Φτάνει πια η παρακμή…

από Νικολαΐδης Χρήστος
sms

Γράφει για το Myportal.gr ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης

 

Ειλικρινά, βαρέθηκα πια την παρακμή! Κουράστηκα να βλέπω στη δημόσια σφαίρα πρόσωπα και συμπεριφορές που δεν ανταποκρίνονται στον θεσμικό τους ρόλο. Αγανακτώ μπροστά σε κινήσεις, ξεσπάσματα και ατάκες προσώπων που είναι εξαιρετικά μειωτικά και απαξιωτικά σε σχέση με τις θέσεις ευθύνης που κατέχουν. Φτάνει πια…

Κούρασε πια ένας Δήμαρχος που συνεντευξιάζεται σε μπουρδέλα, μιλά για την στύση του και γίνεται viral για τους λάθος λόγους. Κούρασε ένας υφυπουργός που εξαναγκάζεται σε παραίτηση, όχι επειδή έκανε μπάχαλο τα πανεπιστήμια, επειδή δεν έλυσε κανένα πρόβλημα στην Παιδεία, ούτε επειδή δεν υπέγραψε ούτε μία υπουργική απόφαση, που θα την θυμόμαστε σε δέκα χρόνια… Αλλά επειδή μίλησε υβριστικά για ποδοσφαιρικές ομάδες. Κούρασε άλλος υφυπουργός που η καφενειακή διάλεκτος φαντάζει υψηλού επιπέδου μπροστά στις αναρτήσεις του. Οι βρισιές του συναγωνίζονται σε ποιότητα την επιχειρηματολογία του και οι επιθέσεις του την σοβαρότητα του…

Κούρασαν πια οι αμήχανοι βουλευτές, που προκειμένου να διατηρήσουν την καρέκλα τους είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν το καθετί, ακόμη και το πιο ακραίο μέτρο, μία ελαφρά υποψία επί του οποίου ήταν ικανή να τους βγάλει στους δρόμους έως προχτές! Αγανάκτηση προκαλεί η διαπίστωση ότι η σημερινή κυβέρνηση αγόγγυστα παράγει νέους Χρυσοχοΐδηδες, υποβάλλοντας στην Βουλή νομοσχέδια 1500 σελίδων. Και οι κακομοίρηδες αυτοί απαξιούν μέχρι και να ντραπούν για την κατάντια τους…

Οργή και αποτροπιασμό προκαλούν όσοι κόπτονται για το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων, των θαυμαστών του εκτελεστή Κουφοντίνα, των φασιστών του Ρουβίκωνα και του κάθε πικραμένου ανθυποσυνδικαλιστή να διαδηλώνει κάθε ώρα και στιγμή αλλά διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους όταν κάποιοι φιλήσυχοι πολίτες επιθυμούν να διαδηλώσουν την θέση τους για την Μακεδονία…

Κάποτε ίσως τέτοιες συμπεριφορές ήταν ελκυστικές, επειδή είχαμε βαρεθεί την σοβαροφάνεια και τον καθωσπρεπισμό. Ίσως παλαιότερα να μας έλειπε ο χαβαλές από τη δημόσια σφαίρα. Τότε άρχιζε να φαντάζει ευχάριστος ο «εναλλακτικός» τρόπος πολιτικής δράσης. Μόνο που κάναμε το λάθος να αναθέσουμε στους εναλλακτικούς και αντιθεσμικούς τις συμβατικές και θεσμικές λειτουργίες της κοινωνίας μας. Δεν είχαμε καταλάβει ότι το περιθώριο φέρνει το χάος όταν γίνεται καθεστώς… Οι χαβαλέδες είναι ωραίοι όταν έχεις την πολυτέλεια να τους παρακολουθείς επειδή κάποιοι άλλοι κάνουν την δουλειά. Εάν αναθέσεις σ’ αυτούς την δουλειά, τότε ετοιμάσου για τα χειρότερα…

Φτάνει πια ο ξεπεσμός του δημοσίου λόγου στην έρμη την Πατρίδα. Το γεγονός ότι θέλουμε να έχουμε αιρετούς που να προέρχονται από εμάς δεν σημαίνει ότι αυτοί θα πρέπει να είναι ακριβώς σαν κι εμάς! Δεν αποτελεί δικαίωμα τους να συμπεριφέρονται δημοσίως όπως εμείς θα συμπεριφερόμασταν ιδιωτικώς. Όπως πολύ σωστά είπε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης απευθυνόμενος προς τους πολιτικούς, «αποφύγετε το: είμαι ο ηγέτης τους, άρα τους ακολουθώ αλλά το είμαι ο ηγέτης τους, τους εμπνέω και τους καθοδηγώ». Όπως δε θα θέλαμε ποτέ να δούμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με παίκτες που θα ήταν τόσο γρήγοροι ή τόσο τεχνίτες όπως εμείς, ή ένα θέατρο που οι ηθοποιοί θα έπαιζαν όπως και οι θεατές έτσι και δεν θα πρέπει να έχουμε πολιτικούς που λειτουργούν ή ομιλούν όπως εμείς, είπε πολύ σωστά ο Μαρκουλάκης. Πρώτιστο καθήκον των πολιτικών είναι να εμπνέουν και να οδηγούν την κοινωνία, όχι να την ακολουθούν, χαϊδεύοντας τα χαμηλά της ένστικτα και κολακεύοντας τα χαμερπέστερα των χαρακτηριστικών της.

ΥΓ: Ο Τζιμάκος ήταν αγαπημένος και έφυγε δικαιωμένος και αναγνωρισμένος επειδή έζησε εκεί που έπρεπε την νεανική και σοφή αντισυμβατικότητα του. Θα τον φανταζόσασταν ποτέ υπουργό Πολιτισμού;