Το ΙΤΣΑΚ (Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών) δημιουργήθηκε λίγες ημέρες μετά τη δοκιμασία της Θεσσαλονίκης από τον καταστροφικό σεισμό, τέτοιες ημέρες Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978.
Ο καθηγητής σεισμολογίας Βασίλης Παπαζάχος, μια ξεχωριστή ακαδημαϊκή προσωπικότητα, ήταν ο πρωτεργάτης και υποστηρικτές οι σύλλογοι των μηχανικών και η τοπική αυτοδιοίκηση.
Άμεση ήταν η αποδοχή από τον τότε νομάρχη Θεσσαλονίκης Πυλαρινό και τον Θεσσαλονικιό υπουργό της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή Νίκο Ζαρτινίδη.
Ανέπτυξε όλα αυτά τα χρόνια εξαιρετικό ερευνητικό έργο και αποτέλεσε ασφαλή σύμβουλο της πολιτείας με το εκτεταμένο δίκτυο επιταχυνσιογράφων που εγκατέστησε σχεδόν σε όλες τις περιοχές της χώρας με αυξημένη σεισμική δράση.
Μικρή συμβολή είχα και εγώ ως αρμόδιος υφυπουργός την περίοδο (2009-2012), ενισχύοντας τη χρηματοδότηση για την επέκταση του δικτύου των επιταχυνσιογράφων και εντάσσοντας την πρόταση για την κατασκευή σύγχρονων υποδομών, που φιλοξενεί πλέον το κέντρο στην Πυλαία, στο ΕΣΠΑ.
Η πρωτοποριακή δραστηριότητα του ΙΤΣΑΚ ενοχλούσε πολύ κάποια ανταγωνιστικά ακαδημαϊκά συμφέροντα στην Αθήνα, όπως και επιχειρηματικά συμφέροντα του κέντρου, και σε κάθε ευκαιρία ζητούσαν την κατάργησή του και την ενσωμάτωσή του σε φορέα της Αθήνας, που δημιουργήθηκε μετά το ΙΤΣΑΚ και είχε παρεμφερή δραστηριότητα.
Την ευκαιρία τη βρήκαν με το πρώτο μνημόνιο και το μεγάλο κύμα κατάργησης φορέων του Δημοσίου, που οι περισσότεροι ήταν πράγματι ξεπερασμένοι.
Οφείλω να πω ότι υπήρχαν πολλοί αρμόδιοι στην τότε κυβέρνηση που πίεζαν για την κατάργησή του – οι περισσότεροι πιστεύω από άγνοια.
Το ΙΤΣΑΚ σώθηκε με την υποστήριξη των συναδέλφων από τη Θεσσαλονίκη και τη βοήθεια του ΑΠΘ.
Καταργήσαμε το ξεχωριστό διοικητικό συμβούλιο και το εντάξαμε οργανικά στον ΟΑΣΠ (Οργανισμός Αντισεισμικής Προστασίας).
Με προβλήματα, αλλά σημαντική δουλειά, συνεχίζει μέχρι σήμερα με την αγάπη των στελεχών του και την υποστήριξη του ΑΠΘ.
Δυστυχώς, μετά τον σεισμό της Κεφαλονιάς, ο αρμόδιος υπουργός Υποδομών εξήγγειλε -για καθαρά κομματικούς λόγους- ότι θα μεταφέρει το ΙΤΣΑΚ στην Κεφαλονιά, μάλιστα λίγο αργότερα κατέθεσε και τροπολογία σε νομοσχέδιο του υπουργείου του.
Το νομοσχέδιο μέχρι τώρα είναι σε παρατεταμένη διαβούλευση και έτσι το ΙΤΣΑΚ δεν έχει φύγει από τη Θεσσαλονίκη.
Μάλιστα πριν από έναν μήνα το ΤΕΕ/ Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας διοργάνωσε ημερίδα για τη διάσωση του ΙΤΣΑΚ, όπου άκουσα τους εκπροσώπους της ΝΔ να καταγγέλλουν το κυβερνητικό πραξικόπημα, όπως το ονόμασαν – εκπρόσωποι της κυβέρνησης δυστυχώς δεν παραβρέθηκαν και ο καθένας καταλαβαίνει τους λόγους.
Όμως, πρόσφατα, σε τηλεοπτική εκπομπή ένας ομιλητής, που τον προσφώνησαν, ως σύμβουλο του Μητσοτάκη, Αβραντίνης, αν κράτησα καλά το όνομά του, με μια λογική “όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω”, κατήγγειλε την κυβέρνηση που δεν έχει καταργήσει μια σειρά οργανισμούς άχρηστους, όπως είπε, για να μειώσει τις δαπάνες του δημοσίου, και μεταξύ αυτών και το ΙΤΣΑΚ – μάλιστα δεν θυμόταν και το όνομά του.
Ο υπουργός ξέρει ότι μεταφορά στην Κεφαλονιά σημαίνει κατάργηση, γιατί χωρίς το επιστημονικό δυναμικό του και την πολύπλευρη υποστήριξη του ΑΠΘ, ΙΤΣΑΚ δεν υπάρχει.
Με μια τροπολογία ο υπουργός πετυχαίνει δύο στόχους: βοηθάει τον ΣΥΡΙΖΑ στη μονοεδρική της Κεφαλονιάς, με το ΦΕΚ στο χέρι και μια πινακίδα στο Αργοστόλι και κάνει το χατίρι των ανταγωνιστικών ακαδημαϊκών και επιχειρηματικών κύκλων της Αθήνας.
Οι φορείς της Θεσσαλονίκης, τι κάνουν;