Η φετινή ΔΕΘ θα είναι πολύ διαφορετική. Όχι μόνο εξαιτίας της ματαίωσης της Έκθεσης αλλά και λόγω της τριπλής κρίσης που βρίσκεται προ των πυλών: υγειονομικής, οικονομικής και εθνικής, σε σχέση με την Τουρκία.
Πριν από ένα χρόνο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με καθολική κυριαρχία στην επικοινωνία και βασιζόμενη στα δημοσιονομικά περιθώρια, στο μαξιλάρι των 37 δισ. ευρώ και στο χαμηλό κόστος δανεισμού, έταζε επενδύσεις, άμεση έναρξη εργασιών στο Ελληνικό, καλές και καλοπληρωμένες δουλειές για όλους, 4% ανάπτυξη και πληθώρα έργων για τη Θεσσαλονίκη.
Ένα χρόνο μετά το αφήγημα αυτό κατέρρευσε. Προφανώς η κυβέρνηση δεν ευθύνεται για την έναρξη της πανδημίας ή την αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Ακόμα και στις δυσκολότερες συνθήκες όμως: «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η επένδυση μόνο στην επικοινωνία δεν αποδείχθηκε το καλύτερο μαγείρεμα.
Αντί για ανάπτυξη, είχαμε έναρξη της ύφεσης,ήδη από το 2019, αντί για καλές δουλειές για όλους είχαμε αύξηση ανεργίας, κατάργηση του ΑΣΕΠ και των συλλογικών συμβάσεων και τακτοποίηση μόνο των γαλάζιων παιδιών (ακόμα και χωρίς πτυχία), ενώ αντί για «μπουλντόζες στο Ελληνικό» άρχισε η πώληση των ασημικών (δημόσιων αγαθών και υποδομών) σε ολιγοπώλια, περιορίζοντας τον ανταγωνισμό και αυξάνοντας το κόστος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, ειδικά στην ενέργεια.
Η άρνηση της κυβέρνησης να αξιοποιήσει το«εμβόλιο»των 37 δισ. ευρώ του «μαξιλαριού», που θα έδινε ρευστότητα στην αγορά και ασφάλεια στην εργασία, οδηγεί σε πολύ αρνητικά ποσοστά σε ύφεση και ανεργία, με ακόμα πιο δυσοίωνες προοπτικές. Η έκθεση Πισσαρίδη και ο Πτωχευτικός κώδικας οδηγούν στο «θάνατο του εμποράκου» αλλά και του βιοτέχνη και επαγγελματία, εφόσον δεν βρίσκουν χρηματοδότηση πουθενά. Αντίστοιχα, στον τομέα εργασίας το SURE και το ΣΥΝεργασία είναι πολύ αδύναμα και αναποτελεσματικά και οδηγούν σε μείωση αμοιβών και δικαιωμάτων, απολύσεις και ανασφάλεια εργασίας.
Σε πολλά πεδία πολιτικής διαπιστώνουμε αποσπασματικότητα. Αναπτυξιακά απουσιάζει η στρατηγική και οι τομείς προτεραιότητας αλλά και το θεσμικό περιβάλλον, δηλαδή ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό πλαίσιο κράτους δικαίου, αφού ακυρώνονται μέχρι και οι δασικοί χάρτες. Τα αλληλοσυγκρουόμενα μέτρα κατά της πανδημίας, ιδιαίτερα στα σχολεία αλλά και στον τουρισμό, εντείνουν την ανασφάλεια αλλά και την αναξιοπιστία. Στα εθνικά, τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις,χωρίς στρατηγική και συνεννόηση,απέναντι σε ένα «κακό» γείτονα.Η επιβάρυνση με εξοπλισμούς δισεκατομμυρίων, εις βάρος αναπτυξιακών και κοινωνικών μέτρων,ίσως είναι ο μικρότερος κίνδυνος.
Για τη Θεσσαλονίκη, η ματαίωση της ΔΕΘ ζημιώνει περαιτέρω τον παραγωγικό κόσμο. Αναζητούνται επειγόντως μέτρα ρευστότητας, με χαμηλό ή μηδενικό κόστος για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, μετάθεση των υποχρεώσεων και ισχυρές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες ώστε η Βόρεια Ελλάδα να μπορέσει να ορθοποδήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Οι επενδύσεις στις υποδομές θα ήταν μια λύση. όμως, η πρόοδος των έργων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (ανάπλαση ΔΕΘ, πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά, Γήπεδο ΠΑΟΚ, Λιμάνι, κλπ.) δεν αρκεί. Το νέο αδιέξοδο στο ΜΕΤΡΟ με την απόφαση απόσπασης των αρχαίων στη Βενιζέλου καθώς και η ιδιωτικοποίηση της Περιφερειακής., ένα έργο που είχε απορρίψει περιβαλλοντικά το Συμβούλιο της Επικρατείας, δημιουργούν νέα κυκλοφοριακά και αναπτυξιακά εμφράγματα στη Θεσσαλονίκη.
Η στήριξη της οικονομίας οφείλει να συνδυαστεί με την εφαρμογή μίας νέας αναπτυξιακής στρατηγικής με αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, όπως είχε καταθέσει η χώρα στην Ευρώπη στο τέλος του 2018. Που θα στηρίζει και θα στηρίζεται από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, που βλέπουν σήμερα τα συμφέροντά τους να αμφισβητούνται. Αλλά και με όραμα για το μέλλον και τα νέα παιδιά.Με ένα ισχυρό πρόγραμμα καινοτομίας για την Βιώσιμη Ανάπτυξη στην Ελλάδα αλλά και στη Θεσσαλονίκη.