Πριν από μερικές μέρες μία δημοτική παράταξη κατήγγειλε, με μία κωμικοτραγική ανακοίνωση, πως εντόπισε ότι στη σελίδα του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στο face book έχει… εξαφανιστεί το «Μακεδονικό» και έχει απομείνει μόνο το «Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης» και ότι αυτό έγινε γιατί η Συμφωνία των Πρεσπών προβλέπει πως θα πρέπει σταδιακά να εξαλειφθεί στην Ελλάδα η χρήση των επιθέτων «Μακεδονικός» – «Μακεδονικό». Φυσικά η Συμφωνία των Πρεσπών προβλέπει αυτό όσο προβλέπει ότι την Έδεσσα θα πρέπει στο εξής να τη λέμε Βοδενά. Φυσικά ο… Κλουζώ που ανακάλυψε την απώλεια του «Μακεδονικού» από το Μακεδονικό Μουσείου Σύγχρονης τέχνης δεν αντιλήφθηκε ότι είχε επισκεφτεί τη σελίδα του Μητροπολιτικού Φορέα, δηλαδή του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στο face book. Αλλά σιγά τώρα μην κολλήσουμε σε λεπτομέρειες…
Δυστυχώς, για την πόλη, οι δημοτικές εκλογές για τον κεντρικό δήμο της Θεσσαλονίκης φαίνεται πως θα εξελιχτούν σε ένα διαγωνισμό καταγγελιών αυτού του τύπου. Ήδη ένας υποψήφιος δήμαρχος υποστηρίζει πως βάση της Συμφωνίας των Πρεσπών θα παραδώσουμε στη Βόρεια Μακεδονία την ΑΟΖ της Θεσσαλονίκης… Το ότι δεν έχει ΑΟΖ η Θεσσαλονίκη δεν έχει και τόσο σημασία. Είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί άλλος υποψήφιος που θα καταγγείλει ότι ο Λευκός Πύργος πέρασε στο λεγόμενο υπερταμείο –που δεν πέρασε, αλλά σιγά τη λεπτομέρεια– γιατί σε ένα… κρυφό σημείο της Συμφωνίας των Πρεσπών λέει πως πρέπει να τον δώσουμε στους Σκοπιανούς (όχι όμως στους κάτοικους της Μπίτολα) και αυτοί εκεί να βάλουν την, πρώην τους, κόκκινη σημαία με το δεκαεξάκτινο. Διαδώστε! Ένα τρίτος υποψήφιος, εννοείται, θα ντυθεί αρχαίος Μακεδόνας πολεμιστής θα καβαλήσει κανένα γάιδαρο και θα μοιράζει το προεκλογικό του υλικό στις γειτονιές της πόλης, όταν δεν φυλάει το Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα που σύμφωνα με τη Συμφωνία των Πρεσπών θα πρέπει να κλείσει στις 29 Μαίου του 2019, ανήμερα της άλωσης της Πόλης. Διαδώστε!
Της Θεσσαλονίκης δεν της αξίζει αυτό το σκηνικό και κυρίως δεν της αξίζουν υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικές παρατάξεις που λένε και θα πουν όλα αυτά τα εξωφρενικά κυρίως για ένα λόγο που, όχι, δεν είναι η ευαισθησία τους για το πως θα λέγεται η γειτονική χώρα, που μιας και το έφερε ο λόγος άλλαξε το όνομα της. Ο λόγος αυτός έχει να κάνει με το ότι δεν έχουν τίποτα άλλο να πουν. Δεν έχουν όραμα και σχέδιο για την πόλη. Δεν έχουν πρόγραμμα. Δεν ξέρουν την πόλη. Δεν ξέρουν την ιστορία της, τις ιστορίες της, τον πολιτισμό της, τους πολιτισμούς της. Δεν ξέρουν τους ανθρώπους της, ζωντανούς και φαντάσματα. Στο Μπέλφαστ, που έχουν πολλά, λένε ότι δεν αξίζει να ζεις σε πόλη χωρίς φαντάσματα. Και για τη Θεσσαλονίκη αυτό ισχύει περισσότερο.
Και καθώς η αφορμή ήταν η σύγχρονη τέχνη, περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον τα προγράμματα όλων των υποψηφίων δημάρχων για τον πολιτισμό που αποτελεί, κυρίως εξαιτίας των Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ, το ανοιχτό σύνορο της Θεσσαλονίκης. Περιμένω ποιος – ποια θα πει ότι θα κινήσει γη και ουρανό ώστε η Θεσσαλονίκη να γίνει η έδρα μίας Tate Modern της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο ιστορικό βιομηχανικό συγκρότημα του ΦΙΞ στην 26ης Οκτωβρίου.