Kάτω τα χέρια απο το Δημόσιο…

από Πλάκας Βαγγέλης
sms

Βγήκαν πάλι κάτι νεοφιλελεύθερες φωνές στον αέρα και ζητούν με αφορμή την κρίση του κορωνοϊου να μειωθούν οι μισθοί των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα. Πιστέψτε με, καθόλου αγαθά τα κίνητρά τους πίσω από το επιχείρημα πως επειδή έχει απώλειες ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να έχει ανάλογες και ο δημόσιος. Ο ορισμός του κοινωνικού αυτοματισμού σε αντιδιαστολή με το ορθό επιχείρημα που θα ήταν να ληφθούν γενναία μέτρα στήριξης του ιδιωτικού τομέα, επιχειρήσεων και εργαζομένων, την επαύριο της κρίσης.

Διότι είναι βασική αρχή πως δεν μπορεί να υπάρξει ιδιωτική ανάπτυξη αν δεν υπάρχει η δημόσια υποδομή. Σκεφτείτε πως η λειτουργία του Δημοσίου στηρίζεται στους ανθρώπινους πόρους και όσο το δημόσιο περιορίζεται τόσο αυξάνεται η ανάγκη ανάθεσης του έργου στους ιδιώτες. Εκεί αναζητείστε το “γιατί” πίσω από το “τι” όσων στοχοποιούν εν μέσω αυτής της κρίσης του κορωνοϊού.

Η ανάγκη στήριξης και ενίσχυσης του Δημοσίου τομέα αναδεικνύεται από την κρίση. Αναδεικνύεται στην στροφή όλων των ελπίδων μας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και τους λειτουργούς τους. Στους εργαζόμενους στην κοινωνική πρόνοια των Δήμων, στους ανθρώπους της Πολιτικής Προστασίας, στους Αστυνομικούς, τα στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων. Στα στελέχη του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής που έστησαν ηλεκτρονικές πλατφόρμες σε χρόνο-ρεκόρ για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Στους εργαζόμενους στην καθαριότητα που πολλές φορές χωρίς τα απαιτούμενα μέσα ατομικής προστασίας δίνουν τον αγώνα για καθαρές πόλεις.

Γνωρίζω, και όλοι μας νομίζω, εκπαιδευτικούς που περιμένουν μετά τα μεσάνυχτα να ανεβάσουν μαθήματα στο e-class γιατί τότε το σύστημα δεν είναι υπερφορτωμένο και επιτρέπει τα upload, ώστε το άλλο πρωί να τα βρουν οι μαθητές τους. Γνωρίζω καθηγητές πανεπιστημίου να κάνουν ήδη διαδικτυακές διαλέξεις με δεκάδες και εκατοντάδες φοιτητές.

Εύκολη η κριτική εν μέσω κρίσης καθώς φυσικά οι δημόσιες δομές δεν ήταν έτοιμες να αντιμετωπίσουν τα νέα δεδομένα, τις νέες και αυξημένες ανάγκες. Αλλά οι δομές δεν είναι άψυχες, άνθρωποι τις στηρίζουν που αγωνιούν, μοχθούν, προσφέρουν… Εύκολος στόχος είναι αλλά η Ελλάδα για την αναγέννησή της δεν θα χρειαστεί αυτούς που στοχεύουν στα εύκολα, θα χρειαστεί αυτούς που αγωνίζονται στα δύσκολα.