Η μετά Μπουτάρη εποχή

sms

Υπάρχουν διάδοχοι στην πολιτική ; Όχι είναι η απάντηση. Κάθε πολιτικός σφραγίζει με την προσωπικότητά του, τη θητεία του. Υπάρχει όμως σίγουρα συνέχεια μιας πολιτικής, ενός ύφους, μίας οπτικής. Ο sui genneris Γιαννης Μπουτάρης έγινε τόσο δημοφιλής και αγαπητός εκτός πολης, που στο τέλος δεν τον χώρεσε η ίδια η Θεσσαλονίκη . Είναι αλήθεια πως έβαλε την πόλη σε μία νέα τροχιά. Την επανασυγκόλλησε με την ιστορία της, συνέλαβε ως ιδέα την τουριστική προβολή σε μια σωστή συγκυρία, και την έγραψε σε πεντάστηλα στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου.

Η απόφαση του Γιάννη Μπουτάρη να σταματήσει ήταν ορθή, τόσο με αυτοσεβασμό για τον εαυτό του, όσο και αναζωογονητικά για την πόλη. Οι πόλεις και οι πολιτικές αναζωογονούνται με τις αλλαγές, μετά το κλείσιμο κάθε κύκλου, ακομη και επιτυχημένου . Οφείλει κάθε αντικειμενικός Θεσσαλονικιός πολίτης, να πει ένα μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που ανέκοψε τη στασιμότητα και προσέδωσε ελπίδα και ακτινοβολία στην πόλη, και στην εικόνα της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Και τώρα τι ; είναι το ερώτημα. Ο φιλελεύθερος κεντροαριστερός χώρος και η δημοτική παράταξη της «Πρωτοβουλίας», οφείλουν να συνεχίσουν σε έναν ανάλογο βηματισμό ως ύφος, στυλ, και κοσμοθεωρητική αντίληψη. Και όχι μόνο αυτό αλλά να υπάρξουν βελτιωτικές κινήσεις με ένα ενωτικό κάλεσμα πέραν των σημερινών παραταξιακών ορίων, και να δοθεί κυρίως μία ισχυρή προγραμματική έμφαση στα λεγόμενα θέματα της καθημερινότητας στο κεντρο της πόλης, αλλά ιδιαίτερα στην περιφέρειά της . Επικεφαλής όλου αυτού του χώρου, πρέπει να είναι άνθρωπος με κύρος, αστική συναίσθηση , πανελλήνια εμβέλεια και εμπειρία. Η Θεσσαλονίκη του 21ου αιώνα επιζητά εκπροσώπηση απο τα forum της Ευρώπης, μέχρι την ίση προς ίση διεκδίκηση απέναντι σε υπουργούς οποιασδήποτε κυβέρνησης τώρα και στο μέλλον. Επιζητά έκφραση σύγχρονα τεχνοκρατική και βαθιά πολιτική ταυτόχρονα. Και επειδη η πολιτική είναι «παίγνιο» του ρεαλισμού, που κρίνει τις ζωές μας, επιζητά αυτόν που κερδίζει στον κόσμο με τις μέγιστες δυνατές πιθανότητες. Σε αυτή τη λογική και με βάση όλα τα πολιτικά, ιδεολογικά , κοινωνικά και υφολογικά κριτήρια που θα μπορούσαν να τεθούν, συγγενεστερος όλων στο μοτίβο Μπουτάρη φαινεται να είναι ο συγκοινωνιολόγος Σπύρος Βούγιας, που εχει ήδη συγκροτήσει την αυτόνομη παράταξη «Πολύχρωμη Πόλη» μαζι με τον νέο οικονομολόγο και επιχειρηματία Νίκο Νυφούδη. Στην πραγματικότητα οι υποψηφιότητες του Σπύρου Βούγια το 1998 και το 2002, δεν είναι παρά ο πρόδρομος της μετέπειτα Πρωτοβουλίας του Γιάννη Μπουτάρη, η οποία συστάθηκε απο τα δημοτικα στελέχη των τότε παρατάξεων.

Η οριστικοποίηση της υποψηφιότητας του Νίκου Ταχιάου εκ’ μέρους της ΝΔ, αποδυναμώνει δραματικά όλες τις αντίστοιχες μεμονωμένες απο την δεξιά και τη κεντροδεξιά. Ο Νίκος Ταχιάος είναι γνώστης της αυτοδιοίκησης, έμπειρος και μετριοπαθής και επομένως η καλύτερη επιλογή που είχε απομείνει στη ΝΔ στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Αν θα μπορούσε βέβαια να συνεχίσει μία πολιτική που θα κρατά την πόλη στην πρώτη γραμμή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ή αν μπορεί να υπερβεί το κομματικό στεγανό της ΝΔ , είναι στοιχεία για τα οποία υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις. Ωστόσο η ατζέντα μετακινείται εκ’ των πραγμάτων κάπως πιο πολιτικά και σίγουρα πιο τεχνοκρατικά, και απομακρύνεται απο τη σφαίρα της γενικολογίας μίας φλού πολιτίκ ρητορείας. Ο ευρύτερος προοδευτικός χώρος οφείλει επομένως, με τη μέγιστη δυνατή ενότητα να αντιτάξει πρόσωπο με ισχυρά τεχνοπολιτικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή εσωτερικευμένη και βιωμένη πολιτική εμπειρία, βαθιά γνώση της πόλης και επεξεργασμένο αυτοδιοικητικό προγραμματικό λόγο. Πρόσωπο με αστική συναίσθηση του ρόλου της πόλης και με απόλυτα ισχυρή συνάφεια και διείσδυση σε χώρους απο τον προοδευτικό φιλελευθερισμό της κοινωνικής ευαισθησίας και τις ατζέντες των ενεργών ενώσεων πολιτών μέχρι την κεντροαριστερά και την ρεαλιστική και σύγχρονη οικολογική αντίληψη. Υπό αυτή την έννοια η διερεύνηση που γίνεται απο το ΚΙΝΑΛ για πρόσωπα απο την κεντρική πολιτική σκηνή ή συμψηφιστικά με αυτήν όπως είναι η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή, είναι μάλλον αδόκιμη σε μία συγκυρία που ο πήχυς έχει τεθεί πολύ ψηλά απο τον Γιάννη Μπουτάρη.

Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις προσπάθειες να προσεταιριστεί τον Γιάννη Μπουτάρη και ειδικά την ταύτιση που υπήρχε για το Μακεδονικό, γυρίζει υποχρεωτικά στην υποψηφιότητα της Υφυπουργού ΥΜΑΘ Κατερίνας Νοτοπούλου, όπως εγκαιρα είχαμε προβλέψει απο αυτήν τη στήλη. Η επιλογή μπορεί να χαρακτηριστεί με την οπτική του Συριζα ηλικιακά ανανεωτική, δεν παύει ωστόσο να είναι πολιτικά αδύναμη. Χωρις πολιτική εμπειρία, επαγγελματική διαδρομή και ουσιαστική αυτοδιοικητική γνώση είναι αδύνατον να διοικηθεί η Θεσσαλονίκη, εκτός αν αρκει μία υποψηφιότητα να επιτελεί ένα ελάχιστο επικοινωνιακό πρόσχημα.

Η Θεσσαλονίκη της επόμενης ημέρας, χρειάζεται συνέχεια και εμβάθυνση του φιλελεύθερου κοσμοθεωρητικού μοντέλου Μπουτάρη, αλλά παράλληλα και κυρίως πολύ ισχυρότερη ενίσχυση της τεχνοκρατικής αντίληψης, της αποκατάστασης της καθημερινότητας των πολιτών και της ταχύτητας των πραγμάτων