Του Βαγγέλη Πλάκα
Από την αγιοποίηση, στην καταδίκη. Από το άκτιστο φως, στο πυρ το εξώτερον. Στα μέσα ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει στηθεί τις τελευταίες ώρες μια νέα δίκη, με τον πατέρα Αντώνιο και την «Κιβωτό του Κόσμου» να βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Το τεκμήριο της αθωότητας για άλλη μια φορά αγνοείται, το κοινωνικό αποτύπωμα μιας δομής με 25 χρόνια προσφοράς απαξιώνεται.
Ασφαλώς οι καταγγελίες πρέπει να διερευνηθούν. Σε βάθος και άμεσα, όχι με τους γνωστούς ρυθμούς της ελληνικής δικαιοσύνης. Ας περιμένουμε όμως την απόφασή της, τη δική της ετυμηγορία προτού βγάλουμε τη δική μας. Αν βρεθούν ευθύνες να αποδοθούν σε όσους τους βαραίνουν και να αντιμετωπίσουν βαριές ποινές και την κοινωνική απαξία. Αυτονόητο, πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για παιδιά.
Η ελληνική κοινωνία ωστόσο δείχνει πάντα έτοιμη να καρφώσει το καρφί στην παλάμη. Με την ευκολία ενός post και ενός story. Μέχρι και κρατικοί φορείς «πάγωσαν» αποφάσεις στήριξης της δομής που όμως εξακολουθεί να λειτουργεί και να φιλοξενεί δεκάδες παιδιά. Στο ελληνικό δικαιικό σύστημα και πολιτισμό όμως δεν πρέπει να αποδείξεις την αθωότητά σου, πρέπει να αποδειχθεί η ενοχή σου. Ευτυχώς.