Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΑΘ Α.Ε. διαθέτει ένα τεχνοκρατικό βιογραφικό. Κάτοχος διπλώματος Μηχανολόγου Μηχανικού από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με δυο μεταπτυχιακά διπλώματα ειδίκευσης, στη Βιώσιμη Ανάπτυξη και στην Παραγωγή και Διαχείριση Ενέργειας.
Υπήρξε στέλεχος της ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., υπεύθυνος για την προκήρυξη διαγωνισμών έργων. Διετέλεσε Σύμβουλος της ΕΤΑΔ Α.Ε. σε διαγωνισμούς έργων, διαγωνισμούς παραχώρησης και λειτουργίας των υποκαταστημάτων της στη γεωγραφική περιοχή της Β. Ελλάδας.
Στο παρελθόν υπήρξε Σύμβουλος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας σε θέματα περιβαλλοντικής αποκατάστασης και διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Διανομής Αερίου Θεσσαλονίκης-Θεσσαλίας (ΕΔΑ ΘΕΣΣ). Θα επιχειρήσουμε να γνωρίσουμε τον άνθρωπο… πίσω από την ιδιότητα.
- Κύριε Αμανατίδη, αποδέχεστε τον όρο «τεχνοκρατία»; Πόσο τεχνοκράτης είστε;
Αποδέχομαι την εξειδίκευση, την ειδική γνώση, την εμπειρογνωμοσύνη στον τομέα τον οποίον υπηρετεί ο καθένας μας. Οι ειδικοί επιστήμονες ωστόσο, οι άνθρωποι της εμπειρίας πάνω σε αυτό που καλούνται να κάνουν, δεν μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους, αν δεν έχουν αναγνώριση από το εργασιακό τους περιβάλλον. Θα έλεγα λοιπόν «ναι» στους τεχνοκράτες που όμως έχουν γνώση του εργασιακού οικοσυστήματος το οποίο καλούνται να υπηρετήσουν και ευήκοα ώτα προς τους συνεργάτες τους.
- Ο τεχνοκράτης παίρνει αποφάσεις βάσει δεδομένων και απαιτήσεων της τεχνολογίας και της οικονομίας και σε πολύ μικρότερο βαθμό λαμβάνοντας υπ’ όψιν του τον ανθρώπινο παράγοντα. Ισχύει;
Νομίζω πως πρόκειται για προκατάληψη. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, χρησιμοποιεί τη γνώση του διαφορετικά, ειδικά σε θέσεις ευθύνης, δεν μπορούμε να γενικεύσουμε ούτε να τα βάλουμε σε ζυγαριά, πόσο τεχνοκράτης, πόσο άνθρωπος. Και φυσικά, δεν μπορώ να δεχτώ και τον αφορισμό ότι ο τεχνοκράτης δεν είναι και άνθρωπος εντέλει. Θα αδικούσα πολύ κόσμο.
- Οικονομική κρίση, πανδημία και τώρα ενεργειακή κρίση. Θεωρείτε πως διανύουμε χρόνους κοινωνικής αστάθειας και ανοχής;
Η υγειονομική – οικονομική – ενεργειακή κρίση μάς κληροδότησε… κοινωνική κρίση. Η κοινωνική συνοχή και σταθερότητα είναι ακριβώς το διακύβευμα της εποχής μας. Η ίδια η εποχή μας μας δείχνει τον δρόμο της συνέργειας, της σύμπραξης με όχημα την τεχνολογία, τις καινοτομίες, την επιστημονική γνώση, με μοναδική μας μέριμνα τον άνθρωπο και το περιβάλλον του. Είναι μονόδρομος να συνεργαζόμαστε για το αύριο με όρους κοινωνικής ευαισθησίας. H πανδημία, η κλιματική κρίση μάς δείχνουν τι σημαίνει dominoeffect και την ανάγκη της συμπερίληψης σε όλες τις επιλογές μας.
- Μεγαλώσατε στη Θεσσαλονίκη; Πόσο απέχει ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΑΘ από τον φοιτητή του Πολυτεχνείου;
Στις Αυλές μεγάλωσα, ένα χωριό της Κοζάνης. Επαρχιωτάκι που λέμε. Μάλιστα, ο λόγος για τον οποίο πέρασα και στο Πολυτεχνείο τότε ήταν γιατί αυτό ήταν το όνειρο του κάθε συνομήλικού μου, ώστε να καταφέρει να δουλέψει στα εργοστάσια της ΔΕΗ. Φυσικά, αυτό πλέον έχει αλλάξει με την απολιγνιτοποίηση. Πάντως, από τις εκδρομές με τον παππού μου στα Καμβούνια μέχρι τα ξενύχτια και το κουλούρι Θεσσαλονίκης τα χαράματα, ναι, είναι σαν να μην άλλαξε τίποτε και σαν να άλλαξαν τα πάντα.
- Ποια εικόνα θα διαλέγατε από το παρελθόν σας. Μια εικόνα πιθανόν που σας συγκινεί. Μια στιγμή στην οποία θα θέλατε να επιστρέψετε και να τη ζήσετε ξανά.
Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων και πέρασα στην επιλογή μου, που ήταν το Τμήμα Μηχανολόγων του ΑΠΘ. Η συζήτηση που έκανα τότε με τους γονείς μου στην αυλή του σπιτιού μου, στο οικογενειακό τραπέζι, κάτω από μια μεγάλη κερασιά που είχε φυτέψει ο παππούς. Τα λόγια τους εκείνη την ώρα, γεμάτα αγάπη και στοργή, ότι πλέον το μέλλον μου ανήκει, να ανοίξω τα φτερά μου, να παλέψω για τα «πιστεύω» μου, ότι θα είναι δίπλα μου πάντα σε ό,τι χρειαστώ και θα χαίρονται διπλά μέσα από τις χαρές μου…
- Έχετε παιδιά; Τι ονειρεύεστε για το μέλλον τους.
Ό,τι ονειρεύονται όλοι οι γονείς για τα παιδιά τους: να είναι γερά, να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, να γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες, χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία.
- Η βιώσιμη ανάπτυξη εμπεριέχει το στοιχείο του οραματισμού. Έχει όραμα η σύγχρονη πολιτική; Οι πολιτικοί;
Εκτιμώ πως όραμα υπάρχει στους σύγχρονους πολιτικούς, παρρησία δεν υπάρχει σε όλους. Παρρησία, ώστε να ξεπεράσουν τους σκοπέλους του λαϊκισμού, να αναδείξουν τα πραγματικά μεγέθη και να δείξουν με θάρρος και ειλικρίνεια τον δρόμο της ανάπτυξης για τη χώρα μας.
- Είναι σε καλά χέρια η διαχείριση της Ενέργειας κ. Αμανατίδη; Σε εθνικό επίπεδο.
Η ενεργειακή κρίση -την επικαλεστήκατε κι εσείς πριν- είναι πρωτόγνωρη για την παγκόσμια οικονομία κι έχει προκαλέσει, ως γνωστόν, τεράστιες αναταράξεις σε όλα τα επίπεδα. Στη χώρα μας εφαρμόζεται μια εθνική στρατηγική για την ενέργεια που εστιάζει στην επάρκεια του εφοδιασμού, στη διατήρηση του κόστους σε προσιτά επίπεδα και στην «πράσινη» μετάβαση, με απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Λίγο πολύ, ό,τι κάνουμε κι εμείς στην ΕΥΑΘ – και για το νερό και την ενέργεια. Νομίζω, είμαστε σε καλό δρόμο.
- Σκεπτόμαστε το νερό ως πολύτιμο αγαθό, αντίθετα συχνά το θεωρούμε ως δεδομένο, το σπαταλάμε και πιστεύουμε ότι είναι μια υποχρέωση των κυβερνήσεων να το παρέχουν όμως στους πολίτες. Ποια είναι η κατάσταση στην πραγματικότητα;
Την περιγράψατε μόλις: πολύτιμος φυσικός πόρος το νερό, θεωρούμε δεδομένο ότι θα τρέχει άφθονο συνεχώς από τη βρύση μας κι ας την αφήνουμε ασκόπως ανοιχτή! Στις μεγάλες κλίμακες των λεκανών απορροής το ισοζύγιο του νερού θέλει φροντίδα και μακρόπνοο σχεδιασμό. Στη δική μας μικρή κλίμακα των διαχειριστών δικτύων κάνουμε ό,τι μπορούμε για την εξοικονόμησή του και τον εξορθολογισμό της κατανάλωσης, με συστηματικές καμπάνιες στους καταναλωτές μας. Η σπουδαιότερη «καμπάνια» μας, που δεν σταματάει ποτέ, είναι η λειτουργία του Μουσείου Ύδρευσης, όπου χιλιάδες μαθητές κάθε χρόνο μαθαίνουν μέσα από διάδραση το απλό, ότι «κάθε σταγόνα, θησαυρός».
- Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που έχετε διαβάσει;
Το καλοκαίρι, στις διακοπές, το βιβλίο των εκδόσεων «Ευρασία»«Ελληνική Υψηλή στρατηγική – Διάλογοι με την Ηγεσία της Χώρας» .
- Στην πανδημία φορέσαμε μάσκες. Απομονωθήκαμε. Οι ανατροπές που ζήσαμε θα αποτελούν στο μέλλον πεδίο μελέτης των κοινωνιολόγων. Τι πιστεύετε ότι μας περιμένει τα επόμενα χρόνια. Ποια θα είναι τα νέα «μέτρα» επιβίωσής μας;
Η επιστήμη μετά την πανδημία ρίχνει το βλέμμα της όχι μόνο στα postCOVID κλινικά συμπτώματα, αλλά και στο ψυχικό βάρος, τις ψυχικές διαταραχές που έχει προκαλέσει όλο αυτό το πρωτόγνωρο που ζήσαμε. Νομίζω ότι θα αναγκαστούμε να κοιτάξουμε «μέσα μας» τα επόμενα χρόνια και κυρίως θα μάθουμε να ζούμε με το απροσδόκητο, το ευμετάβλητο ως κανονικότητα. Δύσκολα πράματα…
- Με το βλέμμα στον χειμώνα που θα διανύσουμε, τι αλλαγές έχετε κάνει στην καθημερινότητα σας;
Ό,τι έχω κάνει για την εταιρεία μας! Φροντίζω να περιορίσουμε τα έξοδα στο σπίτι μας, όχι μόνο τα ενεργειακά, να έχουμε γερό ταμείο για απρόοπτες καταστάσεις και κυρίως… καλή διάθεση και ηρεμία για όσα έρχονται.
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Πολιτική”, 26-11-2022)