Του Βαγγέλη Πλάκα
Στην πολιτική υπάρχουν δύο πραγματικότητες: αυτή των γεγονότων και αυτή των κομμάτων που τη διαβάζουν κατά το δοκούν για να αναπτύξουν μια επιχειρηματολογία-άλλοθι των πολιτικών τους επιλογών. Εισαγωγή αναγκαία για να προσεγγίσουμε τη στάση του Πάνου Καμμένου και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών. Σήμερα ο υπουργός Άμυνας και πρόεδρος του κόμματος μιλώντας σε κομματική συνεδρίαση δήλωσε καταχειροκροτούμενος πως «όταν έρθει η ώρα, αυτή τη λαϊκή εντολή θα την εκτελέσουμε με το μεγαλύτερο μέσο που έχουμε, την απόσυρσή μας από την κυβέρνηση» (http://myportal.gr/p-kammenos-erthi-simfonia-gia-skopiano-sti-vouli-tha-aposirthoume-apo-tin-kivernisi/). Γιατί ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος της συγκυβέρνησης να δηλώσει πως οι ΑΝΕΛ θα φύγουν από την κυβέρνηση (προσοχή, δεν είναι σαφές αν παράλληλα θα άρει και την στήριξή του σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) όταν η Συμφωνία Ελλάδας-πΓΔΜ έρθει προς κύρωση στην ελληνική Βουλή; Προφανώς διότι, όπως άλλωστε έχουν πει, διαφωνούν με το περιεχόμενο της Συμφωνίας και τη θεωρούν επιβλαβή για τα εθνικά συμφέροντα. Αν όμως θεωρούν λαθεμένη τη Συμφωνία, αν τη θεωρούν επιζήμια, γιατί αφήνουν τις αποφάσεις τους για το μέλλον; Γιατί άφησαν να υπογραφεί η συμφωνία που καίτοι δεν θα τεθεί επίσημα σε ισχύ αν δεν επικυρωθεί και από την Ελληνική Βουλή αναμφίβολα παράγει πολιτικά αποτελέσματα; Και στις διμερείς σχέσεις, και στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Προ ημερών και μετά τις Πρέσπες, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ έδειχνε στον Ζόραν Ζάεφ «τη θέση της Μακεδονίας» στον πίνακα με τα κράτη-μέλη της Συμμαχίας. Μάλλον λίγοι μήνες εξουσίας ακόμη είναι γλυκοί και προφανώς ικανοί να κάνουν τις προεκλογικές κόκκινες γραμμές, ρόζ. Μόνο που αυτό το αντιλαμβάνονται στελέχη του κόμματος που είχαν το θέμα της «Μακεδονίας» πρώτο στην πολιτική τους ατζέντα και αποχωρούν σωρηδόν από το κόμμα του Πάνου Καμμένου.