Η ανάδειξη του σημερινού κόσμου, ιδίως φυσικά του λεγομένου Δυτικού, είναι αναπόσπαστα και καθοριστικά συνδεδεμένη με την Αναγέννηση. Η έτσι ονομαζομένη περίοδος χαρακτηρίζεται κυρίως από έναν μοναδικό στην ανθρώπινο Ιστορία συνδυασμό: Α. Από την επικράτηση της ελληνικής φιλοσοφίας, κυρίως μάλιστα της στωϊκής της προσέγγισης, ως το επικρατούν παράδειγμα σκέψης. Β. Από την συνύπαρξη με όρους αμοιβαίου σεβασμού της συνεπαγομένης εκρηκτικής ανάπτυξης της επιστήμης και τεχνολογίας με το ανθρωποκεντρικό και βαθύτατα κοινωνικό μήνυμα του Χριστιανισμού και Γ. Την, ως συνισταμένη αυτών των συνιστωσών, εγκατάσταση ενός κράτους δικαίου και όσον αφορά τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ατόμου, αλλά και όσον αφορά την θέσπιση συγκεκριμμένων τρόπων πολιτικής έκφρασης αυτών των δικαιωμάτων μέσω του κοινοβουλευτισμού.
Η ελευθερία έκφρασης και αυτοπροσδιορισμού, που προέκυψε, έδωσε την δυνατότητα στα έθνη, με την κοινή καταγωγή, γλώσσα και κουλτούρα, να διεκδικήσουν και σε πολλές περιπτώσεις, να επιτύχουν την υλοποίηση και της κρατικής τους διάστασης.
Σήμερα η εξέλιξη των πραγμάτων επιβάλλει σε κάθε νουνεχή την οργάνωση σε υπερεθνικούς σχηματισμούς, που σχετικοποιούν τις εθνικές κρατικές οντότητες. Έτσι προέκυψε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα πλαίσια της μπορεί οι επι μέρους ιδιαίτερες καταγωγές, να παραμένουν απόλυτα σεβαστές και χρήσιμες, αλλά ως συνδετικοί κρίκοι, βάση δηλαδή της συνύπαρξης, αναδεικνύονται και πάλιν οι βασικές αρχές του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έτσι μάλιστα όπως προκύπτουν από την πρόοδο της επιστήμης και το συνεπαγόμενο κράτος δικαίου με την κοινωνική του διάσταση, που πλαισίωσε ο Χριστιανισμός.
Αυτός είναι ο λεγόμενος ευρωπαϊκός τρόπος ζωής, ο οποίος δυστυχέστατα παραμένει μοναδικός, ακόμη και στο Δυτικό λεγόμενο κόσμο. Ο τρόπος αυτός ζωής πράγματι κινδυνεύει πλέον. Κινδυνεύει λόγω της μοναδικότητός του, που τον καθιστά εξαιρετικά ελκυστικό για τις μυριάδες των κατατρεγμένων και δυστυχών σε όλον τον κόσμο, που μαζικά συρρέουν ζητώντας καταφύγιο σε αυτόν.
Η φιλοξενία είναι βασικό συστατικό της κουλτούρας μας. Αλλά προΰποθέτει χωρίς εξαίρεση και τον σεβασμό αυτής της κουλτούρας από τον φιλοξενούμενο. Προϋποθέτει δηλαδή, ιδίως όταν ζητείται μακροπρόθεσμα, την υιοθέτησή του βασικού αξιακού μας συστήματος.
Κυριολεκτικώς και απλοελληνιστί: Δεν είναι μόνον η παραβατικότητα των μεταναστών, που προβληματίζει. Είναι η σύμφυτη στην κουλτούρα και θρησκείες πολλών λαών περιφρόνηση της ελευθερίας του ατόμου ( βλ δικαιώματα ανηλίκων και γυναικών πχ κάλυψη προσώπου κοκ), που ξενίζει. Αν σε αυτήν την προσβολή βασικών μας αρχών, προστεθεί και η οικονομική διάσταση της επικινδυνότητας θέσεων εργασίας, τότε το μείγμα καθίσταται εκρηκτικό.
Λύση μπορεί, να είναι μόνον ο περιορισμός των αριθμών και η αποδοχή μόνον αυτών, που μας αποδέχονται.