τη συνέντευξη τύπου και μέχρι την ανεκδιήγητη επίσκεψη του Πάνου Καμμένου στα καμένα, ήταν αξιοθαύμαστη, ίσως για πρώτη φορά. Δηλαδή, καταλάβατε για πρώτη φορά ότι η σιωπή είναι χρυσός. Τι το θέλατε μετά;
ΥΓ6: Ο πρωθυπουργός είπε ότι κανείς και τίποτα δεν θα ξεχαστεί. Αυτή η υπόσχεση έχει εντυπωθεί στη δική μας μνήμη…
ΥΓ7: Αναρωτιέμαι όλα αυτά τα είδη που συγκεντρώνονται και αποστέλλονται προς βοήθεια στους πυρόπληκτους… τι θα απογίνουν; Γιατί μιλάμε για τεράστιες ποσότητες, όταν δεν ξέρουμε ποιες είναι οι ανάγκες.
ΥΓ8: Αναρωτιέμαι επίσης, όλα αυτά τα χρήματα που συγκεντρώνονται από διάφορους φορείς, ποιος θα τα διαχειριστεί, σε ποιον θα τα δώσει και με τι κριτήρια;
ΥΓ9: Η πιο σημαντική βοήθεια είναι η ανθρώπινη παρουσία και… το αίμα. Δώστε αίμα στοχευμένα.
ΥΓ10: Αγαπητοί συνάδελφοι, απαραίτητη και αναγκαία η ενημέρωση, αλλά νομίζω ότι ορισμένοι το έχετε παρατραβήξει…ως συνήθως. Είναι γνωστό ότι αυτό που «πουλάει» περισσότερο από όλα είναι αίμα, σπέρμα και στέμμα…αλλά όλα έχουν και κάποια όρια. Μην ξεχνάτε ότι οι ίδιοι οι τηλεθεατές «γύρισαν» την πλάτη στην ελληνική τηλεόραση από κάτι τέτοιες συμπεριφορές – τακτικές- επιλογές. Έλεος πια με το κατακερματισμό του τηλεοπτικού χρόνου…
ΥΓ11: Εθελοντικές οργανώσεις που βρίσκονται στο σημείο σίγουρα συμβάλλουν με την εκπαίδευση που έχουν, αλλά να ξέρετε τα «ζωντανά» στα κανάλια μπορεί να δείχνουν την παρουσία σας και το λογότυπό σας, αλλά δείχνουν και πόσο «στημένα» είναι…και δυστυχώς τα «στημένα» υποδηλώνουν ψέμα… μην αδικείτε την πραγματική σας προσφορά για λίγα λεπτά προβολής.
ΥΓ12: Όσον αφορά στις δηλώσεις ιερωμένων, περί δικαίωσης κλπ, αποκτούν τόση αξία όση τους δίνουμε. Δεν είναι όλοι ίδιοι…καθώς ως γνωστόν δεν κάνουν τα ράσα τον παπά
ΥΓ13: Συγχαρητήρια σε όσους έκαναν τη δουλειά τους σωστά… πυροσβέστες και άλλοι, αλλά αυτή είναι η δουλειά τους…
ΥΓ14: Ω ρε και να πιάσει φωτιά στη Χαλκιδική και να ψάχνουμε δίοδο σωτηρίας προς τη θάλασσα…καήκαμε… πήξαμε στις «ιδιωτικές» παραλίες στις οποίες «απαγορεύεται η διέλευση»…
ΥΓ15: Είναι αλήθεια. Στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, την Αθήνα, κάηκαν ζωντανοί 87 άνθρωποι, χαροπαλεύουν 48 και αγνοούνται (!) άλλοι τόσοι, εξαιτίας πυρκαγιάς σε πευκόφυτη περιοχή.
ΥΓ16: Αναζητούν όλοι ευθύνες, τη στιγμή που κανείς σε αυτή τη χώρα, ατομικά, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για καμία από τις πράξεις του. (Μη μου πείτε ότι δεν το έχετε ζήσει ακόμη και με το κ@λόχαρτο στην τουαλέτα του εργασιακού σας χώρου…που κανείς δεν ξέρει σε ποιανού «χέρια» τελείωσε και δεν το αντικατέστησε…). Ευθύνη έχουμε όλοι. Όσοι ψηφίζουμε, όσοι πράττουμε παράνομα ή βρίσκουμε «παραθυράκια», όσοι κάνουμε όσα δεν πρέπει να κάνουμε… και αυτό αφορά σε όλα, όχι μόνο στις πυρκαγιές, όχι μόνο στις πλημμύρες. Όσο και αν δεν μας αρέσει, ευθύνη έχουμε όλοι.
ΥΓ17: Μεγαλύτερη ευθύνη όμως έχουν όσοι «χτίζουν» καριέρες επί πτωμάτων, ειδικά όταν αυτά είναι καμένα ή πνιγμένα.
ΥΓ18: Μην στεναχωριέστε τόσο…σε λίγες μέρες, όλοι αυτοί οι ευαισθητούληδες θα συνεχίσουν κανονικά τη ζωή τους, τις διακοπές τους… αλλοίμονο σε αυτούς που έχουν «πληγεί», που έχουν «χαθεί», που έχουν «καεί».
ΥΓ19: Για τη στάση των εμπλεκόμενων δημάρχων, περιφερειαρχών και τοπικών αρχόντων… δεν χρειάζεται να πω και πολλά, καθώς ο καθένας έχει δείξει την περσόνα του.
ΥΓ20: Όλοι εσείς οι «φιλάνθρωποι» δεν χρειάζεται να το διαφημίζετε τόσο πολύ…χάνει το νόημά της η καλή σας πράξη.
ΥΓ21: Όπως σε όλες τις καταστάσεις, όπως σε όλες τις πραγματικότητες, πάντα υπάρχουν δύο όψεις, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Έτσι και σε αυτή τη τραγωδία, υπάρχουν άνθρωποι που ξεχωρίζουν, αλλά δεν το διαφημίζουν. Υπάρχουν ένστολοι που εργάστηκαν με αυταπάρνηση, υπάρχουν εθελοντές που προσφέρουν περισσότερα από όσα μπορούν, υπάρχουν θεσμικοί που βρέθηκαν εκεί από την πρώτη στιγμή, υπάρχουν συνάδελφοι που ανέστειλαν την άδειά τους, που δεν πήγαν σπίτι τους για μέρες, που δάκρυσαν βλέποντας ακόμη και φίλους τους ή συγγενείς τους να είναι μεταξύ των θυμάτων, αλλά δεν το έδειξαν, δεν υπερβάλανε, δεν το εκμεταλλεύτηκαν. Υπάρχουν αυτοί που το έζησαν. Όλοι οι υπόλοιποι (εμείς), καλύτερα να σωπάσουμε.