Tα “γιατί” της τουρκικής προκλητικότητας – Τι λέει ‘Εκθεση που είχε προβλέψει το πραξικόπημα στην Τουρκία

από Team MyPortal.gr
sms

Η έδρα ΓΕΕΘΑ στις Στρατηγικής Σπουδές “Θουκυδίδης” που λειτουργεί στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας την άνοιξη του 2016 είχε “προβλέψει” σε Έκθεσή της το πραξικόπημα στην Τουρκία κατά του Ενρτογάν. Σήμερα κυκλοφόρησε η νέα διμηνιαία Έκθεση της Έδρας που λειτουργεί υπό την ευθύνη του καθηγητή του ΠΑΜΑΚ Ηλία Κουσκουβέλη. Μεταξύ άλλων η Έκθεση δίνει ερμηνείες για τη στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα και τα χαρακτηριστικά της προκλητικότητας απέναντι στη χώρα που επιδεικνύει η Άγκυρα. Οι κινήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο Αιγαίο πρέπει να γίνουν αντιληπτές ως μέρος μια ευρύτερης στρατηγικής και όχι αυτόνομα και πέραν του πολιτικού συγκείμενου . Η χρονική στιγμή που λαμβάνουν χώρα οι προκλήσεις στο Αιγαίο, λίγο πριν την έναρξη και κατά τη διάρκεια της εισβολής στον κουρδικό θύλακα του Αφρίν στη Συρία, είναι χαρακτηριστική της προσπάθειας της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας να συσπειρώσει την κοινή γνώμη γύρω της, να την καλλιεργήσει και να την παραπλανήσει”, αναφέρεται δίνοντας μια προσέγγιση εσωτερικού ακροατηρίου στις τουρκικές ενέργειες. Εσωτερικής κατανάλωσης δηλαδή δεδομένων των εξελίξεων στο Αφρίν.

Όπως συμπληρώνουν οι ειδικοί αναλυτές “ακολουθώντας μια ρητορική  εκφοβισμού του γείτονα επιχειρεί, αφενός, να καλύψει τα νώτα της ενόσω η ίδια διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις στα μεσανατολικά της σύνορα και διακινδυνεύει μια πολιτική και στρατιωτική ήττα, και αφετέρου, να προωθήσει ανώδυνα το πολυπόθητο σχέδιο αναθεώρησης του καθεστώτος του Αιγαίου (Λωζάννη). Με τον τρόπο αυτό, απειλώντας και εκφοβίζοντας, επιδιώκει να πετύχει δίχως να διεξάγει πολεμική επιχείρηση τον πολιτικό στόχο της”.

Η Έκθεση αναφέρει πως η Τουρκία χρησιμοποιεί την απειλή χρήσης βίας ως ένα διπλωματικό εργαλείο. “Πολλοί παραπέμπουν στο Δόγμα των 2½ πολέμων της δεκαετίας του 1990, όταν ο Τούρκος πρέσβης Ελέκνταγ υποστήριζε ότι η Άγκυρα είναι σε θέση να διεξάγει πόλεμο εναντίον της Ελλάδας, της Συρίας και των Κούρδων μαχητών ταυτόχρονα. Με την περιορισμένη πρόοδο που έχουν σημειώσει οι επιχειρήσεις στο Αφρίν έως τα τέλη Φεβρουαρίου, το οποίο ελέγχεται από έναν μη κυρίαρχο δρώντα, κανείς θα έλεγε ότι η Άγκυρα απέχει από το να εφαρμόσει επιτυχώς, προς το παρόν τουλάχιστον, το παραπάνω δόγμα. Όσο παρατείνονται οι μάχες και η ολοκλήρωση της αποστολής καθυστερεί τόσο η Άγκυρα χάνει το πλεονέκτημα και εξαντλεί τους πόρους της, εξέλιξη που αναμένεται να επηρεάσει την εσωτερική πολιτική επιρροή και διεθνή θέση τής νεο-οθωμανικής ηγεσίας της Τουρκίας”.