Παραδόθηκαν σήμερα Πέμπτη (13/2) στους οικείους του τα οστά του πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή του 1974, διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών, Αντιστράτηγου Γεώργιου Κατσάνη, κατά τη διάρκεια τελετής στον Ιερό Ναό της Του Θεού Σοφίας, στον Στρόβολο, παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της Κύπρου.
Το πρωί ψάλθηκε τρισάγιο, χοροστατούντος του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγόριου, με το πλήθος που είχε προσέλθει από νωρίς στην εκκλησία για να τιμήσει τη μνήμη του πεσόντα, να φωνάζει «Αθάνατος». Έξω από την εκκλησία είχε παραταχθεί άγημα από τις Δυνάμεις Καταδρομών, ενώ το μικρό φέρετρο κάλυπταν οι σημαίες της Ελλάδας και της Κύπρου.
Τα οστά του πεσόντα Γεώργιου Κατσάνη, εντοπίστηκαν την περίοδο 2017, σε ομαδικό τάφο, μαζί με τα οστά επτά άλλων πεσόντων, στην περιοχή Αγίου Ιλαρίωνα- Πέλλα-Πάϊς μέσα από το πρόγραμμα της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ).
Παρούσες στην τελετή ήταν οι δύο θυγατέρες του Κατσάνη, Αγγελική και Ευανθία, ενώ την Κυπριακή Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Άμυνας Σάββας Αγγελίδης. Λόγο εκφώνησαν ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου και ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Αλκιβιάδης Στεφανής, με τον τελευταίο να σημειώνει ότι «η ασφάλεια της Κύπρου είναι και δική μας ασφάλεια».
«Παραδίδουμε σήμερα στην οικογένεια, αλλά και σε ολόκληρο τον ελληνισμό, με ανάμεικτα συναισθήματα θλίψης, συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας, τα ιερά οστά του Ήρωα, Γεώργιου Κατσάνη, που πότισε με το αίμα και την αδιαμφισβήτητη θυσία του τα χώματα του Πενταδακτύλου», ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Φωτίου.
Είπε επίσης ότι 46 χρόνια μετά, η οικογένειά του παραλαμβάνει τα οστά του δικού της ανθρώπου και «ένα ολόκληρο έθνος υποκλίνεται με ευγνωμοσύνη και σεβασμό στη θυσία του, αναγνωρίζοντας και εκθειάζοντας το μεγαλείο των ηθικών αξιών που τον διέκριναν, καθώς και τον αδιαμφισβήτητο ηρωισμό του».
Απευθυνόμενος στις κόρες του Κατσάνη, ο κ. Φωτίου εξέφρασε εκτίμηση και θαυμασμό για την υπομονή, τη δύναμη και την καρτερία που έχουν επιδείξει, λέγοντας ότι η Κύπρος υποκλίνεται μπροστά τους.
«Εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη, αλλά και ολόκληρου του κυπριακού ελληνισμού απευθύνω την εκτίμηση και τη συμπαράστασή μας στο μαρτυρικό αγώνα που βιώνουν και διαβεβαιώνω για μία ακόμη φορά ότι οι προσπάθειες για διακρίβωση της τύχης των αγαπημένων τους προσώπων θα συνεχιστούν για όσο χρειαστεί, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και προσήλωσης σε μία αποστολή, την οποία ωστόσο δυσχεραίνει η άκαμπτη και αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας», είπε ο Επίτροπος Προεδρίας της Κύπρου
Από την πλευρά του, ο Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, απέτισε τον οφειλόμενο, όπως είπε, φόρο τιμής στον ήρωα που έχασε τη ζωή του προασπίζοντας τα ιερά και τα όσια του κυπριακού ελληνισμού. Εξέφρασε, παράλληλα, απέραντη ευγνωμοσύνη στους αγωνιστές της τραγικής εκείνης περιόδου, που εκπλήρωσαν το ιερό καθήκον της προάσπισης της ακεραιότητας του Κυπριακής Δημοκρατίας.
«Έχουμε ιερή υποχρέωση απέναντι στην ιστορία και οφείλουμε να διαβεβαιώσουμε τους αθάνατους 
νεκρούς εκείνης της περιόδου ότι η υπέρτατη θυσία τους θα εξακολουθήσει να ποτίζει τις ρίζες του δέντρου της εθνικής μας αξιοπρέπειας και τιμής», είπε.
Διαβεβαίωσε παράλληλα ότι «η Ελλάδα στέκεται και θα στέκεται αταλάντευτη πάντα στο πλευρό της Μεγαλονήσου ως σταθερός συμπαραστάτης του κυπριακού ελληνισμού, εκπέμποντας το μήνυμα ότι η ασφάλεια της Κύπρου είναι και δική μας ασφάλεια».
Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας συνέχισε λέγοντας ότι βασικό μέλημα αποτελεί η επίτευξη μιας αμοιβαία αποδεκτής, δίκαιης, συνολικής και μόνιμης λύσης του Κυπριακού, στη βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και του διεθνούς δικαίου. «Σταθερός κοινός στόχος Ελλάδας και Κύπρου παραμένει η προάσπιση της διεθνούς νομιμότητας και η αποτροπή δημιουργίας τετελεσμένων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Ελληνισμού», συμπλήρωσε.
Είπε ακόμη ότι «ο ελληνισμός δεν έμαθε ποτέ να υποκλίνεται στο άδικο της ισχύος, παρά μόνο στην ισχύ του δικαίου που χαλυβδώνει τη θέληση και εντείνει τον αγώνα μας για την οριστική απαλλαγή της Μεγαλονήσου από τα τουρκικά στρατεύματα»
Ο κ. Στεφανής ευχαρίστησε την κυπριακή Κυβέρνηση για τις προσπάθειες που καταβάλλει για εντοπισμό και ταυτοποίηση των οστών όλων των Κυπρίων και Ελλήνων αγωνιστών.
Συνοδευόμενο από καταδρομείς και υπό τους πένθιμους ήχους της μπάντας, το φέρετρο με τα οστά του Κατσάνη εξήλθε ακολούθως του ναού και παραλήφθηκε από την ΕΛΔΥΚ, ώστε να μεταφερθεί με στρατιωτικό αεροσκάφος C-130 στην Ελλάδα. Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου, στη γενέτειρά του, το Σιδηρόκαστρο Σερρών.
Η ανάρτηση του Κύπριου υπουργού Άμυνας
Βίντεο που παρουσίασε το sigmalive
Στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε τιμητική υποδοχή των λειψάνων του ήρωα αντιστράτηγου Γεωργίου Κατσάνη πεσόντα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Ο στρατιωτικός και ο πρωταθλητής που τίμησε την Κύπρο
Ένας από τους Έλληνες στρατιωτικούς οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες της Κύπρου ήταν ο Γεώργιος Κατσάνης. Ο διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομέων άφησε την τελευταία του πνοή υπέρ της ελευθερίας της Κύπρου στις 21 Ιουλίου 1974 στις μάχες του Αγίου Ιλαρίωνος. Μετά από 46 σχεδόν χρόνια η Κύπρος παραδίδει στην Ελλάδα τα λείψανα του Κατσάνη για να ταφούν στην πατρώα γη το ερχόμενο Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020.
Στην Ελλάδα θα βρεθούν για την ταφή των λειψάνων ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ και στρατιωτες της μονάδας του.
Ποιος ήταν ο Κατσάνης – Μαρτυρία
Το 1973 ως ο διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών αναχώρησε για την Κύπρο και περίπου έναν χρόνο αργότερα, συγκεκριμένα το βράδυ της 20ής Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε η επιτυχημένη επιχείρηση κατάληψης υψώματος του Αγίου Ιλαρίωνα.
Ο Ευάγγελος Μαντζουράτος, τότε υποδιοικητής του Κατσάνη, περιγράφει πώς ήταν ως στρατιωτικός και τι συνέβη μέχρι το βράδυ της 20ής Ιουλίου.
«Η εκπαίδευση στη μονάδα του ήταν τακτική και όλοι οι άνδρες του ήταν σε άριστη κατάσταση. Σαν σκοπό είχε την δημιουργία άρίστων μαχητών για πολεμικές επιχειρήσεις για ημέρα και νύχτα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Πάντα μιλούσε σε όλους για τα ιδανικά της φυλής μας. Αγνός, ηθικός, ανιδιοτελής σε παρέσερνε και σε οδηγούσε σε υψηλές εθνικές εξάρσεις.
Σκληρά εκπαιδευμένος επιχειρούσε πάντα το παράτολμο δίνοντας πρώτος σαν αρχηγός το καλό παράδειγμα.
Η εισβολή των Τούρκων βρήκε τη μονάδα του στη Λευκωσία. Το πρωί της 20ής Ιουλίου η μονάδα διατάχθηκε με δύο κλιμάκια της να προχωρήσει και να φθάσει με κάθε τρόπο στον τόπο διασποράς που ήταν ο χώρος Πέλλα-Παΐς στην περιοχή Κυρηνείας.
Ένας λόχος αμέσως κινήθηκε για να προστατεύσει το διεθνές αεροδρόμιο της Λευκωσίας και η υπόλοιπη μοίρα με τον διοικητή της κατευθύνθηκε στο Πέλλα-Παΐς από όπου το βράδυ της ίδιας ημέρας αναλάμβανε να υλοποιήσει τα σχέδιά της.
Στις 23:00 οι λόχοι καταδρομών προέβησαν με διαταγή του διοικητή σε βίαιη σύγκρουση σε όλο το μέτωπο με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους που βρίσκονταν στην περιοχή. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και διήρκησε μέχρι που εκδιώχθηκε και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης. Έγινε κατάληψη του αντικειμενικού στόχου που ήταν στις παρυφές του Αγίου Ιλαρίωνα τα Πετρομούθια».
Το τέλος του Κατσάνη
Η προκαθορισμένη άφιξη μονάδας πεζικού για την αντικατάσταση της μοίρας καταδρομών δεν έγινε ποτέ, με συνέπεια οι άνδρες του Κατσάνη να ξεμείνουν στον Πενταδάκτυλο χωρίς πολλά πυρομαχικά και βαρύ οπλισμό για άμυνα.
Ο Διοικητής Γεώργιος Κατσάνης, προσπαθεί να εξουδετερώσει την τουρκική αντίσταση βοηθούμενος από τέσσερις καταδρομείς.
Σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή, προερχόμενη από την άλλη πλευρά του βράχου, κτυπάει το Διοικητή από αριστερά.
Το σημείο απ’ όπου προήλθε η σφαίρα ήταν αδύνατο να ελεγχθεί για δυο λόγους: α) Ήταν πίσω από το μεγάλο βράχο και ήταν ορατό μόνο από την αντίθετη κατεύθυνση β) Η ενέργεια των Τούρκων, να διεισδύσουν στις θέσειςμε αυτό τον τρόπο κατά την ώρα της μάχης, ήταν ύπουλη, επικίνδυνη και άκρως ριψοκίνδυνη.
Τη στιγμή που ο Διοικητής έπεφτε στο έδαφος, συνεχείς ριπές αυτομάτων όπλων γάζωναν κυριολεκτικά το σημείο εκείνο για αρκετά λεπτά.
Η αθλητική του καριέρα και το «Κατσάνειο»
Ο Γεώργιος Κατσάνης γεννήθηκε το 1934 στο Σιδηρόκαστρο, φοίτησε στο 3ο Γυμνάσιο Αρρένων και σε ηλικία 14 ετών εντάχθηκε στο τμήμα στίβου του Ηρακλή.
Διακρίθηκε στα 100μ., τα 200μ., τη σκυταλοδρομία (κατά κύριο λόγο) και το μήκος, προτού εισαχθεί στη Σχολή Ευελπίδων το 1952 και το Σώμα Καταδρομών το 1956.
Σύμφωνα με την κόρη του, είχε κινδυνεύσει σοβαρά να χάσει δύο φορές τη ζωή του σε αγώνες στο Παναθηναϊκό Στάδιο και το Καυτανζόγλειο.
Τελικά αυτό συνέβη στις 21 Ιουλίου 1974 στον Άγιο Ιλαρίωνα και προς τιμήν του το κλειστό γυμναστήριο ιδιοκτησίας του Ηρακλή που ολοκληρώθηκε το 1987 ονομάστηκε Κατσάνειο.