Nίκος Παπαϊωάννου: «Θέλουμε να φέρουμε τον κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο»

από Team MyPortal.gr
sms

Ο Νίκος Παπαιωάννου κρατάει ήδη στα χέρια του τα ηνία του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας. Ο νέος πρύτανης του ΑΠΘ με την ανάληψη των νέων καθηκόντων του μιλάει στο MyPortal.gr για τα θέματα ασφάλειας, για το άσυλο και τις προτεραιότητες της διοίκησής του.

Συνέντευξη στον Βαγγέλη Πλάκα

Ο νόμος για το άσυλο άλλαξε. Θα το συνοδεύσετε με δικά σας μέτρα όπως π.χ. ενίσχυσης της ιδιωτικής φύλαξης ή έλεγχο στο ποιοι εισέρχονται στο ΑΠΘ;

Η αλλαγή του νόμου για το άσυλο, που ασφαλώς κρίνεται θετικά, ήταν περισσότερο μία συμβολική νίκη όλων όσων επιθυμούν να δούνε ουσιαστικές αλλαγές στην ελληνική ανώτατη δημόσια εκπαίδευση. Προεκλογικά δεν έπαψα στιγμή να αναφέρομαι στη ζωτικής, πλέον, σημασίας ανάγκη για την αλλαγή της εικόνας του Πανεπιστημίου μας, αμαυρωμένη όπως είναι από τα διαρκή περιστατικά ανομίας. Σε αυτή την κατεύθυνση στρεφόμαστε σύσσωμα ως νέες πρυτανικές αρχές και σκοπεύουμε να επαναφέρουμε το αίσθημα ασφάλειας σε καθηγητές, εργαζομένους και φοιτητές του ΑΠΘ.

Η ενίσχυση της ιδιωτικής φύλαξης και οι έλεγχοι του ποιοι προσέρχονται στο campus, θα μου επιτρέψετε να σας πω, δεν αποτελούν παρά εύπεπτα συνθήματα. Καμία ενέργεια και καμία συνθήκη από μόνη της δεν είναι ικανή να αναστρέψει την έως τώρα κατάσταση. Ο έλεγχος εισόδου, επί παραδείγματι, ασχέτως του αν κρίνεται θετικά ή αρνητικά ως μέτρο, είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός σε πολλά Παν/μια της Ευρώπης και των ΗΠΑ, που θεωρούνται από τα πλέον αξιόλογα σύμφωνα με τις διεθνείς ακαδημαϊκές κατατάξεις. Σε άλλες περιπτώσεις υφίστανται κιγκλιδώματα, ενώ σε παρακείμενες οδούς υπάρχουν αναρίθμητες είσοδοι που δεν είναι εφικτό να φυλαχθούν μόνο με ανθρώπινο δυναμικό. Όσον αφορά την ενίσχυση της ιδιωτικής φύλαξης, η οποία είναι σαφώς επιθυμητή και θα την επιδιώξουμε, δεν επαρκεί καθ’ εαυτή, καθώς οι φύλακες δεν αποτελούν την έννομο τάξη και δεν μπορούν να προχωρήσουν σε συλλήψεις των παραβατών.

Όπως αντιλαμβάνεστε, το ζήτημα είναι πολυσύνθετο και απαιτείται μία ριζική τομή στην έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική. Χρειάζεται ένα στρατηγικό πλάνο από πλευράς μας για την ενίσχυση και την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση των υπηρεσιών φύλαξης σε συνέργεια με τους αρμόδιους φορείς. Η αστυνομία οφείλει να έχει δικαίωμα επέμβασης, επί της ουσίας, πλέον, και όχι ως ευχολόγιο. Σε αυτή μας την προσπάθεια θέλουμε δίπλα μας την Πολιτεία και τους συναρμοδίους φορείς, που είναι υπεύθυνοι για την ομαλή καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους πως το Πανεπιστήμιο ζει, λειτουργεί και μπορεί να διαπρέψει μόνον εντός της κοινωνίας και όχι στα περιθώρια αυτής.

Πότε το ΑΠΘ θα είναι ένας ασφαλής χώρος;

Το ερώτημα αυτό ορθά το απευθύνετε σε εμάς, ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να αποταθεί και σε ένα ευρύτερο κοινό, τόσο στους αρμόδιους φορείς της πόλης και του κράτους, όσο και στην ίδια την κοινωνία. Ενυπάρχει, με λύπη μου διαπιστώνω, μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η οποία αντιμετωπίζει το Πανεπιστήμιο και εν προκειμένω το ΑΠΘ ως προνομιακό χώρο, όπου μπορεί να λαμβάνει χώρα εντός της Πανεπιστημιούπολης κάθε λογής παραβατική και έκνομη συμπεριφορά που διώκεται εκτός αυτής. Θεωρείται, για παράδειγμα, προτιμότερο το παρεμπόριο και το εμπόριο ναρκωτικών να λαμβάνει χώρα εντός του campus αντί για την Πλατεία Ναυαρίνου. Είναι μία λογική μετακύλισης του προβλήματος, που, δυστυχώς, έχει ενσταλαχθεί σε μεγάλη μερίδα πολιτών της Θεσσαλονίκης. Είναι όμως μία στρεβλή λογική και αποτελεί βασική μας προτεραιότητα να αγωνιστούμε για τη μεταστροφή αυτού του κλίματος.

Το ΑΠΘ, βρίσκεται στην καρδιά της πόλης αποτελώντας πηγή δημιουργίας για ολόκληρη την πόλη και με σταθερό προσανατολισμό οφείλουμε να επαναφέρει τον κόσμο στην Πανεπιστημιούπολη. Μέσα από διαρκείς δραστηριότητες και εκδηλώσεις θα επιχειρήσουμε να φέρουμε τον κόσμο κοντά μας για ένα ΑΠΘ που δεν θα αποτελεί άβατο με το που πέφτει ο ήλιος, που οι γονείς δεν θα ανησυχούν για την ασφάλεια των παιδιών τους, όταν περνάνε από την πλατεία Χημείου και που οι συνάδελφοι δεν θα καρδιοχτυπούν, όταν ξεπαρκάρουν το αμάξι τους από τη Νομική. Οι εικόνες αυτές είναι ανεπίτρεπτες και πιστεύω πως η κοινωνία είναι πια ώριμη για να γίνουν εκείνες ακριβώς οι ριζικές τομές που απαιτούνται για να γίνει το Αριστοτέλειο ένα, κατά κυριολεξία, ανοικτό πανεπιστήμιο.

Ποιες είναι οι προτεραιότητες της διοίκησής σας;

Οι προτεραιότητές μας έχουν διατυπωθεί στις προγραμματικές θέσεις τις οποίες δημοσίευσα προ των εκλογών και από αυτές δεν σκοπεύω να παρεκκλίνω. Επιγραμματικά οι πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχτούμε σχετίζονται με το θεσμικό πλαίσιο, όπου θα διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο την αποδέσμευσή μας από τον ασφυκτικό κλοιό της δημόσιας διοίκησης, που καταργεί de facto την έννοια του αυτοδιοίκητου στα ελληνικά πανεπιστήμια, ενώ θα πρέπει να επανεξετάσουμε πολύ σοβαρά τη στρεβλώς επιβληθείσα αλλαγή στον χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Στη διοίκηση του ιδρύματος, η οποία είναι σκόπιμο να γίνεται από τα στελέχη της, που έχουν συνέχεια στον χρόνο, ανεξάρτητα από την εκάστοτε εκλεγμένη Πρυτανεία και που δεν πρέπει να είναι ετεροκαθοριζόμενη από την Πολιτεία. Συγχρόνως, θα επανεξετάσουμε τον Οργανισμό και τον Εσωτερικό Κανονισμό του ΑΠΘ, που αποτελεί μία σοβαρή εκκρεμότητα η οποία θα πρέπει να κλείσει προς όφελος όμως αυτή τη φορά της Πανεπιστημιακής Κοινότητας. Στο ανθρώπινο δυναμικό μας, όπου οι θέσεις διδασκόντων και εργαζομένων επιβάλλεται να είναι επαρκώς στελεχωμένες και να σταματήσει η «αιμορραγία» απορρόφησης και συνταξιοδότησης ανθρώπων που δεν αναπληρώνονται. Τα προγράμματα σπουδών των σχολών μας τα οποία είναι αναγκαίο να εκσυγχρονιστούν και να πρωτοπορούν, για να καταστεί η τριτοβάθμια ελληνική εκπαίδευση ουσιωδώς ανταγωνιστική, εξωστρεφής και θελκτική και που δεν θα έχει την ανάγκη προνομιακών μονοπωλιακών πολιτικών από την πλευρά της Πολιτείας για τη βιωσιμότητά της. Στην έρευνα και την καινοτομία, οι οποίες θέλουμε να αποτελέσουν την προμετωπίδα της Πρυτανείας, καθώς μέσω αυτών μπορούμε να δημιουργήσουμε πραγματική προστιθέμενη αξία και παράλληλα να αποτελέσουν όχημα για τη σύνδεση του Πανεπιστημίου με τους εκτός αυτού φορείς, δημόσιους και μη. Παράλληλα, η αξιοποίηση της περιουσίας του ΑΠΘ, την οποία στοχεύουμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο ακόμη και μέσω της δημιουργίας ενός νέου ΝΠΙΔ, που θα διοικείται από τη Σύγκλητο του ΑΠΘ και θα στοχεύει στη διαφανή και αυτοδιοίκητη οικονομική διαχείριση των πόρων που έχουμε στη διάθεσή μας. Τέλος, το μείζον ζήτημα της ασφάλειας και της καθημερινότητας, η βελτίωση και η αναβάθμιση των οποίων αποτελεί το μεγάλο στοίχημα που έχουμε θέσει με τον εαυτό μας.

Το στεγαστικό πρόβλημα του ΑΠΘ πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Το πρώτο βήμα για τη λύση αυτού του ζητήματος είναι αυτό που μόλις σας προανέφερα, δηλαδή η ίδρυση ενός ΝΠΙΔ, που θα διέπεται από τις διατάξεις του νόμου περί ανωνύμων εταιρειών και δεν θα διέπεται από την άκρως γραφειοκρατική και υδροκέφαλη λογική των οργανισμών που ανήκουν άμεσα ή έμμεσα στο Δημόσιο. Η ίδρυση αυτού του ΝΠΙΔ θα μας δώσει μία κυριολεκτική ανάσα, για να μπορέσουμε να αναβαθμίσουμε ουσιαστικά τις δομές μας. Θα μπορέσουμε με τον τρόπο αυτό να διαχειριστούμε τις δωρεές και τα κληροδοτήματα που αποδίδονται στο ΑΠΘ, καθώς και όποιες άλλες πηγές προσόδου από τις οποίες υπάρχει η δυνατότητα να ωφεληθεί το ΑΠΘ. Αυτομάτως με την εν λόγω λύση θα μπορέσουμε να αυξήσουμε, αλλά και να αξιοποιήσουμε τα όποια κονδύλια είναι διαθέσιμα με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό, είτε πρόκειται για την αποκατάσταση των διαθέσιμων οικημάτων που ανήκουν στο Πανεπιστήμιο, είτε για τη μίσθωση νέων χώρων περισσότερο κατάλληλων και προσαρμοσμένων στις ανάγκες διδασκαλίας ή ακόμη και στέγασης. Θα πρόκειται για ένα έργο σταθμό για το ΑΠΘ για το οποίο θα παλέψουμε σε αγαστή συνεργασία με τους συναρμοδίους φορείς της πόλης και του κράτους και που πάνω σε αυτό θα μπορέσουμε να χαράξουμε μία νέα πορεία προς όφελος όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας για τα επόμενα χρόνια.

Ποιο προστιθέμενο κεφάλαιο αφήνει το ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη, σε οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους; Πως μπορεί να ενισχυθεί, μέσω ποιων δικτύων;

Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο αποτελεί έναν πολυεπίπεδο πυλώνα ανάπτυξης για τη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή κάτι που, θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω, δεν έχει γίνει επαρκώς αντιληπτό από τους ιθύνοντες και τους πολίτες της ίδιας της πόλης. Αυτό ακριβώς ίσως και να αποτελεί τον λόγο που οι εικόνες εξαχρείωσης εντός της Πανεπιστημιούπολης γίνονται ανεκτές χωρίς περαιτέρω αντιδράσεις. Οι χιλιάδες φοιτητές, ερευνητές και όσοι εργάζονται στο Αριστοτέλειο, καθηγητές και στελέχη, πέραν του ότι στηρίζουν την οικονομία της ευρύτερης περιοχής μέσα από την καθημερινότητά τους, δραστηριοποιούνται στο επίπεδο της χάραξης νέων πολιτικών ανάπτυξης, δημιουργίας και καινοτομίας. Οι ξένοι φοιτητές που έρχονται στο Πανεπιστήμιό μας για σπουδές λειτουργούν αθροιστικά σε μία θετική για το ΑΠΘ και τη χώρα μας εικόνα στο εξωτερικό. Απόφοιτοί μας με προσόντα και σπουδές υψηλότατου επιπέδου, οι οποίες, σημειωτέον, δεν συνάδουν με την πενιχρή χρηματοδότηση του ιδρύματός μας, στελεχώνουν με την ερευνητική και εργασιακή τους ιδιότητα επιχειρήσεις και φορείς. Τα ερευνητικά μας κέντρα και προγράμματα, τα οποία όχι απλώς υφίστανται, αλλά και πρωτοπορούν χάρη στις εργώδεις προσπάθειες των ανθρώπων μας με καινοτόμες λύσεις σε σειρά ζητημάτων που απασχολούν τη σύγχρονη εποχή αποτελούν μόλις κάποια ελάχιστα παραδείγματα για το πώς το ΑΠΘ όχι απλώς συμμετέχει, αλλά και κινεί πολλά νήματα της οικονομίας της Θεσσαλονίκης.

Αυτές όμως όλες οι εκφάνσεις του ΑΠΘ στη ζωή της πόλης είναι αναγκαίο να συστηματοποιηθούν και να αναβαθμιστούν προς όφελος τόσο ημών ως ακαδημαϊκής κοινότητας, όσο και για την εκτός αυτής πραγματικότητα. Οι σπουδές μας, προπτυχιακές και μεταπτυχιακές, θα πρέπει να γίνουν περισσότερο ευέλικτες και να έχουν διεθνή απήχηση, με απώτερο στόχο να προσελκύσουμε περισσότερους φοιτητές τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Τα εργαστήρια και τα ερευνητικά προγράμματα που μέχρι σήμερα εν πολλοίς οφείλουν τη λειτουργία και την πρόοδό τους στις υπεράνθρωπες προσπάθειες αυτών που τα οραματίστηκαν, θα πρέπει να στελεχωθούν επαρκώς και να χρηματοδοτηθούν σημαντικά για την περαιτέρω αναβάθμισή τους. Το όραμά μας εν ολίγοις, κύριε Πλάκα, είναι να χτίσουμε επάνω στις προσπάθειες και την εμπειρία των μελών της πολυποίκιλης ακαδημαϊκής μας κοινότητας, χαράσσοντας παράλληλα νέους δρόμους στον εγχώριο και διεθνή τομέα, που θα αποσκοπούν στην ανέλιξη του έργου τους με κινητήριο δύναμη το ανθρώπινο και πνευματικό κεφάλαιο που έχουμε στη διάθεσή μας. Το Πανεπιστήμιό μας, το Αριστοτέλειο, είναι το σπίτι μας και μέσα σ’ αυτό διδάσκουμε, ερευνούμε και δημιουργούμε, έχοντας πάντοτε συναίσθηση του οράματος που μας δόθηκε η τιμή να υπηρετήσουμε ως πρυτανικές αρχές. Το όραμα αυτό του Αριστοτελείου είναι που ορίζει κάθε πτυχή της ακαδημαϊκής, ακόμη και της προσωπικής μας ταυτότητας και θα υπερβάλλουμε εαυτόν για να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσχερείς συνθήκες ώστε να δούμε το ΑΠΘ εκεί που πραγματικά αξίζει, ανάμεσα στα καλύτερα ακαδημαϊκά ιδρύματα της Ευρώπης και του κόσμου.