Να συμπεριληφθεί το άρθρο 24 για την προστασία του περιβάλλοντος στην Αναθεώρηση του Συντάγματος, έστω και με 151 ψήφους, ζήτησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ καταλόγισε στην κυβέρνηση πως επέλεξε μια αναθεωρητική διαδικασία – εξπρές, χωρίς να δοθεί επαρκής χρόνος στη Βουλή για διάλογο.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τάχθηκε επίσης υπέρ της συνταγματικής κατοχύρωσης δημοσιονομικών κανόνων, εκτιμώντας ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβάλλει στην αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού.
Μιλώντας στην ημερίδα του ΤΕΕ με θέμα «Συνταγματική αναθεώρηση και Βιώσιμη Ανάπτυξη», ο κ. Μητσοτάκης είπε πως «ο δημόσιος διάλογος πραγματικά γίνεται -τολμώ να πω- κεκλεισμένων των θυρών, λες και το Σύνταγμα είναι ένα ζήτημα που αφορά λίγους ειδικούς και όχι την ευρύτερη κοινωνία».
Έκανε επίσης λόγο για πολιτική συγκυρία «πολιτικά άκυρη», καθώς όπως εξήγησε η χώρα έχει εισέλθει ουσιαστικά σε μια προεκλογική περίοδο ενώ η Αναθεώρηση του Συντάγματος απαιτεί ευρύτερες συναινέσεις που είναι δύσκολο να εξευρεθούν μέσα σε ένα πολωμένο κλίμα.
Ο κ. Μητσοτάκης επέμεινε ότι το άρθρο 16 και το άρθρο 24 κατ’ ελάχιστον, πρέπει να κριθούν αναθεωρητέα έστω και με 151 βουλευτές, ώστε η επόμενη Βουλή, σε αυτήν την περίπτωση με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, να μπορεί να κρίνει το περιεχόμενο της αναθεώρησης των σχετικών άρθρων.
Για την αναθεώρηση του άρθρου 24 είπε πως θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται σε μια τέτοια πρόταση οι εξής προβλέψεις:
· Πρώτον, να αναγνωριστεί ως συνταγματική υποχρέωση του κράτους η βιώσιμη ανάπτυξη, αλλά και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η διαφύλαξη των υδάτινων πόρων και η ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
· Να καταστεί ρητή η υποχρέωση να κηρύσσονται αναδασωτέες και να μην διατίθενται για άλλον προορισμό δημόσια και ιδιωτικά δάση που καταστράφηκαν από πυρκαγιά. Και να προβλέπονται και κυρώσεις για τους τυχόν παραβάτες.
· Να απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών, εκτός αν προκύπτει άλλη χρήση, την οποία να επιβάλει «επιτακτικό δημόσιο συμφέρον».
· Η χωροταξική και πολεοδομική πολιτική να σέβεται και να προάγει την έννοια του περιβαλλοντικού ισοζυγίου.